Recherche '"druilhañ"...' : 1 mots trouvés

• druilhañ
  druilhañ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Faire tomber.

  ●(18--) KTB.ms 14 p 8. Heman a diskare hag a druille holl, taol-ha-taol. ●(1949) KROB 12/12. o truilha ar paotr Cheun.

  (2) Bredouiller.

  ●(1867) FHB 121/132b. pa n'helle mui nemet druilla chapeledou. ●(1868) KMM 49. en em lacaat, dre galz a boan, da zruilla un Ave Maria bennac. ●(1870) FHB 304/340a. ato o truilla salmou.

  (3) Brouiller.

  ●(1872) ROU 76b. Brouiller, tr. «Druilla.»

  (4) (?) Esquisser (?).

  ●(1913) FHAB C'hwevrer 40. Jakob a skrabas e benn hag a zrulhas eun tam sin ar groaz.

  (5) Découper.

  ●(1659) SCger 145b. druilla, tr. «decouper.»

  (6) Attacher en paquets.

  ●(1962) EGRH I 73. druilhañ v., tr. « attacher en paquets. »

  II. V. intr. (agriculture) = (?) S'embrouiller, s'emmêler (?).

  ●(1907) BOBL 05 janvier 119/2e. An hada dre rengennou a lez an ear da vond etouez an had, ar plouz a zeu krenvoc'h ha dre-ze na druill ket.

  III. V. pron. réfl. En em zruilhañ : s'embrouiller.

  ●(1925) FHAB Genver 18. Eun hevelep goulenn a oa nevez evidoc'h, ha n'oun ket souezet ho pefe en em zruilhet ganti.