Recherche '"eilañ"...' : 2 mots trouvés
Page 1 : de eilan (1) à eilantronoz (2) :- eilañ eilañ
v.
I. V. tr.
A. V. tr. d.
(1) (religion) =
●(1903) MBJJ 174. Eilan 'ra e-unan an doktor koz gant ar re-all evit kanan eur psalm. ●(1910) MBJL 116. Respont an oferen, emean, a zo eun dra meurbet enorus, dre ma ver oc'h eilan beleg Jezuz-Krist, hag o terc'hel plas ar bobl kristen. ●(1935) BREI 394/2b. muioc'h eveziek d'abegi an Tad eget d'eila ervat e oferenn d'ezan.
(2) Seconder.
●(1908) PIGO II 3. breman souden 'mo ezom eus eur vatez vat en ti, da eilan ma gwreg. ●(1914) LZBt Du 31. ha setu perag, hon euz kemeret tud d'hon eïlan. ●(1927) GERI.Ern 129. eila(ñ), tr. «seconder.» ●(1931) VALL 681b. Seconder, tr. «eila.»
(3) (musique) Accompagner.
●(1931) VALL 681b. Seconder, tr. «eila (et accompagner en musiq.).»
(4) [devant un v.] =
●(1870) FHB 295/266a. Ma ne eilont ket rei ho geier da gridi d'ar re o deus guelet gant ho daoulagad pènauz eo tremenet an dra.
B. V. tr. i. Eilañ ouzh ub. : alterner avec qqn d'autre, le remplacer momentamément, le relayer.
●(1868) KMM 24. cana Litaniou ar Verc'hez gant daou all da eila outa. ●(1872) ROU 73b. Alterner. (Cana), bep-eil ; eila ouz un all.
II. V. pron. réfl. En em eilañ.
(1) Se remplacer, se relayer.
●(1895) GMB 205. Pet[it] Trég[uier] 'n im heilañ se remplacer, se relayer.
●(1927) GERI.Ern 129. en em eila(ñ), tr. «se remplacer, se relayer.»
(2) Se succéder.
●(1913) ARVG Eost 185. An de-ze, o-daou, brezoneg ha galleg, e tleont 'n em eila 'vit rei d'an dud a zo deut d'ar prijou, kerent, mignoned, didu, skouer ha kentel. ●(1933) BLGA 22. E-pad daou zevez leun, an dañs, ar c'han, ar baleadennou en em eilas e-kreiz ar vrasa plijadur.
- eilantronozeilantronoz
m.
(1) Surlendemain.
●(1876) TDE.BF 182a. Eil-antronoz, s. m., tr. «Surlendemain.»
●(1927) GERI.Ern 128-129. eilantronoz, tr. «surlendemain.» ●(1931) VALL 718b. Surlendemain, tr. «eil-antronoz.»
(2) D'an eilantronoz : le surlendemain.
●(1931) VALL 718b. Le surlendemain, tr. «d'an eil-antronoz.»