Recherche '"enkantiñ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de enkantin (1) à enkantin (1) :

• enkantiñ
  enkantiñ

  v. tr. d.

  (1) Vendre à l'encan.

  ●(1744) L'Arm 85a. Crier quelque chose pour vendre, tr. «Incantein.»

  (2) Proclamer.

  ●(1870) FHB 265/26a. Neuze en em lakeont da c'hragouillat en dra ellont, hag ec'h encantont mil lavarerez. ●(1889) ISV 474. encanti oberou ha taoliou caer ho tadou coz.

  ●(1909) NOAR 50. enkanti ar pez a yoa c'hoarvezet. ●(1905) KANngalon Genver 293. Ar c'hazetennou mad a inkantaz ar gaou divalo-ze. ●(1914) KANNgwital 142/471. An ever dour a zalc'h he zekrejou : / Ar mezvier ho inkant var an hentchou, tr. «Ce que le sobre tient au cœur / Est sur la langue du buveur.» ●(1936) PRBD 84. ma o peus lavaret traou diwar e benn pe inkantet e blegou fall.

  (3) [empl. devant une subord.] Proclamer que.

  ●(1869) BEN 913b. hag ann trouz hoc’h euz klevet eo trouz an taboulinou oc’h enkanti piou-bennag a iafe d’ar zarpant e leac’h merc’h ar roue. ●(1889) ISV 457. Encanti a reas dre gær penauz (…) oa deut en dro-ma evit degas laouenedigez. ●(1894) BUZmornik 381. Neuze ec'h inkantaz enn he amezegez ne oa ann ermit-se nemed eur sorser.

  ●(1910) MAKE 104. e klevas enkanti e oa kouezet merc'h ar roue dindan galloud eun aerouant.

  (4) Enkantiñ diwar-benn ub. : dire au sujet de qqn.

  ●(1963) BAHE 35/1. Traoù e-leizh a zo bet inkantet diwar e benn.

  (5) Enkantiñ ub. : décrier qqn.

  ●(1995) BRYV III 69. (Milizag) Hennez ne vezo ket pell da inkanti ahanout !