Devri

Recherche 'erru...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de erru-1 (1) à erruout-erruek-erru (6) :
  • erru .1
    erru .1

    adj.

    I.

    (1) Arrivé.

    (14--) N 324. Setu eff arriu en diguez, tr. «Le voilà arrivé enfin.» ●(1580) G 158-159. Tut (…) / So arryf var ho penn, tr. «des gens (…) / Qui sont arrivés à votre rencontre.»

    (1856) VNA 203. nous sommes arrivés, tr. «arrihue-omb.» ●(1862) BSH 18. Me a gred eo arri dija er fabourzyo. ●(18--) AID 10. Mes chetu hi ari, a gaf din, voar aman, tr. «Mais la voilà qui arrive, je crois, ici.»

    (1902) PIGO I 13. setu omp arru stok da Zant-Briek. ●(1902) TMJG 347. Ben neuze oant arri en gra Traou-Wern. ●(1925) SFKH 7. Pe oent arriù adrest pond er Sparl. ●(1928) BREI 61/3a. 'benn e oa erru an inderv.

    (2) Erru mat : bien vu (de qqn).

    (1884) LZBt Meurzh 47. dond a benn da vean arri mad gant tud Bro Zao-Heol.

    (1912) BUAZpermoal 290. en devoa ive c'hoant da vezan arru mat gant an holl. ●334. En amzer Pi IV (1559-1565), ne oe ket kenkouls arru. ●(1920) LZBt Here 3. Evit derc'hel da vean aru mad gant ar roue, Moukasa an ije dleet rei ton d'e c'hoantezonou fall.

    (3) [devant un adj.] Devenu.

    (1888) SBI II 178. Ni 'zo erru daou den oajet, tr. «Nous devenons tous deux des gens avancés en âge.» ●N'out ket erru prest da dewel ? tr. «N'allez-vous pas bientôt vous taire ?»

    (1935) BREI 396/3a. klevet am eus, hag evidoun da veza arru silwink, sede me.

    II. Kaout erru

    A. Kaout erru (+ subst.).

    (1) Kaout erru sec'hed : avoir attrapé soif.

    (1996) GRVE 22. Da hortoz se me 'm-eus arru zehed.

    (2) Kaout erru jeu : avoir pris du jeu.

    (1994) HETO 32. Ar rod kondui 'deus arru jeu.

    (3) Kaout erru hast : avoir hâte.

    (1994) HETO 50. Feiz 'vad, me 'm-eus arru hast da gaoud kelou deuz ma loened.

    (4) Kaout erru poan : avoir mal.

    (1994) HETO 59. Me 'm-eus arru poan 'n em hein.

    B. Kaout erru (+ prép.) gant =

    (1994) HETO 98. En dro-mañ 'm-eus erru dreist ma fenn gand an traou yaouank-mañ.

    C. Kaout erru (+ pp.) =

    (1987) BAPR 13. Arru 'm-eus kleved tra-walh.

  • erru .2
    erru .2

    voir erruout

  • erruek
    erruek

    voir erruout

  • erruet
    erruet

    adj. Arrivé.

    (1866) LZBt Ebrel 102. Setu-aman treo erruet.

  • erruidigezh
    erruidigezh

    f. –ioù Arrivée.

    (1906) BOBL 27 janvier 71/2f. An dud estren a dle ober diskleriadurez en eiz deiz a zeu goude o erruidigez.

  • erruout / erruek / erru
    erruout / erruek / erru

    v.

    I. V. intr.

    (1) Arriver, se produire.

    (1838) CGK 19. nac a vech e touejomp, / Na herruje birviquen, disparti entrezomp. ●(1846) DGG 230. respont eus ar c'holl, mar guerru. ●(1860) BAL 37. er pez a erruas an trede deiz. ●(1877) BSA 16. ar pez a dlie arruout. ●(1896) GMB 348. Pet[it] Trég[uier] lake oa d'aïet (= laked oa d'ariout), cela devait arriver, i. e. «c'était écrit», expression fataliste.

    (1902) PIGO I 154. an istor-man a arruaz breman zo nao c'hant vla. ●(1907) PERS 276. guelet petra erruje.

    (2) Arriver (dans un endroit).

    (1732) GReg 876a. J'arrivai à midi sonnant, tr. «arruout a rean pa edo crezdeiz o sénni.»

    (c.1825-1830) AJC 2985. arif en couls vraf. ●(1834) SIM 178. Erruout a rejomp anfin e ty Simon. ●(1860) BAL 42. ma tiscuezan ken nebeud a vall da erruout eno. ●(1896) HIS 73. Ind e arriùas, ardro en noz.

    (1902) TMJG 347. ken presset, marfad, d'arrioud en tomder he graou vel Mari-Job en tomder he gwele. ●(1907) PERS 275. oc'h erruout er ger. ●(1925) SFKH 7. amzér d'hé mestr d'arriùein ér gér. ●18. Chetui ean é arriù ér porh ! ●(1996) CRYK 110. Errivek toull an nor ar Werc'hez, tr. «La Vierge vint à la porte.»

    (3) Erruout mat : bien tomber.

    (1860) BAL 204. Mari Amiss n'oa ket evit beza gvell errued.

    (4) Erruout mat : s'accorder.

    (1890) MOA 103b. Leur voix s'accordent, tr. «a-vouez ec'h erruont mad

    (5) Parvenir.

    (1856) VNA 154. parvenir à cette fin, tr. «arrihue er fin-zé.»

    (6) Erruet a erruo : advienne que pourra.

    (1847) FVR 163. Dleet a red evel-se, arriet e arriou, laket hou fians ebarz enn madelez ann Otro-Doue.

    II. V. tr. i.

    A. Erruout gant.

    (1) Venir à bout (d'un travail).

    (1925) DIHU 163/197. Me lar d'oh, béh hun es é arriù get hul labour.

    (2) Rencontrer (qqn).

    (1659) SCger 103a. rencontrer, tr. «arruout gant

    (1861) BSJ 80. ur vostad tud nannêg a gonzeu Doué e arrihuas guet Jesus. ●(1883) MIL 252. Tud avat ha karantezus divar ar meaz a erruas ganthan. ●(1894) BUZmornik 204. Erruout a reaz gant eur manac'h.

    (1902) PIGO I 54. kenta hini arruje gantan. ●(1909) KTLR 89. Eun Tregeriad hag eul Leonard, leun ho zac'h a widre, a erruaz ganthan.

    (3) Erruout gant (ul lec'h) : arriver dans (un lieu).

    (1907) AVKA 64. Pac'h arruas gan an ti. ●(1984) HBPD 18. Eh arriù get er Vadelein.

    (4) Arriver à qqn.

    (1621) Mc 56. Milliguet em eux, hac en em fachet ouz ma hentez, hep caffout couls goudé nep desir ez arruise nep fortun ganté.

    (1710) IN I 33. an oll gollou hac an oll droulans a ouffe erruout guenèn. ●(1790) PEdenneu 163. er poénieu e arrihuai gueneign.

    (1821) SST 45. Petra e arriüas guetou ar en hænt d'er Halvar ? ●(1835) AMV 53-54. an oll boanniou a arruo gueneoc'h.

    (5) Arriver à (un âge).

    (1821) SST 11. a pe arriuer guet en ouait a ræson.

    B. Erruout gant.

    (1) Erruout gant ub. : arriver avec qqn.

    (1575) M 513. Gante pan arriuat, ez caffat en atfer, tr. «Quand on arriva à elles, et qu'on trouva dans l'embarras.»

    (2) Rencontrer.

    (1838) OVD 222. Er gohadenneu tan e arfleu a pe arrihue en ahuél guet-t-hai.

    (3) Aboutir à.

    (1984) HBPD 22. ur vinoten (…) hag e arriùé get er chapél.

    C.

    (1) Erruout da vout : devenir.

    (1916) LLES 35. er bedér blanten e oé ariù de vout gui.

    (2) Errout a : venir de.

    (17--) BSbi 1268. ne oen meit arrihue à gampen me ménage.

    (3) Erruout e : arriver à.

    (1633) Nom 238a. Triuium : vn chemin en trepié : vn henth á arriu try enth ennaff.

    III. V. impers. Erruout gant ub. : arriver à qqn.

    (1847) BDJ 330. mar gherhu gheneoc'h treanti an disterha man, galvit ker buan hevel sand Pêr Jesus d'ho skora, tr. (GMB 390) «s'il vous arrive d'enfoncer le moindrement dans la mer.»

    IV. V. pron. réci. En em erruout.

    (1) Se croiser, se rencontrer.

    (1906) GWEN 30. sellou Annaïk hag e re en em erruaz.

    (2) En em erruout gant ub. : croiser, rencontrer qqn.

    (1857) HTB 171. Potret iauank, eme ar roue, ouz en em ariout gante (...) tennet a c'hanoun a maez a boan.

    V.

    (1) Erruout evel ul laer : voir laer.

    (2) Erruout evel un tarzh-kurun : voir tarzh.

    (3) Erruout evel ur bleiz : voir bleiz.

    (4) Erruout krak ha d’ar c’houlz : voir krak .1.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...