Devri

Recherche 'eza...' : 10 mots trouvés

Page 1 : de eza (1) à ezaouin (10) :
  • eza
    eza

    adv. Donc.

    (1530) J p. 34a. Autrou Doe, eza pez a gray / Ma calon gant don melcony ? tr. «Seigneur-Dieu, que fera donc mon cœur dans sa douleur profonde ?» ●50a. Deut mat gant joa eza ra vech, tr. «Soyez donc les bienvenus.» ●67a. Oarse eza ne dleaf quet / En nep guys bezaf punisset, tr. «je ne dois donc en aucune façon être puni.» ●74b. Rac se eza a te na cret, tr. «Ne crois-tu donc pas.» ●(1530) Pm 133. Quen buhan tiz ez cretsont yza, tr. «Aussitôt vite ils crurent donc.»

    (1557) B I 390. Eza detry maz ouch y glan / Eomp guytibunan a hanenn, tr. «Allons vite, tous tant que nous sommes, quittons ce lieu.»

    ►[form. comb.]

    S1 meza : moi donc.

    (14--) Jer.ms 69. Myzaff a ya Autrou hep comps gou peur louen, tr. «Moi donc je vais, Seigneur, sans dire de mensonge, très volontiers.» ●223. Goaff myzaff Doe pan vyouff mam, tr. «Malheur Dieu à moi donc.» ●271. Goaff myzaff Doe pan voe dyff feut / Da Iesu seder ober breut, tr. «Malheur Dieu à moi puisque j'eus l'infortune / A Jésus, certes, de faire procès.» ●(1530) J p. 126a. Ach goameza, tr. «Ah ! malheureuse que je suis !»

    S2 teza : toi donc.

    (1530) J p. 201b. Les teza da arabadou, tr. «Laisse donc là toutes tes sornettes !» ●(1530) Pm 126. Penaus ez cretes teza quet / Bout e mam mary benniguet / A breman an bet decedet, tr. «Comment croirais-tu donc en quelque façon / Que sa mère Marie bénie est / A présent décédée.» ●260. Den crez goadyza dyouz a rez, tr. «Homme avare, malheur à toi donc à cause de ce que tu fais.» ●(1557) B I 691. A rez ez heuelez deza / Gant un termen a estrenua / Dre abec ung tra oz Caym ! tr. «et voilà que, par un crime énorme, tu vas, d'une certaine façon, ressembler complètement à Caïn !» ●798. Ez i deza breman ia dan iayn, tr. «tu vas aller pour jamais dans la torture.»

  • ezañs
    ezañs

    m. Encens.

    (1499) Ca 78b. Esancc. g. encens. ●(1633) Nom 198b. Acerra : cassette à l'encens : cassedic an esançc. ●Thus : encens : esançc.

    (1659) SCger 49b. encens, tr. «ezancç.» ●146a. ecens, tr. «ecens.» ●(1727) HB 299. o dêus squillet evel an esanç ur c'huez agreabl. ●(1732) GReg 338a. Encens, suc odoriferant d'un arbre, tr. «Ezeñç.» ●Les tirans vouloient obliger les Saints Martirs d'encenser les idoles, de brûler de l'encens devant les idoles, tr. «An dyranted a fellé dézo countraign ar sænt merzeuryen da azeuli ezéñs d'an Idolou.»

    (1872) DJL 18. rosti da ejanz.

    (1909) KTLR 64. Melchior hen doa eun ezansouer aour : ennhan an ezans a vogede. ●(1911) BUAZperrot 54. kinnig ezanz d'an doueou. ●(1929) MANO 132. Me lakfe an ezans-se da zevi evit ho kloar, va Doue.

  • ezañsadur
    ezañsadur

    m. –ioù Encensement.

    (1732) GReg 338a. Encensement, l'action d'encenser, tr. «Ezeñçadur

  • ezañsañ
    ezañsañ

    voir ezañsiñ

  • ezañser .1
    ezañser .1

    m. –ion Encenseur.

    (1464) Cms (d’après GMB 221). esancier, encenseur. ●(c.1500) Cb 79a. [esancc] g. encenseur. b. esancer.

    (1659) SCger 146a. ecenser, tr. «ecensoir.» ●(1732) GReg 338a. Celui qui encense les Autels, tr. «Ezeñser. p. ezeñséryen

  • ezañser .2
    ezañser .2

    m. –ioù Encensoir.

    (1499) Ca 78b. Esancer. g. encencier.

    (1659) SCger 49b. encensoir, tr. «ezancer

  • ezañsiñ / ezañsañ
    ezañsiñ / ezañsañ

    v. tr. d. Encenser.

    (c.1500) Cb 79a. [esancc] Jtem. turifico / as. g. encencier. b. esanccaff.

    (1659) SCger 49b. encenser, tr. «ezanci.» ●(1732) GReg 338a. Encenser, tr. «Ezeñsi.» ●Encenser les Autels, tr. «Ezeñsi an auteryou.» ●(1790) Ismar 484. Ançansein e rér en Autærieu.

    (1854) MMM 143. ac ec'h esancer an dud fidel epad an offiç. ●(1894) BUZmornik 196. Eunn devez m'edo Zakarias oc'h ezansi ann aoter.

    (1903) MBJJ 243. goude bean ezanset ar c'heur.

    ►absol.

    (1868) FHB 194/302b. A gleiz hag a ziou ez oa elez oc'h ezansi. ●(1894) BUZmornik 434. edo el leac'h santel oc'h ezansi dirak ann aoter.

    ►[empl. comme subst.]

    (1880) SAB 20. evel ma z-eo an ezansi. ●63. An ezansi-ma, a ra an ofisseur eb lavaret pedenn ebed.

  • ezañsouer
    ezañsouer

    m. –ioù Encensoir.

    (1633) Nom 198b. Thuribulum : encensoir : esançouër.

    (1732) GReg 338a. Encensoir, tr. «Ezeñsouër. p. ezeñsouërou

    (1880) SAB 106. ezansoer an templ. ●(1894) BUZmornik 282. kregi enn ezansouer epad ann offisou.

    (1909) KTLR 64. Melchior hen doa eun ezansouer aour.

  • ezaouet
    ezaouet

    adj. Égaré.

    (1907) AVKA 205. ar pez-arc'hant ezaouet (égaré). ●207. ezaouet a oa hag ec'h eo kavet ! ●290. Me a skoo ar maesaër hag oll ar vanden denved a vo ezaouet.

  • ezaouiñ
    ezaouiñ

    v.

    (1) V. intr. S'égarer. (?) cf. ezeviñ (?)

    (1907) AVKA 155. Un den hag an eus kant danvad, mar deu unan da ezaoui (...) an naonteg ha pevar-ugent-all n'int ket bet ezaouet.

    (2) V. tr. d. Égarer.

    (1927) GERI.Ern 144. ezaoui, tr. «égarer.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...