Recherche '"fachañ"...' : 1 mots trouvés
Page 1 : de fachan-fachin (1) à fachan-fachin (1) :- fachañ / fachiñ fachañ / fachiñ
v.
I. V. intr.
(1) Fachañ ouzh, diouzh ub. : se fâcher avec qqn.
●(1790) MG 29. N'eèllan quet pad, a pe za d'er-ré e garan, fachein dohein.
●(1838-1866) PRO.tj 189. Pe mar fachont diouzac'h.
►absol.
●(1790) MG 337. Douciq, me hoær ; ne fachet quet.
●(1846) BAZ 109. an den barbar-ze a fachas. ●(1860) BAL 218. Ouzpen-se, oa buan da facha ractal ma vize stourmed outi. ●(1868) KTB.ms 14 p 1. arabad a vo d'ac'h facha. ●(1879) ERNsup 161. D'ann dist'rañ vad, e fach, il se fâche à la moindre chose, pour la moindre raison, Go[ello], Trég[uier].
●(1902) PIGO I 89. an diaoul a c'hoarz ha Doue a fach. ●(1911) BUAZperrot 770. Arabad facha, arabad mouzat.
(2) Fachañ du : se fâcher tout rouge.
●(1906) GWEN 32. En dro-man, Ian An Hir a fachaz du.
II. V. tr. d. Fâcher (qqn).
●(1860) BAL 180-181. eb facha den ebed.
III. V. pron. En em fachañ.
(1) V. pron. réfl. Se fâcher.
●(1621) Mc 56. Milliguet em eux, hac en em fachet ouz ma hentez.
●(1710) IN I 132. he fried o tont d'en em facha.
●(1829) HBM 3. n'en em fachit qet, hini gôs. ●(1834) SIM 124. mont a ràn ; n'en em fachit ket. ●(18--) SAQ II 71. En em facha, mouzat ?
(2) V. pron. réci. Se fâcher.
●(1869) SAG 13. Arabat enem daga nag enem facha, va mignoun, evit ken-nebeut a dra.