Recherche '"fardiñ"...' : 2 mots trouvés

• fardiñ .1
  fardiñ .1

  voir fardañ

• fardiñ .2
  fardiñ .2

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Mettre, poser.

  ●(1906) DIHU 14/241. pothoarneu ha piligeu e oé fardet ar en tan.

  (2) fam. Fourrer.

  ●(1932) BRTG 76. hé devehè (…) fardet hé lardoér en é doul gargaten.

  II. V. intr.

  (1) Fardañ er-maez : s'élancer dehors.

  ●(1732) GReg 327b. S'élancer dehors, tr. «Farda èr mæs.»

  ●(1900) LZBg 57 blezad-1^añ lodenn 39. hag e fard a rideg én tiér.

  (2) Fardiñ àr ub. : se jeter, foncer sur qqn.

  ●(1913) HIVR 3. e lauskas é soudarded de fardein ar er venéh. ●(1921) GRSA 329. Nasien e fard arnehon hag en didok grons. ●(1927) GERI.Ern 148. fardein V[annetais] v. n., tr. «Se précipiter (ar sur).»

  (3) Fardiñ kuit : partir rapidement.

  ●(1942) DHKN 65. er moualhi (...) e fardè kuit éañn, èl un ten, én ur rifal spontet.