Recherche 'fazi...' : 10 mots trouvés

• fazi .1
  fazi .1

  m. & adv. –où

  I. M.

  (1) Faute, erreur.

  ●(1612) Cnf.epist 39. Rac certen eues è queffren, fazy n'en d'eus quet.

  ●(1659) SCger 52b. erreur, tr. «fazi.» ●56a. faute, tr. «fazi.» ●(1732) GReg 401a. Faute, manquement à son devoir, erreur, tr. «Fazy. p. fazyou.» ●(1744) L'Arm 140b. Erreur, tr. «Fari.. ieu. m.» ●(1766) MM 1186. fazi so ez gont, tr. «Erreur dans ton calcul.»

  ●(1860) BAL 96. ma velin va faziou. ●(1862) JKS 4. Ne c'hoantait ket re beza gwiziek ; n'euz eno nemet amzer gollet ha fazi. ●(1868) FHB 188/251b. pur, digemmesk a beb fazi. ●(1870) FHB 280/151a. Anaout a reaz he fazi, hag e tivouzas.

  ●(1912) MMPM 119. kalz a enkrezou, a vorc'hedou hag a faziou.

  (2) Kaout fazi : commettre une faute, une erreur.

  ●(1732) GReg 401a. Vous avez fait là une faute, tr. «Fazy oc'h eus bet.»

  (3) Péché.

  ●(1659) SCger 90a. peché, tr. «fazi.»

  II. Loc. adv.

  (1) Hep fazi (ebet) : sans faute.

  ●(1732) GReg 145b. Certainement, tr. «hep fazy. hep fazy e-bet.»

  (2) Hep ket a fazi : sans faute.

  ●(1732) GReg 145b. Certainement, tr. «hep qet a fazy.»

• fazi .2
  fazi .2

  voir faziañ

• faziadenn
  faziadenn

  f. –où Erreur.

  ●(1932) BRTG 22. é arben é fariaden. ●(1934) BRUS 208. Une erreur, tr. «ur fariaden –neu.»

• faziañ / fazi
  faziañ / fazi

  v.

  I. V. intr.

  (1) Se tromper.

  ●(14--) N 1464. hep fazi pez, tr. «sans aucune erreur.» ●(1499) Ca 66a. [distreiff] varier a aller foruoyer. b. faziaff. ●83a. Fazyaff. g. foruoyer. ●(1576) Cath p. 10. an betholl a fazy hac a so error, tr. «tout le monde se trompe et est dans l'erreur.» ●(1647) Am.ms 625. Sus sus dilambrecq ça hep abecguy, / Frez pronnoncy à na fazy quet., tr. « Sus ! sus ! indolent, çà, sans chercher de faux-fuyants, / Clairement prononce-les et ne te trompe pas. »

  ●(1659) SCger 52b. errer, tr. «fazia.» ●(1732) GReg 401a. Vous avez fait là une faute, tr. «Fazya oc'h eus græt.»

  ●(1860) BAL 47. Allas ! emezo, fazied oump. ●(1872) DJL 13. ar c'hirri a dan var ho rouden faïet. ●(1893) IAI 50. diskuez dezan oa faziet.

  ●(1911) BUAZperrot 271. arabad fazia. ●(1942) DRAN 142. Petra oa ? A, ya ! ne fazie ket.

  (2) Manquer.

  ●(1868) FHB 187/243b. Ne ouffe ket fayout d'ar fin da vont ganthan. ●(1879) BMN 164. beza faïet a respet da eur beleg.

  (3) Faire défaut, manquer.

  ●(1964) ABRO 110. n'eo ket nerzh a fazie da Wener. ●(1974) THBI 178. ne ket arc'hant na vaio. ●(1974) GAME 9. Eur gwaz ne vaïs din.

  (4) Délinquer, commettre un délit.

  ●(1732) GReg 261b. Delinquer, tr. «Fazya. pr. fazyet.»

  (5) Faillir.

  ●(1633) Nom 207b. Argentarium dissoluere, vel cedere foro : faillir, faire banqueroute : faziaff, ober bancq, bancqueroutà.

  ●(1659) SCger 55b. faillir, tr. «fazia.»

  (6) Faziañ d'e zever : faillir à son devoir.

  ●(1877) MSA 144. Santes Anna n'e ket faziet d'he dever. Ma faziomp d'hon hini, hor leziregez a vezo cablus bras dirac Doue.

  II. V. tr.

  A. V. tr. d.

  (1) Égarer, perdre.

  ●(1790) MG 338. Ur handerhue deign e farias é argand, hac e laquas én é chonge é hoai é amesêq en doai ean lairét.

  (2) Faire se tromper (qqn).

  ●(1882) BAR 101. rag ma'z hoc'h ar virionez ha ma ne c'hellit nag en em fazia nag hor fazia. ●149. ne c'hellit (...) hor fazia. ●(18--) SAQ II 291. aliez e faziont ar re all.

  (3) Tromper.

  ●(18--) SAQ I 21. Me eo hel lavar ha me ne fazian den... in paradiso, eurus da viken.

  B. V. tr. i.

  (1) Faziañ diwar, war : se tromper sur.

  ●(1860) BAL 40. an Iliz Catolic, ne fazio biken divar ar virionez. ●197. mar em euz fazied var ar poent-se.

  (2) Faziañ war : se tromper de.

  ●(1659) SCger 24a. s'esgarer du chemin, tr. «fazia voar an hent.» ●60a. fouruoyer, tr. «fazia voar an hent.»

  ●(1911) BUAZperrot 638. en danjer da fazia var e hent.

  III. V. pron. réfl. En em faziañ.

  (1) S'égarer.

  ●(1844) DMB 4. pé kentoh, m'hum fari, tr. «ou plutôt je m'égare.»

  (2) Se tromper.

  ●(1878) EKG II 30. N'oan ket en em faziet, e Kerc'hoenner eo o doa lakeat an tan. ●(1882) BAR 101. rag ma'z hoc'h ar virionez ha ma ne c'hellit nag en em fazia nag hor fazia.

  ●(1936) PRBD 31. Hag en em fazia a ra kals tud. ●79. Aes e c'hellomp en em fazia.

  IV. Pelec'h eo bet faziet ar mañsoner : voir mañsoner.

• faziant
  faziant

  m. –ed Délinquant.

  ●(1732) GReg 261b. Delinquant, qui a commis quelque faute, tr. «fazyant. p. fazyanted.»

• fazienn
  fazienn

  f. –où Faute.

  ●(1910) MBJL 117. em eus ar greden en nije pardonet ar Pab sort fazien.

• fazier
  fazier

  m. –ion Délinquant.

  ●(1732) GReg 261b. Delinquant, qui a commis quelque faute, tr. «Fazyer. p. fazyéryen.»

  ●(1927) GERI.Ern 149. fazier, tr. «délinquant.»

• fazierezh
  fazierezh

  m. Tromperie, illusion.

  ●(1927) GERI.Ern 149. fazierez m., tr. «tromperie, illusion.»

• faziet
  faziet

  adj.

  I.

  (1) Errant, qui est dans l'erreur, égaré.

  ●(1821) SST 73. Nen deint arzé meit deved fariet, barren (lire : barreu) diflosquet. ●(1844) LZBg 2^l blezad-1^añ lodenn 76. hur bredér fariet.

  ●(1921) BUFA 123. inéañneu fariet.

  (2) (en plt d'une fille) Qui a fauté.

  ●(1732) GReg 414a. Fille deshonnorée, tr. «plac'h fazyet.»

  ●(1890) MOA 268b. Fille tombée en faute, tr. «merc'h faziet.»

  (3) Qui a failli.

  ●(1621) Mc 107. pe en tra en em caffo coupabl, ha faziet hep muy quen.

• fazius
  fazius

  adj. Qui entraîne à fauter.

  ●(1879) BAN 36. disprizout ar bed hag he vadou fazius. ●(18--) SAQ I 79. Plijaduriou ar bed zo fazius. ●(18--) SAQ II 163. ervez ioulou fazius va c'haloun.

  ●(1927) GERI.Ern 149. fazius, tr. «qui trompe.»