Devri

Recherche 'fes...' : 40 mots trouvés

Page 1 : de fes-1 (1) à festus (40) :
  • fes .1
    fes .1

    m. (phycologie) Goémon d'épaves.

    (1904) DBFV 79a. fes, m., tr. «goémon détaché.» ●(1919) DBFVsup 22b. fes (Arv[or], tr. «herbes goémon.» ●(1927) GERI.Ern 150. fes V[annetais] m., tr. «Goémon détaché.»

  • fes .2
    fes .2

    m. –où (marine) Emplacement de mouillage.

    (1948) LLMM 8/67. (Douarnenez, Ar C'hab) Fes al lec'h war ar mor ma kaser ar vag da loriañ (lire : eoriañ). ●(1952) LLMM 32-33/134. (Douarnenez) Fes –où, tr. «le mouillage.» ●(1952) LLMM 34/48. (Douarnenez) rouejoù sardin troc'het etre daou, a vez mouilhet er fesoù. ●(1976) HYZH 108/31. (Douarnenez) chom a-zav er fes. ●(1979) VSDZ 15. (Douarnenez) Pa teues da vouilhiñ d'ar fes, tr. (p. 184) «Quand tu venais au mouillage.»

  • fesaj
    fesaj

    m. Ronces, broussailles.

    (1744) L'Arm 423b. Brosses, tr. «Fessage. m.»

    (1904) DBFV 79a. fesaj, m., tr. «brosses.» (l'A.). ●(1919) DBFVsup 22b. fesaj (Pluvigner), tr. «ronces, broussailles.»

  • fesañ
    fesañ

    v. tr. d. Fesser, corriger, battre.

    (1935) ADBr xlii 3&4/402. Cals veleien en deus feset, tr. «Il a corrigé beaucoup de prêtres.»

  • fesant
    fesant

    m. –ed (ornithologie) Faisant.

    (1464) Cms (d’après GMB 231). Faessent, faisan. ●(1633) Nom 39a. Erythrotaon, tetrao, tetrix : phesant, bruant : fessant, bruant.

    (1659) SCger 55b. vn faisant, tr. «faisant p et

    (1905) BOBL 21 janvier 18/3d. faizanted ha glujeri.

  • fesenn
    fesenn

    f. –où, d. divfesenn (anatomie) Fesse.

    (1464) Cms (d’après GMB 231). Faeczen, fesse. ●(1499) Ca 51b. Crohenn an nuiquell vide in faescenn. ●82a. Faeczenn. g. fesse. ●(c.1500) Cb 83a. Faezcenn. alias fesquenn. g. fesse.

    (1744) L'Arm 155b. Fesse, tr. «Fêsseenn.. difêsseenn.» ●359b. Sion (..) De Verges, tr. «Mercheu er venaleenn énn ihuë-fessenn

  • fesennet
    fesennet

    adj. Croupé.

    (1744) L'Arm 431b. Cheval bien croupé, tr. «Marh faissænnétt matt.»

  • feskad .1
    feskad .1

    coll. (agriculture) Gerbes.

    (1927) GERI.Ern 150. feskad col., tr. «Gerbes, faisceaux, sg. feskenn, fechenn V[annetais] ; T[régor] foeskenn, feuskenn pl. o.»

  • feskad .2
    feskad .2

    s. –où (agriculture) Gerbe.

    (1876) TDE.BF 204a. Feskad, s. m. V[annetais], tr. «Gerbe de blé dans les champs ; pl. eu.» ●(1891) CLM 51. arlerh en æst pebunan e zégass d'emb ur fescad miel.

    (1908) PIGO II 127. 'n o gourve war eur feuskad plouz.

  • feskenn .1
    feskenn .1

    f.

    (1) (anatomie) –où, feskinier d. divfeskenn Fesse.

    (c.1500) Cb 83a. Faezcenn. alias fesquenn. ●(1633) Nom 22b. Natales, clunes, sedes : les fesses : an fesquennou, pençou, terçou. ●274a. Depygis : sans fesses : vnan nen deus quet á fesquennou. ●(1647) Am A.314. Rac va baguet a va bougeden so heget ker kren diouz va fesquen., « Car ma sacoche et ma bougette sont secouées si complètement de dessous ma fesse ».

    (1732) GReg 406a. Fesse, tr. «fesquenn. p. fesquennou, diou-fesquenn.» ●(1774) AC 95. betec e fesquennou, tr. «jusqu'aux fesses.»

    (1876) TDE.BF 204b. Feskenn, s. f., tr. «Fesse du corps humain ; pl. diou-feskenn

    (1909) KTLR 147. eur vialen evit larda da feskennou. ●(1927) GERI.Ern 150. feskenn f., tr. «Fesse.» ●(1931) VALL 301a. Fesse, tr. «feskenn pl. diou feskenn.» ●(1936) IVGA 98. eun otou brao, ha feskinier treut e-barz !

    (2) (boucherie) Culotte.

    (1876) TDE.BF 204a. Feskenn, s. f., tr. «Partie de la fesse d'un bœuf qu'on appelle la culotte, feskenn ejenn.»

    (1931) VALL 176a. culotte (de bœuf), tr. «feskenn f.»

  • feskenn .2
    feskenn .2

    f. & adv. –où, feskad

    I. F.

    (1) (agriculture) Gerbe, botte (de paille).

    (c.1718) CHal.ms ii. gerbe, tr. «menal, fesquen, masquen.» ●(1732) GReg 457a. Gerbe, assemblage de plusieurs javelles coupées, & liées ensemble, tr. «Van[netois] fesqen. fesqad.» ●(1744) L'Arm 390a. Treseau, tr. «Menale à dairr fæsquênn.» ●435b. Dizeau, tr. «Menale à zeec fesquênn.» ●(17--) TE 52. é hoèmb ol ér mæzeu é hindram æd, ha me fesqên-mé e sàuai ihuelloh eit hou ceré-hui.

    (1829) IAY 105. eur foesquen blous. ●(1855) BDE 269. Chaired de guetan er fal lezeu, hag arried-int é feschenneu. ●(1856) VNA 18. une Gerbe, tr. «ur Fesken.» ●(1866) HSH 35. va fesquen-me a chome huel ha diflach, epad ma en em zestume ho rê-hu endro dezi. ●(1895) GMB 235. pet[it] tréc[orois] vësken, à Tressignaux, vosken. ●(1897) EST 25. Eid achiw er féchad hag aveit ou ari (…) hag e sterd er féchen.

    (1907) AVKA 107. Dibabet da genta an draok, ha graet ganthan foeskeno. ●(1910) MBJL 190. ed a feskenno. ●(1912) BUAZpermoal 531. gourvezet en e garti war eur feusken blouz. ●(1913) AVIE 110. Cherret de getan er fal lezeu ha liammet ind é féchenneu. ●(1925) IZID 32. De zoug er fechenneu. ●(1927) GERI.Ern 150. feskad col., tr. «Gerbes, faisceaux, sg. feskenn, fechenn V[annetais] ; T[régor] foeskenn, feuskenn pl. o.» ●(1931) VALL 73b. Botte, tr. «feskenn f.»

    (2) Fagot.

    (1933) MMPA 105. ne gavas ket, zoken, eur feuskenn keuneut evit tomma e izili ruziet gant ar riou. ●(1933) ALBR 27. eur feuskenn bennak eus ar bern koad.

    (3) Faisceau.

    (1910) MBJL 107. ar feskenno drapoio a zo fichet ouz ar gwaridello.

    (4) Fascicule.

    (1931) VALL 295b. Fascicule, tr. «feskenn f.»

    II. Adv. A-feskennoù : en gerbes.

    (1857) AVImaheu 51. Cherret de guetan er fall lezeu, hag arrizet-ind a fesquenneu eid ou losquein ; mæs dastumet er gùénéh ém zulér. ●(1861) BSJ 280. chairret quetan rah en invray hag ariet-ind a fechenneu eid ou losquein, ha tolpet er gunéh ém sulér.

  • feskennad .1
    feskennad .1

    f. –où Fessée.

    (1876) TDE.BF 204b. Feskennad, s. m., tr. «Fessée.»

    (1927) GERI.Ern 150. feskennad f., tr. «fessée.»

    (1931) VALL 301a. Fesse, tr. «feskennad pl. diou feskenn

  • feskennad .2
    feskennad .2

    f. –où

    (1) (agriculture) Ce qui constitue une botte.

    (1931) VALL 73b. Botte de, tr. «feskennad f.»

    (2) Fascicule.

    (1931) VALL 295b. Fascicule, tr. «feskennad f.»

  • feskennañ
    feskennañ

    voir feskenniñ

  • feskennata
    feskennata

    v. tr. d. Fesser.

    (1931) VALL 301a. Fesser, tr. «feskennata

  • feskenneg
    feskenneg

    m. feskenneion Homme fessu.

    (1821) GON 215a. Feskennek, adj. et s. m., tr. «Fessu, qui a de grosses fesses. Pour le pluriel du subst. feskenneien

  • feskennek
    feskennek

    adj. Fessu.

    (1821) GON 215a. Feskennek, adj., tr. «Fessu, qui a de grosses fesses.» ●(1876) TDE.BF 204b. Feskennek, adj., tr. «Fessu, qui a de grosses fesses.»

    (1931) VALL 301a. Fessu, tr. «feskennek

  • feskenniñ / feskennañ
    feskenniñ / feskennañ

    v. tr. d. (agriculture) Botteler.

    (1927) GERI.Ern 150. feskennein V[annetais], tr. «mettre en gerbes.» ●(1931) VALL 73b. Botteler, tr. «feskenna

  • feson
    feson

    f., adv., prép., adj. & pron. –où, –ioù

    I. F.

    A.

    (1) Façon de faire qqc.

    (c.1500) Cb [lies]. g. de maintes manieres. b. a lieux facon. ●(1575) M 2781. En fæçon vn dall, tr. «à la façon d'un aveugle.» ●(1576) Cath 25. disposet hac ordrenet oa an rodou man euelep feczon diou aneze a troe cõtrell dan diou arall, tr. « Ces roues étaient disposées et agencées de telle sorte que deux d’entre elles tournaient en sens contraire ». ●(1621) Mc 53. Fæçon da coffes. ●(1633) Nom 8b. Satyra : vn esguillon de vices : vn fecoun da repreniff an viçou dre carmou, en vn canaff.

    (1659) SCger 80a. moien, tr. «feçon.» ●148a. feçon, tr. «façon, mine.» ●(c.1680) NG 745-746. er façon / De reuignignë er peurerion. ●(1688) MD I 22. E teir feçon. ●(1763) Remed 481. Er faeçon-ma e reincer ar c'hraou. ●(1790) MG 2. er fæçon d'obér hun ol ævreu a balamor de Zoué. ●183. Er fæçon de drætein bugalé distér, e zou caus ma varhue ul lod-vat.

    (1829) CNG 139. Dré bedair fæçon. ●(1838) OVD 228. er ré péré e hum sorbe é tésirein ur vacation, ur fæçon a vuhé. ●(1847) MDM 396. en diou fezoun dishenvel. ●(1894) BUZmornik 21. enn eur fesoun ken dizoare.

    (1907) PERS 323. ne'z euz ket diou feson da servicha hor Zalver. ●(1912) BOBL 08 juin 389/2c. Ar foën en deuz diou feson da doma pe da c'hori.

    (2) Apparence de qqc., de qqn.

    (1575) M 175. Bezaff ara da neuz, en fæçon vn bleuzuen, tr. «Ton aspect est à la façon d'une fleur.» ●(1633) Nom 7b. Litera caduca : lettre qui blanchit, & s'efface : lizer á guen, hac á coll ez fecoun. ●127a. Ichnographia, exemplar, forma : la plante, plaine forme, le dessein : an feçoun, an furm, an dessein. ●253b. Typus, forma : modelle, patron : modèl, an furm an feçoun, an patroun.

    (1659) SCger 30a. contenance, tr. «feçon.» ●30b. il a bonne contenance, tr. «feçon mat endeus.»

    (1862) BBR 200. Fesoun eun den maro e devoa penn da benn.

    (3) Représentation.

    (1633) Nom 144b. Telamones, Atlante : consolateurs, figures des hommes portants les modillons ou cornices : figuryou tut pe fecoun goaset á vez ò soutten corninnechennou (lire : cornichennou) pe tieustou (lire : treustou), ha traou all.

    (4) [au plur.] Façons, manières, simagrées.

    (c.1718) G 95 / 154 - H 155 / 191 - I/J 191 / 271 - K 271 - L 272/325 - M 325/422) (N 1/31 - O 32/70 - P 71/219 - Q 220/242 - R 242/426) (S 1/138 - T 149/251 - U/V/W 252/343 - Y 343/344 - Z 344/345)">CHal.ms ii. que de façons, tr. «guet a orimanteu, guet a fa'connieu, guet a c'hrig c'hrimaceu.»

    (1967) BRUD 26-27/ 46. Goude beza tennet eur pennad war ar horn-ze gand kalz a fesonou.

    (5) Apparence de qqc. qui doit venir, se produire.

    (1659) SCger 148a. feçon so, tr. «il y a apparence.»

    (1952) LLMM 32-33/135. (Douarnenez) Peogwir e oa feson sardin.

    (6) (insulte) Espèce de.

    (1766) MM 1123. ïa, ïa façon tartes, tr. «Oui ! oui ! espèce de tourte !»

    B. [en locution]

    (1) Na tu na feson : ni queue ni tête.

    (1935) BREI 400/1b. mui-ouz-mui, bemdez, e vez torret d'eomp hon fenn gant bitellajou ha n'o deve alies na tu na faeson.

    (2) Ober ar feson : faire semblant.

    (17--) CBet p. 444. Adam a ra ar feson da labourat, tr. «Adam fait semblant de labourer.»

    II. Loc. adv.

    A. E-feson.

    (1) [en début d'énoncé] E feson : à ce qu'il semble.

    (1877) EKG I 76. e feson e karer ober ar c'housk-mintin e kostez bro Leon. ●136. kollet eo da benn ganez, e fesoun. 202. e fesoun, eo eat da galoun da netra. ●252. Guin Bernicot a ioa uzet e fesoun. ●253. E fesoun, kristen mad ha republikan a zo daou dra hag a zo diez lakaat d'en em glevet. ●292. ne vire ket outho, e fesoun, da c'hoari ho zaol pa viche red. ●(1878) EKG II 2. e fesoun, n'en doa ket bet a amzer d'her c'has ganthan. ●32. e fesoun em boa he c'huzet mad.

    (2) E feson ebet : en aucune façon.

    (1905) KANngalon Du 535. rei dezho skouarn e fesoun ebet.

    (3) E pep feson : de toutes les manières (possibles et imaginables).

    (1575) M 3551. En pep fæçon à moeson consonant, tr. «De toute façon, d'une manière honorable.»

    (1906) KANngalon Genver 5. great brezel dezho e peb fesoun.

    (4) E feson arall : autrement.

    (1499) Ca 76a. En faeczon arall. g. aultrement.

    (1846) BAZ 317. mæs Doue (...) a zispozas e fæson-all.

    (5) En ur feson : d'une certiane manière.

    (1790) MG 190. mæs gùel vehai én ur fæçon m'el laheheoh, eit bout caus dehou de béhein.

    (1893) IAI 255. Koll a ra enn eur fesoun.

    (6) E nep feson : en aucune façon.

    (1576) Cath p. 16 f° 7 v° 17-19. na credomp na na gnellõp (lege guellõp) e nep façõ lauaret tra en bet a henep he doe iesus christ, tr. « que nous n’osons et ne pouvons en aucune façon rien dire contre son dieu Jésus-Christ ».

    (c.1680) NG 835-836. Pe ne allou e nep feçon / Cauouet guet Doué pardon. ●(1790) MG 199. Ne veès paillard é-neb-fæçon, a gorv nac a intantion.

    (7) Er feson-mañ : de cette manière-ci.

    (1621) Mc 5. goude ez commanço en fæçon man.

    (8) Er feson-se : de cette manière-là.

    (1621) Mc 110. en fæçon se diquicit hoz æll ma em miro.

    B. A-feson.

    (1) De bonne façon.

    (1575) M 29-30. plantet doun : / A faeçon en hon calounou, tr. «enfoncé profondément / De bonne façon dans nos cœurs.»

    (2) Bien.

    (1790) MG 376. Ne ouian quet na scrihue na leine : a boén é houzan a fæçon er péh e zeli goud ur vatéh.

    C. Diouzh feson : à ce qu'il semble.

    (1864) KLV 13. dioc'h feson, sulvui ma kemere ambaras ann den evit beva, sulvui en doa da zoursial euz ar pez en em gave gant-han.

    D. Ur feson bennak : aucunement.

    (1499) Ca 207a. Vng faeczon penac. g. aulcunement. la. quodammodo aduer. Jdem aliquatenus.

    III. Loc. prép. A-feson da : de façon à.

    (1580) G 142. Groet an pourvysyon a faesczon da monet, tr. «La provision est faite de façon à partir.»

    IV. Adj. (en plt de qqn) Brave, bien, correct, fréquentable.

    (1575) M 571. Cza turpion a faczon mat, tr. «Ça ! mes braves compagnons.»

    (1790) MG 26. er-ré en devou credét é hoèmb tud a fæçon. ●130. Honnèh-zou ur vèrh a fæçon. ●325. rac m'er hav ur pautr a fæçon.

    (1834) SIM 19. E dad en devoa savet anezàn eguis un den a fêçon. ●67. Breiziad a fêçon. ●120. Lavaret mad a renn atao, e pije grêt ar pautr afêçon.

    (1904) DBFV 3b. aféson, adv. et adj., tr. «comme il faut, convenable.» ●(1908) PIGO II 83. hag e ra plijadur d'in gwelet an dud a feson. ●(1938) CDFi 5 mars. eun dremm a feson.

    V. Pron. indéf. Nul.

    (1575) M 2137. Fæçon à essouny nedeux muy bizhuycquen, tr. «Nulle sorte d'excuse légale il n'y a plus jamais.»

  • fesonet
    fesonet

    adj.

    (1) Façonné, préparé.

    (1633) Nom 64a. Vinum factum, doliare vinum : vin paré : guin paret, da lauaret eo fæçounet.

    (1916) KANNlandunvez 58/412. en eur rei dezho izili fesounet gan ijin, petra benag ne dalvezint james an izili kollet ?

    (2) Qui présente telle ou telle façon.

    (1890) MOA 117a. Le temps s'annonce beau, tr. «fesounet brao eo ann amzer.» ●(1896) LZBt Meurzh 19. plant-kafe fesonet brao.

  • fesoniñ
    fesoniñ

    v.

    (1) V. tr. d. Façonner.

    (c.1718) CHal.ms ii. faconner, tr. «fa'çonnein

    (2) V. intr. (en plt du temps) Se présenter de telle ou telle façon.

    (1952) LLMM 32-33/135. (Douarnenez) an amzer o fesoniñ fall.

    (3) V. pron. réfl. En em fesoniñ : se façonner.

    (1838) OVD 80. mar accourçamb èl-cé hun inean de zevise doh Doué (…) hi hum hroei doh é barfectioneu divin hag e hum fæçonnou revé d'hai.

  • fesonius
    fesonius

    adj. Qui fait des façons.

    (1732) GReg 145a. Cerémonieux, tr. «fæsounyus

  • fest .1
    fest .1

    [mbr fest, brpm fest, mcorn fast, mgall ffest < empr au vangl faest (AB 1969, 715)]

    Adj.

    (1) Attr./Épith. Fixe, ferme.

    (1732) GReg 416a. Fixe, déterminé, arrêté, tr. «ãls. fest. festet.»

    (1876) TDE.BF 204b. Festet, fest, adj. (anc.), tr. «Déterminé, arrêté, convenu.»

    (2) Adv. Fermement.

    (14--) Jer.ms 327. Me a gray d'yt Autrou caffout dour / Fest ez oun hoantec da sycour, tr. «Je te ferai, Seigneur, avoir de l'eau ; / je suis fermement désireux de te secourir.» ●(1557) B I 298. Pe ny ouz punisso don fest, tr. «ou nous allons vous punir à notre guise.»

  • fest .2
    fest .2

    f./m. –où

    I.

    (1) Fête religieuse.

    (1499) Ca 83b. Fest. g. feste / ou solempnite. ●(1612) Cnf 20a. En festou solen. ●(1633) Nom 225b. Feriæ conceptiuæ, mobilia festa vocant : festou pe gouelyou mobil.

    (2) Fête profane, réjouissances.

    (1575) M 198. monet dan festou, tr. «aller aux fêtes.»

    (1790) MG 166. Ingorto-on, me hoær, é tehait d'er fest, rac ean en dès grateit teign é rei ur gaër, hac é corollehémb hur goalh.

    (1803) MQG 15. Deut oll ta, deut da fest ar vastrouill. ●(1876) TDE.BF 204b. Fest, s. m., tr. «Festin, banquet, réjouissance.» ●(1890) MOA 265b. Fête, tr. «Fest, m.» ●265b. Fête d'aire neuve, tr. «fest al leur nevez.»

    (1927) GERI.Ern 150. fest f., tr. «Fëte, festin, réjouissance.» ●(1936) DIHU 304/157. Fest vras e zo er Bodestin.

    (3) Pardon où l'on danse.

    (1927) GERI.Ern 150. fest f., tr. «pardon où l'on danse.»

    (4) Ober fest : faire la fête.

    (1650) Nlou 141. Dre didin ez grent fest, tr. «comme il est digne, faisaient fête.»

    (1792) CAg 135. Er mod ë lar groamb feste, / Ha Jesus, bout modeste.

    (1877) EKG I 222-223. goude beza lavaret d'an oll sonjal e viche o vranskellat var he vak epad ma vichent-hi oc'h ober fest e ti ar Prat.

    (5) Festin.

    (1530) Pm 156. En creisic an couffy en vn fest anterin, tr. «Au beau milieu du repas, en un festin complet.» ●(1633) Nom 52b. Epulum : festin, banquet : fest, bancquet. ●53b. Cœna aditialis sacerdotij : banquet de quelque nouueau Prestre : bancquet, pe fest an Belec neuez. ●54b. Cœna nuptialis : banquet des nopces : fest an priedez, bancquet an oeufret.

    (1659) SCger 148a. fest, tr. «banquet.» ●(17--) TE 415. ur Roué (…) e ras ur fest vras.

    (1877) EKG I 176. eur fest ha ne vanko ennhan na cher-vad leiz kof, na guin koz da eva gand ar skudel.

    (1908) AVES 61. Ean e zavéas é hoskor de halùein er ré e oé pedet d'er fest. Mes ne vennent ket donet. Davéein e hras a neùé goskor aral. ●(1908) PIGO II 170. fest ar gwadigennou.

    (6) Fest an hoc'h : jour où l'on tue le cochon et repas qui s'en suit.

    (1970) GSBG 98. (Groe) fest an houc'h, tr. «jour où l'on tue le cochon (litt. fête du cochon).»

    (1985) OUIS 184. le grand repas de fest an hoc’h.

    (7) Fest ar maout : vin d'accomplissement.

    (1982) TIEZ I 126. Les propriétaires fêtent comme il se doit la pose du bouquet de verdure : sur le champ, elle est l'occasion d'une tournée, et plus tard, parfois le soir-même, les maçons et leurs épouses sont conviés à un repas bien arrosé : la fest ar maout. Parfois les charpentiers, plus rarement les couvreurs, participent aux festivités.

    (8) local. (île de Sein) Fest ar vag : repas du navire avant les Gras.

    (1977) ESIT 66. C’est ainsi que, le soir du jeudi avant les Gras, tout l’équipage ralliait la demeure du patron, pour un gala appelé Fest ar Vag : repas du navire.

    (9) Bezañ fest en ub. : être très content.

    (1955) STBJ 51. Houmañ, a c’hellit krediñ, a oa fest enni, evel ma vez lavaret. ●66. Ha fest a veze ennon. ●148. e tirede an tri yaouanka, fest enno, d’ober digemer deomp.

    II. (danse)

    (1) Fest hir : chaîne ouverte.

    (1963) TDBB 210. Dans la chaîne ouverte (fest-hir) le pas est toujours allongé.

    (2) Tro-fest : suite de danses.

    (1910-1915) CTPV i 159. Hag en dro fest a pe oè groeit, hag er bal oè achuet, tr. «Quand la danse fut finie et le bal terminé.» ●(1924) SBED 38. Men devéhan tro fest. ●(1963) TDBB 142. Parmi les noms bretons de la danse, la plupart servent aussi, suivant le cas, à désigner en bloc la suite réglée, aussi bien que son principal constituant. Le plus simple de tous est dañs (danse). On trouve aussi fest dañs (Roudouallec), abadenn ou abadenn dañs (nord de l’Aulne et jusque vers Loqueffret et Collorec), dorn dañs (Scrignac), droiad dañs (Nizon), droiad fest (constant à l’ouest de l'Ellé entre Quimperlé et Gourin), dro fest (Plouray, Pays de Guéméné).»

    (3) Troienn-fest : suite de danses.

    (1910-1915) CTPV i 184. M’ehè greid on droien fest ziar on délen faw, tr. «J’aurais fait un tour de danse sur une feuille de hêtre.»

    III.

    (1) Kaout fest ar vazh : voir bazh.

    (2) Tapout fest ar geuneudenn : voir keuneudenn.

    (3) Kaout fest ar gordenn : voir kordenn .1.

  • fest-an-hoc'h
    fest-an-hoc'h

    voir fest .2

  • fest-ar-gwadegennoù
    fest-ar-gwadegennoù

    m. Fête des boudins.

    (1840) EBB 46. feste er godiguéneuve, tr. « La fête aux boudins ».

  • fest-ar-moc'h
    fest-ar-moc'h

    voir fest-moc'h

  • fest-deiz
    fest-deiz

    s. Fête de jour.

    (1612) Cnf.epist 22. comediennou profan, bancquedou, mascaradennou, hoariou, danczou, gourenerez, chasceal, festou dez, ha festou nos.

  • fest-eured
    fest-eured

    m. Repas de noces.

    (1852) MML 62. ebars er fest euret en Cana. ●(1876) TDE.BF 204b. Fest-eured, s. m., tr. «Repas de noces.»

  • fest-moc'h
    fest-moc'h

    m. Fête des boudins.

    (1659) SCger 148a. fest ar moc'h, tr. «banquet qu'on fait quand on a tué des porcs.»

    (1876) TDE.BF 204b. Fest-moc'h, s. m., tr. «La fête, la réjouissance des boudins.»

  • fest-noz / fest an noz
    fest-noz / fest an noz

    f. Fête de nuit, « Fest-noz ».

    (1612) Cnf.epist 22. comediennou profan, bancquedou, mascaradennou, hoariou, danczou, gourenerez, chasceal, festou dez, ha festou nos.

    (1659) SCger 148a. festou nos, tr. «nuictée.» ●(1732) GReg 243b. Danses de nuits, tr. «festou-nos.» ●436b. Frequenter les danses & les ébats de nuits, tr. «henti ar festou-nos.» ●(1744) L'Arm 18a. Assemblée de nuit, tr. «Feste-noss.. eu-noss.» ●(1767) ISpour 184. d'er festeu noss, d'er filageu, d'enn niereaheu. ●(1790) Ismar 221. er-ré e ya d'er festeu noz.

    (1867) BBZ III 178. O tont euz eur fest-noz d'ar ger, tr. «Au retour d'une fête de nuit.» ●(1890) MOA 265b. Fêtes nocturnes, tr. «festou noz

    (1921) FHAB Du 305. ficha da gorf vit ar fest-noz. ●(1929) MKRN 161. E ia Fanchon da fest an noz / Toull he loerou ha fall he broz, tr. «Voilà Fanchon qui se rend au bal avec ses bas percés et sa robe effilochée.»

  • festaer
    festaer

    m. –ion Homme qui coure les festins, les fêtes.

    (c.1500) Cb 84b. [fest] gal. festiuant. b. festaer

    (1876) TDE.BF 204b. Festaer, s. m. C[ornouaille], tr. «Coureur de danses aux pardons des campagnes ; pl. festaerien

    (1913) AVIE 64. Ha gellein e hret hui lakat er festaerion, amied en dén iouank, de iun ha de zoug begin ? ●(1927) GERI.Ern 150. festaer, tr. «coureur de pardons.»

  • festaer-noz
    festaer-noz

    m. Homme qui fréquente les festoù-noz.

    (1732) GReg 243b. Coureur de danses de nuit, tr. «Festaër-nos. p. festaëryen-nos

  • festailhiñ
    festailhiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Payer les frais d'une noce, festoyer.

    (1732) GReg 161a. Donner la bonne chere à une nôce, la defraïer, tr. «Van[netois] Festailhein tud en ered.» ●(1744) L'Arm 56b. C'est lui qui défraie la nôce, tr. «Ean é e fêstaille enn éraideu.»

    (1904) DBFV 79b. festailhein, v. a., tr. «régaler.»

    (2) Fiancer.

    (1902) LZBg Meurzh 66. Tad en hani e oé bet festaillet get hi e zas d'hé hlah.

    (1904) DBFV 79b. festailhein, v. a., tr. «fiancer.»

    II. V. intr. Festoyer.

    (1744) L'Arm 155b. Festiner, faire festin, être en fête, se régaler, tr. «Festaillein

    (1903) EGBV 18. festaillein, tr. «fiancer, faire bonne chère.» ●(1904) DBFV 79b. fesstailhein, v. n., tr. «faire fête, festoyer.»

  • festailhoù
    festailhoù

    plur.

    (1) Festoiement, festoirie.

    (1904) DBFV 79b. festailheu, pl., tr. «bonne chère.»

    (2) Repas de noces.

    (1744) L'Arm 56b. Bonne chere de nôces, tr. «Fêstailleu

    (1903) EGBV 18. festailleu, m. pl., tr. «fiançailles.» ●19. En dud e gonz déja ag er festailleu. ●(1904) DBFV 79b. festailheu, pl., tr. «festin de noces, fiançailles.»

  • festañ
    festañ

    v.

    (1) V. intr. Festoyer.

    (c.1500) Cb 84b. [fest] g. festoyer. b. festaff / pe solennisaff.

    (1821) GON 215a. Festa, v. n., tr. «Faire festin, se régaler.» ●(1876) TDE.BF 204b. Festa, v. n., tr. «Faire festin, se régaler.» ●(1890) MOA 433b. Se régaler, tr. «festa, v. n.»

    (1927) GERI.Ern 150. festa, tr. «festoyer, se régaler.» ●(1931) VALL 301a. Festoyer, tr. «festa

    (2) V. tr. d. Fêter.

    (18--) RGE 24. Evit festa molarje. / Pa veso deut ni a rai frico.

  • festapl
    festapl

    adj. Fêtable.

    (c.1500) Cb 84b. [fest] g. festiuel. b. festabl.

  • festet
    festet

    [brpm festet, mgall ffestet (GPCY 1285a, occurrence de c. 1400) < fest .1 + -et .1]

    Adj. Fixe, ferme.

    (1732) GReg 416a. Fixe, déterminé, arrêté, tr. «ãls. fest. festet

    (1876) TDE.BF 204b. Festet, fest, adj. (anc.), tr. «Déterminé, arrêté, convenu.»

  • festigenn
    festigenn

    f. =

    (1886) SBI I 42. poéza he festigen, tr. «peser son aubaine.»

  • festus
    festus

    adj. Agréable.

    (1872) ROU 73a. Agréable, tr. «festuz.» ●99b. Pour moi ce n'est pas un régal, tr. «An dra-ze neket festuz d'in-me.» ●100a. Réjouissant, tr. «Festuz.» ●(1890) MOA 109b. Agréable, adj. Au moral on dit : festuz.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...