Recherche 'flañch...' : 9 mots trouvés

Page 1 : de flanch-1 (1) à flanchou (9) :

• flañch .1
  flañch .1

  m. (chirurgie) Incision.

  ●(1876) TDE.BF 208a. Flañch, s. m., tr. «Incision sur un corps animé.»

  ●(1927) GERI.Ern 155. flañch, m., tr. «Incision (médicale).»

  ●(1983) PABE 71. (Berrien) flañch, tr. «incision, déchirure.»

• flañch .2
  flañch .2

  m. Viande coriace, barbaque. cf. flech

  ●(1943) TRHS 43. ar re-mañ n'o deus ket kig bemdez a zeuio adarre da brenañ un tamm flañch da goan !

• flañchadenn
  flañchadenn

  f. –où (chirurgie) Incision.

  ●(1927) GERI.Ern 155. flañchadenn, f., tr. «Incision (médicale).»

• flañchadur
  flañchadur

  f. –ioù (chirurgie) Incision.

  ●(1927) GERI.Ern 155. flañchadur, m., tr. «Incision (médicale).»

• flañchañ / flañchiñ
  flañchañ / flañchiñ

  v. tr. d.

  (1) (chirurgie) Inciser (la chair).

  ●(c.1656) VEach 117. Anton Maignan ames ar memes quær a sãt malou, goudé mazo bet trauellet ha poannyet meürbet á het peuarzec pe pemzec bloaz gant vr grauel continuel pehini a rea deza coll pep repos, dré na cafe remet na soulageamãt enep leac'h, er fin enem resoluas da veza benet quemet gant ar Chirurgianet euit an tra-sé goudé ma ho deua eff fondet ha rancontret ar mam, é differsont que auoé antronos euit é flanchi.

  ●(1848) GBI I 384. Ha flanch d'e-ez-hi 'r c'hoste deho, tr. «Et fais lui une incision au côté droit.» ●(1876) TDE.BF 208a. Flañcha, v. a., tr. «Fendre une plaie, l'inciser.» ●(1895) GMB 239. inciser une plaie (...) pet[it] [Tréguier] vlañchañ.

  ●(1905) IVLD 128. flancha eur gor braz. ●(1912) BUAZpermoal 619. tri bla goude, oe red flanchan anezan, 'n eun doare danjerus. ●(1927) LZBt Meurzh 44. eur gor da flanchan. ●(1927) GERI.Ern 155. flañcha, tr. «inciser.» ●(1934) BRUS 69. Inciser (la chair), tr. «flanchein.» ●(1935) BREI 389/4c. zo bet ranket flancha d'ezi he fenn. Aon a zo n'en em gavfe ket.

  ►absol.

  ●(1905) IVLD 180. medisinet ijiniuz (…) mistri da doulla ha da flancha.

  (2) (couture) faire des pans à un habit.

  ●(1876) TDE.BF 208a. Flañcha, v. a., tr. «faire des pans à un habit.» ●(1895) GMB 239. (et faire des pans à un habit) (...) pet[it] [Tréguier] vlañchañ.

• flañcher
  flañcher

  m. –ion (chirurgie) Celui qui incise.

  ●(1927) GERI.Ern 155. flañcher, m., tr. «celui qui opère ainsi.»

• flañchet
  flañchet

  adj. Ouvert largement (bouche, poche).

  ●(1957) ADBr lxiv 4/459. (An Ospital-Kammfroud) eur beg flañchet (bouche fendue jusqu'aux oreilles) ; godilli flañchet (poches qui baillent).

• flañchiñ
  flañchiñ

  voir flañchañ

• flañchoù
  flañchoù

  plur. (habillement) =

  ●(1872) ROU 94. Bandes qui pendent, tr. «flanchou.» ●(1880) SAB 22. a-dre ar flanchou aour : – Ab intus in frimbriis aureis. ●155. ouz flanchou, ouz gouremou e zae venniged.