Recherche 'flum...' : 7 mots trouvés
Page 1 : de flum (1) à flummatik (7) :- flum
- Flum
- flumadflumad
m. –où Raclée.
●(1900) KZVr 106. (Lannuon) torpillad unan bennag, pillat anean, rei eur flumad d'ean.
- flumañflumañ
v.
I. V. intr.
(1) Frapper.
●(1908) PIGO II 124. hag e flume gant e vaz. ●(1964) BAHE 38/19. Flumañ = skeiñ, reiñ bazhad.
(2) Travailler vite.
●(1964) BAHE 38/19. Flumañ = labourat buan.
(3) Fournir des efforts.
●(1964) BAHE 38/19. Flumañ = reiñ bec'h.
(4) = (?).
●(1966) BAHE 47-48-49/31. Flumañ a ra (foniñ [ligne inachevée].
II. V. tr. d.
(1) Engloutir (de la nourriture).
●(1966) BAHE 47-48-49/31. Ne oa ket bet pell o flumañ e voued. ●(1967) BRUD 25/89. Euz beg ar wezenn 'n eur fluma pabu. ●(1969) BAHE 60/50. Polo a flume gant dudi un dornad boued gwak.
►absol.
●(1987) BAPR 10. Hag ar pôtre da gemer eur zoubenenn vara 'n eun dorn, hag eur peziad kig 'n eun dorn all, ha da flumañ !
(2) Frapper, battre.
●(1885) ARN 34-35. Battre, se battre. – Br. Skei, en em ganna (de kann, bataille). Arg[ot] : 1. Dibolota, écraser les grosseurs ; se dit surtout pour la bouillie : dibolota ar iot. 2. Dibuni, démêler. – Me am euz dibunet gant hennez, j'ai démêlé (distribué des coups) avec celui-là. 3. Rei kerc'h, - koat, - segal : donner de l'avoine, du bois (du bâton), du seigle. Ces différents termes et ces locutions sont sortis du breton courant. – Kotisa, fluma, larda, puloc'h, et bien d'autres mots, des expressions ou des métaphores ejusdem farinæ.
●(1966) BAHE 47-48-49/31. Flumañ a rae al loen paour (= skeiñ da vat gantañ, hen bou-[foniñ]).
III. V. pron. réci. En em flumañ : se battre.
●(1966) BAHE 47-48-49/31. En em flumañ = en em lardañ, en em gannañ.
- flummflumm
s. –où (pathologie)
(1) Flegme, pituite.
●(c.1500) Cb 86a. [fleumatic] Jtem hoc flegma / tis. g. cest vng des quatre principaulx humeurs du corps humain. b. fleum. ●(1633) Nom 14b-15a. Pituita, phlegma : flegme, flume : an flemmou, flugmou.
●(1659) SCger 58a. flegmes, tr. «flemou.» ●92a. phlegme, tr. «flumm.» ●(1732) GReg 418b. Flegme, pituite, humeur froide & humide, tr. «flumm.» ●Il est d'un temperament fort flegmatique, fort pituiteux, tr. «Taguet eo gand ar c'hraust ha gad ar flummou.» ●504a-b. Les quatre humeurs du corps : le flegme, ou la pituite, le sang, la bile, la mélancolie, tr. «Ar pévar humor a zeu da leiza corf dèn a so 1. ar flumm, pe ar c'hraust, 2. ar goad, 3. an apotum, 4. ar velcony.»
●(1876) TDE.BF 209b. Flummou, s. pl. m. C[ornouaille], tr. «Flegme, humeur.»
●(1927) GERI.Ern 157. flummou pl., tr. «Flegme, pituite.»
(2) Gros crachat gras.
●(1732) GReg 418b. Flegme, gros et vilain crachat gras, tr. «flumm. p. flummou.» ●504a-b. Les quatre humeurs du corps : le flegme, ou la pituite, le sang, la bile, la mélancolie, tr. «Ar pévar humor a zeu da leiza corf dèn a so 1. ar flumm, pe ar c'hraust, 2. ar goad, 3. an apotum, 4. ar velcony.»
●(1876) TDE.BF 209b. Flummou, s. pl. m. C[ornouaille], tr. «crachats gras.» ●Taget eo gañt ar flummou, tr. «les crachats gras l'étouffent.»
- flummañflummañ
v. intr. Abonder en flegme, en pituite.
●(c.1500) Cb 86a. [fleumatic] g. habunder en fleume. b. fleumaff.
- flummatik