Recherche 'fortun...' : 3 mots trouvés
Page 1 : de fortun (1) à fortunian (3) :- fortunfortun
f. –ioù
(1) Fortune, destinée, chance, sort.
●(1499) Ca 86b. Fortun. g. fortune. l. hec fortuna / e. ●(c.1500) Cb 60a. [destinaff] g. destinee / ou fortune ou foison (lire : faison). b. fortun chancc. ●(1532) Pmof 3. fortun Importunus so doetus he vsag.
●(1752) PEll 888. Tonket ew ma fortune d'im me, ma fortune est faite, mot à mot, ma fortune est toquée pour moi, c'est-à-dire, l'on a décidé de ma destinée.
(2) Fortune, richesse.
●(1530) J p. 85a. Pecun gant fortun rancunet, tr. «O lucre, ô gain qui causez mes remords.»
●(1790) MG 159. é corv pedair-ær-ar-n'uguênt me fortun e zismantas èl ur voguêdèn.
●(1856) VNA 163. la fortune m'a toujoursz fui, tr. «er fortun en dès perpet téhet ém raug.» ●(1857) HTB 185. klask hadsevel he fortun.
●(1860) BAL 185. Pa gleve ano eus ar fortuniou caer. ●205. ac e lezas ur fortun vrao var e lerc'h.
(3) Parti, fortune, occasion de se marier.
●(1860) BAL 210. Amiss a revuzas an oll fortuniou, evit chum gant e mam.
(4) Infortune, malheur.
●(1621) Mc 56. Milliguet em eux, hac en em fachet ouz ma hentez, hep caffout couls goudé nep desir ez arruise nep fortun ganté.
- fortunet
- fortuniañ fortuniañ
v.
I. V. tr.
(1) V. tr. i. Fortuniañ gant, diouzh ub. : se marier avec qqn.
●(1872) ROU 78a. Chacun doit se marier selon sa condition, tr. «peb ini a dle fortunia gant e gendere, diouz e gendere, ervez e gendere, gant ar memes kendere tud.» ●(1890) MOA 179a. Chacun doit se marier selon sa condition, tr. «pep hini a dle fortunia gant he gendere (dioc'h he gendere, – gant ar memes kendere tud.»
(2) V. tr. d. Marier (qqn).
●(1894) BUZmornik 491. e sonjchont he fortunia pa oue deuet en oad.
●(1927) KANNkerzevod 4/12. Fortunia ma merc'hig. ●(1927) TSPY 5. Agnez (...) a vezo diaes bras da fortunia.
II. V. intr. Se marier.
●(1894) BUZmornik 186. enn oad da fortunia.