Recherche '"furmiñ"...' : 1 mots trouvés

• furmiñ / furmañ
  furmiñ / furmañ

  v.

  I. V. tr. d. Former.

  ●(1499) Ca 89a. [furm] Jtem formo / as act. g. former. b. furmaff. ●162a. Portreaff vide in furmaff.

  ●(1659) SCger 59a. former, tr. «furmi.» ●149a. furmi, tr. «former.» ●(1732) GReg 425b. Former, tr. «Furma. furmi. ppr. furmet. Van[netois] formeiñ. furmeiñ.» ●(1752) PEll 320. Furmi, former, donner la forme.

  ●(1869) FHB 205/386b. Ar goulaou-ze a furme, lod stered, lod croaziou, a daole eur sclerijen gaer dre an iliz oll.

  ●(1914) DFBP 146a. former, tr. «Furmi.» ●(1915) MMED 60. Ha peur e oa d'ezi kaout skiant ? Er penn kenta, kerkent ha ma oue furmet.

  II. V. intr.

  (1) Se former.

  ●(1864) KLV 22. ann dour, enn eur furmi enn oabl.

  (2) (arboriculture) Nouer.

  ●(1872) ROU 97a. Bleuvi e meurs, furmi en ebrel, eus ar re-ze ne vezimp ket vell (meliores) ; bleuvi en ebrel, furmi e mae, eus ar re-ze e cargimp om zaé. C'est-à-dire, que les arbres qui fleurissent trop tôt, ne donnent pas de fruits ; qu'on en profite pas.

  III. V. pron. réfl. En em furmañ : se former.

  ●(1710) IN I 366. pa gommanç ar goradur eus ar guenan en em furmi. ●(1792) HS 69. Goudé quement-cé, enn-e-hum formass dré er ranteleah ur gantité hemp nombre à rannet.

  ●(1866) FHB 73/167b. beteg al leac'h ma en em furm ar bouet er c'hreunen.