Devri

Recherche 'gevr...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de gevr (1) à gevrvoued (8) :
  • gevr
    gevr

    plur. gavr

  • gevred .1
    gevred .1

    m./f. (géographie)

    I.

    (1) Sud-est.

    (15--) Cal 1. geuret «suest».

    (1732) GReg 891a. Sudest, tr. «Guevred

    (1849) LLB 534. mar tarh er gurun én tu doh er gevred. ●(1869) FHB 205/387b. da gant leo en tu all da Paris, var ar c'hevred deom-ni tud Breiz. ●(1869) FHB 229/156a. An avel a oa er c'hevret.

    (2) Épith. Qui vient du sud-est.

    (1464) Cms (d’après GMB 296). auel gueffret, vent de midi, l. auster. ●(1499) Ca 13b. auel gueffret ga. vent de midi.

    (1659) SCger 130b. auel quevvret, tr. «vent d'Orient.» ●(1732) GReg 891a. Sudest, tr. « avel guevred

    (1849) LLB 57. Pé d'en ahuel golern, pé d'en ahuel gevret. ●(1870) FHB 296/275b. an avel c'hournaouog hag an avel c'hevret.

    (1979) VSDZ 73. (Douarnenez) Setu deut an avel da guitaat ar walarn, hag a teuemp re war ar c'hevart, tr. (p. 236) «Et voilà le vent qui quitte le nord-ouest, et nous faisions route trop au sud-est.»

    (3) Su-c'hevred : sud-sud-est.

    (1970) GSBG 345. (Groe) su-gevret, tr. «(f.) sud-sud-est.»

    (4) War ar gevred da : au sud-est de.

    (1869) FHB 205/387b. Lyon a zo etre dec leo ha pevar-ugent da vont da gant leo en tu all da Paris, var ar c'hevred deom-ni tud Breiz.

    (5) (Fig. trivial) Mont er gevred : mourir.

    (1913) DIHU 158/128. (Groix) Mont ér gevred, tr. «mourir.» ●(1919) DBFV.Sup 26a. mont ér gevred (trivial), tr. « mourir ».

    II. Mont er gevred : mourir. Cf. roeñviñ er-maez, roeñviñ d'ar maez, roeñvat war gornôg, kas d'ar gornôg.

    (1913) DIHU 158/128 (G-Enez Groe). Mont ér gevred, tr. Bleimor «mourir.»

  • gevred .2
    gevred .2

    plur. gavr

  • gevred-izel
    gevred-izel

    m./f. Sud-est.

    (1849) LLB 67-68. troeit t'er hreiz-té / Pé d'er gevred izel. ●(1889) ISV 352. – Pe du ? – Er c'hevred izel. ●(1890) MOA 479b. Sud-est, tr. «gevred-izel. »

    (1902) LZBg Gwengolo 196. prokulour en Tchéli gévred-izél.

  • gevred-uhel
    gevred-uhel

    m./f. Nord-est.

    (1849) LLB 1343. en ahuel ag er gevred ihuel.

    (1903) LZBg Gwengolo 196. er gévred ihuél ag en Itali. ●(1905) DIHU 5/88. diù pé tér stiren e oé déjà dibouket ér gevred-ihuél.

  • gevrediñ
    gevrediñ

    v. intr. (en plt du vent) Virer au sud-est.

    (1977) PBDZ 210. (Douarnenez) gevarchiñ. ● 806. gevrediñ, tr. «virer au sud-est.»

  • gevrenn
    gevrenn

    f. (ichtyonymie) Ècrevisse.

    (1876) TDE.BF 226b. Georenn, s. f. T[régor], tr. «Ecrevisse d'eau douce ; pl. geor

  • gevrvoued
    gevrvoued

    m. (botanique) Chèvrefeuille.

    (1934) BRUS 259. Du chèvrefeuille, tr. «gevouid

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...