Recherche 'glaourenn...' : 5 mots trouvés

• glaourenn
  glaourenn

  f. –où

  (1) Bave.

  ●(1659) SCger 13b. baue, tr. «glaouren.» ●(1732) GReg 85b. Bave, salive, ou, écume qui coule de la bouche, tr. «Glaourenn.»

  ●(1821) GON 233b. Glaouren, s. f., tr. «Bave, salive qui découle de la bouche. Glaire, humeur visqueuse. On dit aussi glaour, masc., dans le même sens.»

  ●(1906) KANngalon C'hwevrer 45. goloet (...) a c'hlaouren he vourrevien. ●(1908) FHAB Even 177-178. glaouren ar c'hi klanv. ●(1928) LEAN 46. ur vaouez koz dare da vervel, a oa o ronkellat, glaourenn o tont eus he genou. ●(1929) MANO 131. gand eun tamm glaourenn e tistrempas eun nebeut poultrenn.

  (2) Filet de bave.

  ●(1909) FHAB Genver 18. Stag ouz he beg eur c'hlaouren.

  (3) Mucus.

  ●(1906) KPSA 29. ar viskoulen a lez he glaouren war ar bleuniou, pa dremen warnezo.

  (4) Cyprine.

  ●(c.1842) MAR 35-38. Ma staoligenn / Na baoues ket da serri da zigerri, / Gant kalz glaourenn, / Oh ! ia, gant kalz glaourenn !

  (5) Glaire.

  ●(1732) GReg 459a. Glaire, humeur visqueuse qui ne se detache qu'avec peine, tr. «Glaourenn. p. glaourennou, glaour.»

  ●(1933) OALD 45/214. ar c'hlaouren a stank ar gornailhen.

• glaourennañ
  glaourennañ

  voir glaourenniñ

• glaourenneg
  glaourenneg

  m. glaourenneion

  (1) Glaireux.

  ●(1876) TDE.BF 229b. Glaourennek, s. m., tr. «glaireux.»

  (2) Baveur.

  ●(1867) FHB 119/117b. Sell, ar glaourennec so aze, eme Ian-Per. ●(1868) FHB 193/289a. Ha ne ket caz guelet glaourenneien evelse ? ●(1876) TDE.BF 229b. Glaourennek, s. m., tr. «baveur, baveux.» ●(1889) ISV 366. Glaourenneg, evit laeron e kemerez ac'hanomp-ni ?

  ●(1958) BLBR 112/11. hag e c'hoarzent... Eur grampoezenn... eur glaourennog flêriuz ne gompren na sou na diha...

  (3) Bavard.

  ●(1876) TDE.BF 229b. Glaourennek, s. m., tr. «bavard.»

  ●(1931) VALL 61b. Bavard, tr. «glaourenneg pl. –eien.»

• glaourennek
  glaourennek

  adj.

  (1) Glaireux.

  ●(1821) GON 233b. Glaourennek, adj., tr. «Glaireux.» ●(1876) TDE.BF 229b. Glaourennek, adj., tr. «glaireux.»

  (2) Baveur.

  ●(1821) GON 233b. Glaourennek, adj., tr. «Baveux. Baveur.» ●(1876) TDE.BF 229b. Glaourennek, adj., tr. «baveur, baveux.»

  (3) Bavard.

  ●(1821) GON 233b. Glaourennek, adj., tr. «Bavard.» ●(1876) TDE.BF 229b. Glaourennek, adj., tr. «bavard.»

  ●(1931) VALL 61b. Bavard, tr. «glaourennek.»

• glaourenniñ / glaourennañ
  glaourenniñ / glaourennañ

  v.

  I. V. intr.

  (1) Baver.

  ●(1821) GON 233b. Glaourenni, v. n., tr. «Baver, jeter ou laisser tomber de la bave. Part. et.»

  ●(1943) VKST Genver-C'hwevrer 227. glaourenna, babouzat, evel melc'hod.

  (2) Baver d'envie, de dépit, etc.

  ●(1869) SAG 181. an droug-speret a rank neuze chom er meaz da c'halourenna. ●244. en devoa glaourennet meur-a-veac'h var lerc'h an danvez.

  (3) Bavasser.

  ●(1909) FHAB Eost 232. Evit Kou, da vihana ne vanke morse da c'hlaourenna var e berson.

  II. V. tr. d. =

  ●(1868) FHB 161/35b. glaourenni ar c'hontam e calon an hini n'en deus ket a skiant avoalc'h.

  ●(1924) ZAMA 195. he fri ruz o c'hlaourenni dour butun-malet.