Recherche '"goudoriñ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de goudorin-goudorian (1) à goudorin-goudorian (1) :

• goudoriñ / goudoriañ
  goudoriñ / goudoriañ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Abriter.

  ●(1847) BDJ 6. Hèb kaout kên tra d'he c'holo na d'he c'houdori. ●(1872) ROU 72a. Goudori, (signifie aussi, abriter). ●(1889) ISV 449b. Goudori 'ran e barkeier. ●478. unan euz ar friou-ze a hanver mouger-goulou, hag a c'hell disc'hlavi, dizheoli ha goudori ar re en em gaf en ho c'hichen.

  ●(1920) AMJV 67. sevel tiez da c'houdori ar vinored.

  (2) Goudoriñ ouzh : protéger de.

  ●(1926) FHAB Ebrel 153. abalamour da-ze e ranker o goudori ouz ar yenien hag ouz ar gwall-avel.

  II. V. intr. S'abriter.

  ●(1860) BAL 183. o tiscuiza ac o choudori e goasc ur garrrec. ●(1870) FHB 278/142b. re all bet eno ive ho c'houdori. ●(1872) ROU 72a. Se mettre à l'abri, tr. «Goudori.»

  ●(1923) FHAB Genver 22. savet ennan eur voger da c'houdori.

  III. V. pron. réfl. En em c'houdoriñ : s'abriter.

  ●(18--) MIL.ms (d’après BUBR 20/269). evit gallout en em c’houdoria dioc’h ar gwall-amzer.