Devri

Recherche 'gourn...' : 19 mots trouvés

Page 1 : de gourn (1) à gournosaerezh (19) :
  • gourn
    gourn

    s. –ioù = (?) Mêche de cheveux ( ?).

    (1834) SIM 103. pehini a zave e c'hourniou guenn, ar pez a erru gantàn pa gommanç d'en em impacianti.

  • gournaes
    gournaes

    adj. (argot des tailleurs vannetais) Bon.

    (1912) KZVr 415 - 10/03/12. Gournaez, tr. «mat.»

  • gournal
    gournal

    voir gourlenn

  • gournat / gourniñ
    gournat / gourniñ

    v. tr. d. Cribler.

    (1732) GReg 234b. Cribler, nettoyer du blé avec le crible, dans la maison, tr. «gournat. pr. gournet. Van[netois] gourneiñ

    (1876) TDE.BF 247b. Gourna, v. a. C[ornouaille], tr. «Nettoyer au gros crible, parlant de blé.»

  • gourner
    gourner

    m. –ioù Gros crible.

    (1732) GReg 234b. Crible gros, le plus gros qu'il y ait, tr. «gourner. p. gourneryou. croëzr-gourner. p. croëzryou-gourner. (ce dernier mot est de la haute Cor[nouaille].»

    (1876) TDE.BF 247b. Gourner, s. m. V[annetais] C[ornouaille], tr. «Gros crible à blé.»

  • gourneriad
    gourneriad

    m. –où Gros crible plein.

    (1876) TDE.BF 248a. Gourneriad, s. m. C[ornouaille], tr. «La plénitude du gros crible.»

  • gourneriañ
    gourneriañ

    v. tr. d. Tamiser au gros crible.

    (1876) TDE.BF 247b. Gourneria, v. a. C[ornouaille], tr. «Nettoyer au gros crible, parlant de blé.»

  • gourneuñviñ
    gourneuñviñ

    v. intr. Flotter.

    (1912) MMPM 90-91. he deuz destumet an tammou euz a lestr an Iliz, he c'hempennet hag lakeat da c'hourneün adarre.

  • gourni / gourniz
    gourni / gourniz

    m. –ed (famille)

    (1) Petit-neveu. cf. gouni

    (1499) Ca 97b. Gourny. ga. filz du nepueu / ou de niepce. ●(c.1500) Cb 98a. Gourny. g. filz de nepueu / ou de niepce. ●g. tiers nepueu. b. an trede gourny.

    (c.1718) CHal.ms iii. petit neveu, tr. «gourni.» ●(1732) GReg 655b. Petit neveu, fils du neveu, ou de la niéce, tr. «Gourniz. p. gournized. Van[netois] gourny. p. gournyed

    (1876) TDE.BF 248a. Gour-niz, gourniz, s. m., tr. «Fils de neveu ou de nièce, pêtit-neveu, degré de parenté.»

    (1931) VALL 38a. Arrière-neveu, tr. «gourni(z).»

    (2) Trede gourniz : arrière petit-neveu.

    (1732) GReg 655b. Arriere petit neveu, fisl du petit neveu, tr. «Trede gourniz. p. trede gournized

    (3) Arrière-petit-fils.

    (1931) VALL 38a. Arrière-petit-fils, tr. «gourniz pl. ed

  • gournij
    gournij

    m. Action de voleter, volètement.

    (1732) GReg 968a. Petit vol de l'oiseau, tr. «Gournich. gour-nig

    (1876) TDE.BF 248a. Gour-nij, gournij, s. m., tr. «Vol près de terre des petits oiseaux.»

    (1909) KTLR 64. Ebiou ar c'hoataj diskloz, e velet an env, ar stereden, gournij diouaskel guen, hag e klevet an elez o tridal.

  • gournijadenn
    gournijadenn

    f. –où (Un) volettement.

    (1868) FHB 183/215a. eur c'hournijaden, eur pik-lam bennak.

  • gournijal
    gournijal

    v. intr. Voleter.

    (1744) L'Arm 406a. Voleter, tr. «Gourneijeale

    (1868) FHB 164/57a. eur sparfel da c'hournijal aziouthan. ●(1870) FHB 257/379a. Ælez zo o c'hournijal tro var dro. ●(1876) TDE.BF 248a. Gour-nijal, gournijal, v. n., tr. «Voltiger, voler bas et avec peine comme font les jeunes oiseaux.» ●(1889) SFA 285. eur vanden laboused a deuaz da c'hournijal enn dro da gouent Stez Mari. ●(1889) ISV 12. laboused a velomp o nijal hag o c'hournijal.

    (1900) MSJO 29. eur goulm a c'hournijas a zioc'h an den iaouank. ●(1909) FHAB Ebrel 112. An dro a reont en eur c'hournijal da ilis vras Sant-Per araog plâva var toennou palez ar Pab.

    ►sens fig.

    (1839) BSI 29. ne lese qet e spered da c'hournigeal.

    (1943) HERV 96. Eun dra bennak a laouenn a oa en e zaoulagad beo hag eun doare mousc’hoarz a c’hournije war e c’henou start.

  • gournijellat
    gournijellat

    v. intr. Voleter.

    (1766) MM 719-730. pa edo al labousset (...) e roet plaç dezo da c'hournijellat tro var dro.

  • gourniñ
    gourniñ

    voir gournat

  • gournisenn
    gournisenn

    f. = (?).

    (1936) IVGA 292. gournisennou keo an erinou.

  • gourniz
    gourniz

    voir gourni & gouni

  • gournizez
    gournizez

    f. (famille)

    (1) Petite-nièce.

    (1876) TDE.BF 248a. Gour-nizez, gournizez, s. f., tr. «Fille de nièce ou de neveu, petite-nièce, degré de parenté.»

    (1931) VALL 38a. Arrière-nièce, tr. «gournizez

    (3) Arrière-petit-fille.

    (1931) VALL 38a. Arrière-petit-fille, tr. «gournizez pl. ed

  • gournosa
    gournosa

    v. intr. Traîner la nuit.

    (1869) FHB 253/347a. Guelet a reer var he dal, end eus labouret ha gournoset.

    (1955) LLMM 50/16. gournosa gant o levrioù er gambr domm. 62. Gournosa : chom diwezhat diouzh an noz hep mont da gousket – distaget gour-nou-si e St Ivi. Peogwir ez eo «kalet» an s, ez eus peadra da soñjal n'eo ket reizh skrivañ «gournosiñ» pe «gournosañ».

  • gournosaerezh
    gournosaerezh

    m. =

    (1955) LLMM 50/16. Evit e c'hournoserezh n'he deus douja­­ñs ebet.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...