Recherche 'gourt...' : 3 mots trouvés
Page 1 : de gourt-1 (1) à gourtaat (3) :- gourt .1gourt .1
adj.
(1) Raide, peu souple.
●(1499) Ca 99a. Gourt. g. roide.
●(1906) KPSA 161. Re bounner omp, re c'hourd... ●(1907) PERS 309. Al labour, ar binijen hag an oad a oa tremenet varnezhan ha ne oa tam gourtoc'h.
(2) Bezañ gourt da, o : être incapable (de).
●(1908) FHAB Here 314. Philip, er vech-man ne oue ket gourd o senti. ●(1926) FHAB Gouere 262. An hani zo gourd da zenti, vo krennet diwar e voued.
(3) Humide, moite.
●(1957) ADBr lxiv 4/461. (An Ospital-Kammfroud) Ne vez ket a hlô, med amzer hlaz a ro dim, hag an traou a jom gourd. (...) Gourd : adj. – Humide, moite. À placer da la progression suivante : kraz, seh, dizroet, kousket, gourd, leiz, gleb, gleb-teil : ar holo a oa kraz mad, bremañ eo deut da zizroi (dizrei) : gourd eo dija.
(4) Difficile à remuer, à manier.
●(1857) CBF 95. Lardit ar c'harr, rak gouigourat a ra ker gourt eo da loc'h, tr. «Graissez la charrette, car elle crie, tant elle est difficile à remuer.»
(5) Engourdi.
●(1872) ROU 83a. L'âge engourdit, tr. «dont a reat gourd gant an oad.» ●(1877) BSA 238. he faou keaz memprou a deu da zounna, gourtoc'h int eget biscoas.
- gourt .2gourt .2
adj. (argot de La Roche-Derrien)
(1) Bon.
●(1885) ARN 56. Eunn talar gourd, tr. «un bon repas.» ●Ebarz ar c'houez-man a zo ostanted gourd, tr. «dans cette maison-ci il y a des gens (maîtres) excellents.» ●(1893) RECe xiv 268. Késet buan ër roben gourtañ ha gourdajeneign 'nei war i jech. ●269. 'peus torted ër blèjer gourd 'vid i jes. (...) Mes red mad oa ober eun talar gourd. ●(1894) RECe xv 213. Bilhaos gourt, (bonne monnaie).
●(1968) BAHE 58/44. un dra bennak «gourd», da laras Roc'hiz. ●(1970) BHAF 378. ma vefe ken «gourd» all ma «flitouer» er seminer ! ●(1975) BAHE 87/9. Hennezh, klev, a oa un ambreilhon gourt. ●11. selaouit 'ta, ambreilhoned, hirie eo gourt mont da spoeñsañ zer d'ar Baludenn. ●13. Gourt : mat.
(2) An amzer c'hourt : le printemps.
●(1935) ANTO 82. Pa zeuio an amzer c'hourd.
- gourtaatgourtaat
v.
(1) V. intr. Devenir gourd.
●(1867) FHB 143/307a. gourtaad a ra he vrec'h. ●(1890) MOA 119a. L'âge nous appesantit, tr. «gourtaat a reomp dre gosaat.»
(2) V. tr. d. Engourdir.
●(1710) IN I 397. ec'his ur gouan calet eo, peini a lam he oll guenet digat an douar, hag a zeu da c'hourtaat an oll anevalet.