Recherche 'gwakol...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de gwakol (1) à gwakolier (4) :- gwakolgwakol
m./f. –ioù
(1) (harnachement) Collier de cheval.
●(1499) Ca 93b. Goacol. g. bourel. l. epitacium / cii.
●(1732) GReg 180b. Collier de cheval, tr. «Goacqol. p. goacqolyou.»
●(1867) MGK 7. ar c'houzoug er wakol. ●(1868) FHB 194/304a. boazet dioc'h colier, goakol ha sugel. ●(1876) TDE.BF 233b. Goakol, s. m., tr. «Collier de cheval à la charrette.»
●(1909) FHAB Gwengolo 266. Petra zonjfac'h eus eun amparfall hag a deufe, heb anaout na goakol na kleür.. ●(1931) VALL 77b. collier de cheval, tr. «gwakol m. et f. pl. iou.» ●(1932) BRTG 55. obér kakolieu d'em léieu.
(2) (habillement) Hausse-col.
●(1744) L'Arm 182b. Hausse-cou, tr. «Gacol unn Offiçourr.» ●(1745) BT 330. ur gacol aleurétt, tr. «un hausse-col dore (lire : doré).»
●(1876) TDE.BF 233b. Goakol, s. m., tr. «Il se dit aussi, par ironie, du hausse-col des officiers, lequel était très-large autrefois et servait d'armure.»
(3) Cangue, instrument de torture.
●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 39. Beta nezé ne oé quet bet hoah laqueit cacolieu d'er vissionnerion. ●41. en doé poén é touguein é hakol. ●42. lamet guet-n-emb hur gakolieu. ●53. ma oé bet laqueit ur gacol ar é houg. ●54. rein dehou é gakol. ●58. lemel guet er vartyrèd ou hakoleu.
- gwakoletgwakolet
adj. À qui l'on a mis une cangue.
●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 60. ean é hunan e chomas gacolet.
- gwakoliañ gwakoliañ
v. tr. d.
(1) Mettre un collier (à un cheval).
●(1931) VALL 132a. Collier ; de cheval gwakol m. et f. pl. iou (d'où mettre un collier gwakolia).
(2) sens fig. Marier.
●(1927) TSPY 31. Me a laka e vezo diaes gwakolia ho merc'h.
(3) Mettre une cangue à.
●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 60. Ol é oent bet gacolet. ●70. ni e chonge é hellamb bout gacolet aben en trenoz vitin.
- gwakolier