Devri

Recherche 'gwarant...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de gwarant-1 (1) à gwarantiz (8) :
  • gwarant .1
    gwarant .1

    adj.

    (1) Garanti.

    (1732) GReg 448a. Garantir, être garant, tr. «beza goarand

    (2) Abrité, protégé.

    (1855) BDE 405. El m'éma gronnet ha goarant Jerusalem guet mannéeu.

  • gwarant .2
    gwarant .2

    m. –ed Garant, protecteur.

    (1530) J 163a. Piou so nac ayoa hoz goarant / Da disquenn hoz hunan an croas / Iesus, tr. «Qui vous a permis de descendre Jésus de la croix ?» ●(1621) Mc 67. ma Doue, ma nerz, ha ma goarant.

    (1659) SCger 61b. garand, tr. «goarant.» ●(1732) GReg 448a. Garant, qui fait bon d'une chose venduë, tr. «Goarand. p. goaranded

    (1850) MOY 203. Ha mar pe neb ezom, me a vo da voarant.

  • gwarant .3
    gwarant .3

    m. –où

    (1) Garantie.

    (1575) M 3349. men lauar gant goarant, tr. «je le dis avec garantie.»

    (3) Garantie (pièce écrite).

    (1732) GReg 448a. Garants, Titres, Contrats, &c., tr. «Goarand. p. goaranchou.» ●925b. Titre, toute piece, & tout écrit qui sert à faire foy, & à prouver une chose, tr. «goarand. p. goaranchou

  • gwarantaj
    gwarantaj

    m. Garantie.

    (1732) GReg 448a. Garantie, tr. «Goarantaich. Van[netois] goarantach

  • gwaranter
    gwaranter

    m. –ion Assureur maritime.

    (1732) GReg 58a. Assureur, marchand qui répond d'un vaisseau qui est à la mer, tr. «goarantèr. p. goarantéryen

  • gwarantiñ
    gwarantiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Garantir, promettre.

    (c.1350) Io ms latin 14355 f°399r°. Mar hamguorant va karantit da vout in / nos ohecostit uamgaret. nep pret. etc. tr. « Si me garantit mon amour d'être la nuit à son côté, femme aimée, à tout instant, etc »

    (2) Abriter, protéger.

    (1557) B I 612. Jesu eu ma car am gorant / Rac e ampris so souffisant, tr. «Jésus est l'ami qui me défend, et son pouvoir suffit.» ●(1580) G 534-537. Loth santel a guelas hac a ententas se ; / Hac a yez quen buan ehunan ahane / Ef he groec he merhet affyn ret pan ede / An Aelez excellant vayllant ho goarantez (lire : goarante), tr. «Le saint Loth vit et compris cela, / Il s'en alla aussitôt, vite, lui-même, de là, / Lui et sa femme et ses filles, à bonne fin (?) parce qu'il y avait / Les anges excellents qui bravement les gardaient.»

    (1659) SCger 61b. garantir, tr. «goarenti.» ●(1732) GReg 448a. Garantir, exempter, défendre de quelque mal, tr. «Goaranti. pr. et.» ●(1790) Ismar 163-164. ou devær e zou hur gorantein én dangérieu a hur buhé.

    (1844) DMB 10. Aveit goarantein hun inean, tr. « A la garde de notre âme. » ●(1849) LLB 9-10. Hui (...) / E houarant er blaiad, el laka de greskein.

    (1924) NOLU 33. Men divachel hou koarantou. ●(1977) LIMO 26 mars. ur sah eid goarantein o fenn.

    (3) Gwarantiñ diouzh : abriter de.

    (1790) MG 147. hui ou goarantou doh un afin a fauteu.

    (c.1802-1825) APS 83. Hui e oarant hou sujité doh en drougeu a beré é mant menacet. ●(1849) LLB 824. Mar venet gouarantein hou treu doh en ahuel. ●880. gouarantein hou freh a zoh er fal amzer. ●(1856) VNA 224. les garantir de la vermine, tr. «ou goarantein doh en anstu.»

    (3) Garantir, être garant.

    (1732) GReg 448a. Garantir, être garant, tr. «Goaranti. pr. goarantet

    II. V. pron. réfl. En em warantiñ.

    (1) Se protéger.

    (1921) BUFA 38. Aveit hum hoarantein doh er goal amzér.

    (2) En em warantiñ ouzh : se garder de.

    (1790) MG 244. ha hui e hum oarantou doh hilleih a béhedeu.

    III. [devant une prop. amenée la part. verb. v. «e, ne»]

    (1867) FHB 118/108b. goueranti a reaz d'ez-ho oll n'ho dilezche biken.

    (1900) MSJO 131. eur vaouez koz a voarantas oa bet badezet. ●(1911) BUAZperrot 874. ne fellas ket d'ezan kredi an Ebestel, hag a c'hoarante d'ezan e oa Jezuz savet eus e vez leun a vuhez.

  • gwarantisañ
    gwarantisañ

    v. tr. d. Garantir, protéger.

    (1710) IN I 126-127. e vouarantissa diouz quement noas a glasque an Hæretiquet da ober dezàn. ●(1732) GReg 448a. Garantir, exempter, défendre de quelque mal, tr. «goarantiçza. pr. goarantiçzet

  • gwarantiz
    gwarantiz

    f. Garantie.

    (1732) GReg 448a. Garantie, tr. «goarantiçz

    (1905) BOBL 23 septembre 53/2f. ar re a ro gwarantis.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...