Recherche 'gwigour...' : 6 mots trouvés

• gwigour .1
  gwigour .1

  m. Marchand.

  ●(14--) Jer.ms 166. Quemeret treut ha bourr / Ha pan duy an guygourr, tr. Herve Bihan « Prenez maigre et gras, / Et quand viendra le marchand. »

• gwigour .2
  gwigour .2

  m.

  I.

  (1) Action de grincer, grincement.

  ●(1732) GReg 123a. Bruit d'une charrette, tr. «Güigour.»

  ●(1876) TDE.BF 242a. Gouigour, s. m., tr. «Bruit d’une porte sur ses gonds, d’un essieu mal graissé, cri de souliers neufs.» ●(1877) EKG i 76. dihunet gand guigour an alc’houez e potaill an nor. ●(1878) EKG ii 124. guigour ar gleizenn. ●(1945) DWCZ 12. gant e votou ler melen, nevez flamm ha gwigour ganto.

  ●(1954) VAZA 44. gwigour ur c'harr o pellaat. ●(1955) VBRU 35. gwigour heuzoù nevez.

  (2) (Un) grincement.

  ●(1923) KNOL 151. an nor a zerras gant eur wigour hag eun trouz spountus.

  II. par ext.

  (1) Plainte.

  ●(1910) FHAB Mae 152. Guigour a oa enni muioc'h-mui. ●(1932) ALMA 119. Hag e tle ar goaz, heb klem na wigour / senti atao, ha staga d'al labour.

  (2) Bruit.

  ●(1924) NFLO. bruit. que de bruit tu fais, tr. «hag a wigour a zo ganez.»

  (3) = (?) Vantardise (?).

  ●(1953) BLBR 63/(couv. 3). c'houi eo a zo bet o ren ar gouel daoust d'an nebeut a wigour a zo bet klevet ganeoc'h.

  III. (en plt de qqn) Revr-war-wigour : un m’as-tu vu.

  ●(1954) VAZA 154. daoust d'e garg n'eo ket ur reor war wigour.

• gwigouradenn
  gwigouradenn

  f. –où Grincement.

  ●(1942) VALLsup 89a. Grincement, tr. «gwigouradenn f.»

• gwigourañ
  gwigourañ

  voir gwigourat

• gwigourat / gwigourañ
  gwigourat / gwigourañ

  v. intr. Grincer.

  ●(1659) SCger 153a. guigoura, tr. «faire du bruict.» ●(1732) GReg 123a. Faire le bruit d'une charrette, tr. «Güigourat. pr. güigouret.»

  ●(1838) CGK 4. Miret un hor da vouigourat. ●(1857) CBF 95. Lardit ar c'harr, rak gouigourat a ra ker gourt eo da loc'h, tr. «Graissez la charrette, car elle crie, tant elle est difficile à remuer.» ●(1864) SMM 166. an doriou o tigeri hag o vigourrat. ●(1867) MGK 128. Pa c'houigour 'nn nor o tigeri. ●(1872) ROU 79b. La plus mauvaise roue crie le plus, tr. «Ar rod falla a vigour muia.» ●(1877) EKG I 227. Kerkent e klefcheur ar poleou o c'hrigonsal, o vigourat. ●(1878) EKG II 124. ar gleizenn a deuaz ganen (…) en eur vigourrat. ●(1884) LZBt Meurzh 45. kirri a c'hiz koz : gwigourat a rent euzuz.

  ●(1903) MBJJ 104. rojo ar c'hirri a ouigour hag a skrij da vreuza hon diouskouarn. ●(1919) BUBR 3/65. trouz hon treid war an hent hag an harnez o wigourat en-dro d'hon c'horfou.

• gwigourer
  gwigourer

  m. –ion Pleurard, geignard.

  ●(1899) MSLp xi 5 [96]. gouigourrer «pleurard, pleurnicheur, qui se plaint toujours» Milin ms.