Devri

Recherche 'havreg...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de havreg (1) à havreget (4) :
  • havreg
    havreg

    m. –i, –où

    (1) Guéret.

    (1499) Ca 109a. Haurec. g. gueret.

    (1659) SCger 64b. guerret, tr. «havrec.» ●153b. havrec, tr. «guerret.» ●(c.1718) CHal.ms i. champ, quand il n'est pas semé, c'est haureg, hauregueu. ●(c.1718) CHal.ms ii. Il y a un prouerbe qui dit en Breton, scourn' quent nendelec a dalu' teil d'en haurec. ●(1744) L'Arm 189a. Jachêre, tr. « Avrêc

    (1849) LLB 324. digor en havreg. ●(1857) CBF 9. pa vezer o palat havrek, tr. «quand on laboure à la pelle.» ●(1861) BSJ 103. e laq er boquèt lys de gresquein én avregui.

    (2) Terriñ havreg : ouvrir les guérets.

    (18--) GBI I 190. Roët tranch d'ez-han, d' dorri havrek, tr. «On lui donna une pioche pour ouvrir les guérets.»

    (1907) BOBL 20 avril 134/3c. eur c'honkour erer-brabant da derri haorek.

    (3) Havreg kozh : novales.

    (1659) SCger 84a. noualles, tr. «havrec coz p. geou

  • havregadeg
    havregadeg

    f. –où Travail d'ensemble pour ouvrir les guérets.

    (1900) ANDP 24. eun devez ma oa an haouriadek gant-an, an alar a zizoloaz ar c'huz.

  • havregat
    havregat

    v. tr.d. (agriculture) Ouvrir les guérets, jachérer.

    (1732) GReg 918b. Pour mettre une terre en valeur, il faut 1°. jachérer, ou donner le premier labour : 2°. biner, ou donner le second labour : 3°. tercer, ou donner le troisème labour, tr. «Evit lacqât ur pez doüar e gounidéguez ez rencqear da guentâ, e havréya : d'an eil, poënta, trancha, serri, moucha, hoguedi, teila, hac arat : d'an drede, disarat, pe fogea, pe tersqiryat.»

    (1914) DFBP 191b. jachérer, tr. «Havrega.» ●(1924) ARVG Ebrel 76. Kalz a boan a ve laket er parkou da havreat (...) an douarou. ●(1928) SAKO 6. havreat eur gozenn bennak. ●(1931) VALL 347b. Ouvrir les guérets, tr. «havrega.» ●(1935) BREI 429/2d. havreat lanneier, dizoura yeunou bras. ●(1942) VALLsup 45b. mettre en culture, tr. «havrea.» ●(1982) PBLS 154. (Sant-Servez-Kallag) harvriyad, tr. «labourer, retourner la terre.»

  • havreget
    havreget

    adj. (agriculture) Dont on a ouvert les guérets.

    (1787) BI 118. ean ë ùélass enn-enn douai doar labouret mat, havrequet hac aleget el-ma faute.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...