Devri

Recherche 'heiz...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de heiz (1) à heizezig (7) :
  • heiz
    heiz

    coll. & m. –où

    I.

    (1) (botanique) Coll. Orge.

    (1499) Ca 109b. Heiz. g. orge. ●(1633) Nom 57a. Panis hordeaceus : pain d'orge : bara eïz.

    (1659) SCger 86b. orge, tr. «heiz.» ●153b. heiz, tr. «orge.» ●(17--) TE 225. er blèd hac en hey.

    (1857) CBF 88. Ann heiz barvek ne ket bouron, toc'hor eo, tr. «L'orge barbue n'est pas bien nourrie ; elle est grèle.»

    (1929) FHAB 328. Ar c'herc'h, an heiz n'oant ket dïes da zourna. ●(1934) BRUS 266. De l'orge, tr. «hei

    (2) M. Farine d'orge.

    (1790) MG 3. bara hey.

    (1867) BUE 26. eunn tamm bara c'hei.

    (1913) AVIE 133. pemb baraen hei. ●(1925) BILZ 121. eur skolpennad bara hei.

    II. Kaout heiz : se faire rembarrer, essuyer un refus.

    (1984) LPPN 902 (K). (Poullaouen) Heñ 'na bet hei(z), tr. Francis Favereau «il avait eu une veste, ou avait été recalé, remballé…»

  • heiz-brenn
    heiz-brenn

    m. = (?).

    (1839) BESquil 136. ou bihuance e oé bara heï-brèn a ol, guet lezeu pe grouyad, darrihuet én deur guet un nebedicg blêd.

  • heizeg
    heizeg

    f. –i, –où, heizeier Champ d'orge.

    (1876) TDE.BF 284a. Heizek, s. f., tr. «Champ d'oroge, ensemencé d'orge.»

    (1931) VALL 517a. champ d'orge, tr. «heizeg f. pl. ou, i, –zeier

  • heizek
    heizek

    adj.

    (1) Abondant en orge.

    (1931) VALL 517a. abondant en orge, tr. «heizek

    (2) Hordéacé.

    (1931) VALL 364b. Hordéacé, tr. «heizek

  • heizenn
    heizenn

    f. –où, heiz

    (1) Grain d'orge.

    (1738) GGreg 43. heizenn, p. heizennou, tr. «grain d'orge.»

    (1931) VALL 517a. sg. heizenn, tr. «grain d'orge.»

    (2) Pied d'orge.

    (1931) VALL 517a. sg. heizenn, tr. «brin d'orge.»

  • heizez
    heizez

    f. –ed

    I.

    (1) (zoologie) Biche (qui n'a pas eu de faon).

    (14--) N 277. Bleiz ha heizes, tr. «Loup et biche.» ●(1499) Ca 109b. Heizes. g. cerue / biche. ●(1633) Nom 31a. Ceruus, cerua : cerf, & vne biche : cærf, caro, hac vn carues, vn eizec (lire : eizes).

    (1659) SCger 14b. biche, tr. «heizés.» ●153b. heizés, tr. «biche.» ●(c.1718) CHal.ms i. biche, tr. «herés, carués.» ●(1732) GReg 93a. Biche qui n'a pas eu de fan, tr. «Heyzès. p. heyzsed. heyès. p. heyesed.» ●835b. Les biches sont en rut, tr. «Ez ma an héyzesed ê rut, ou, ê ruch.» ●(1744) L'Arm 30a. Biche, tr. «Héyéss.. ézétt. f.» ●(17--) TE 194. hèmb contein un afin a garhuèt, a heyézèt, ar yér hac a gibér-raral.

    (1839) BESquil 538. En heyès, doh hum huélet postet, e ridas de gavouet er Sant. ●(1862) BBR 20. skan ével eunn héiez, tr. «légère comme une biche.» ●(1889) CDB 233. Le mot biche en breton, c'est karvez, ou heiez pour une biche qui n'est pas mère encore.

    (2) sans fig. Femme facile.

    (1732) GReg 521a. Impudique, qui a renoncé à la pudeur & à la chasteté, tr. «(Parlant d'une femme, par attribution : heyzès

    II.

    (1) Dous evel un heizez : très doux. Cf. dous evel un oan.

    (1970) BHAF 99 (T) E. ar Barzhig. E-touez e oll vugale, an hini a blije ar muia da Jarlez-Veur e oa Emma, eur veleganez daoulagad du, koant evel an deiz, dous evel eun heiez.

    (2) Skañv evel un heizez : très léger.

    (1928) Y.-V. Perrot FHAB Kerzu 449. Skanv evel eun heizez ha krenv evel eun eujenn.

    (3) Redek evel un heizez : courir vite, rapidement.

    (1962) (T) E. ar Barzhig BRUD 16/8. Wardro hanternoz e oa penherez an Ti-Houarn o redeg evel eun heiez e kreiz ar hoadeier teñval.

  • heizezig
    heizezig

    f. –ed Bichette.

    (1732) GReg 93a. Fan d'une biche, tr. «heyzesiq. p. heyzesigou

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...