Recherche '"heskiñ"...' : 10 mots trouvés

• heskin .1
  heskin .1

  adj. Qui agace fortement, insupporter.

  ●(1936) IVGA 46. Mar doa eur gaoz heskin da Gatell e oa kaoz «La Calotte», evel ma lavare.

• heskin .2
  heskin .2

  m./f. –où

  (1) Persécution.

  ●(1847) FVR xii. daoust da c'harventez ann heskin. ●88. o c’hortoz beva dianaf, ha tec’het er giz-ze, esoc’h diouc’h ann heskin. ●253-254. tec'hout diouc'h ann heskin. ●286. ann heskin a zalc'haz evel diagent. ●(1862) JKS 249. ann heskinou, ann enkrez. ●(1865) LZBt Gouere 4. N'eo ket ret adlarat d'hac'h pegen poaniet on bet triouac'h eiz ha tregont, ma adkrogaz ann heskin vraz aman. ●(1866) FHB 95/338b. an iskin a rer d'ar relijion catolic er rouantelez-ze. ●(1866) SEV 206. E-pad heskin griz ann impalaer Lisiniuz. ●(1866) LZBt Ebrel 108-109. pa adkrogaz ann heskin braz. ●115. Ann heskin (persécution) a oa krok neuze da zevel. ●(1867) BUE 198. beteg ann de ma teuaz an heskin da gas kouit chalonied Landreger. ●(1869) FHB 210/2a. Pa deuaz an heskin, ar rumad christenien a grogaz aouen enho.

  (2) Klask heskin ouzh ub. : chercher des noises à qqn.

  ●(1772) KI 166-168. penaos ky 'r goulenneur / En Doa clasquet isquign / ouch ky an Divenneur, tr. «...chercher noise.»

  ●(1866) FHB 93/321b. Evelse e clascont iskin oc'h an Eskibien. ●(1872) FHB 394/225b. a vezo goapeet, dismeganset, canet pouil dezho, ha clasket hiskin outho e pep gis. ●(1880) SAB 159. da glasc sikan ac iskin outa.

• heskiñ / heskañ / hespiñ / hespo
  heskiñ / heskañ / hespiñ / hespo

  v.

  I. V. intr.

  (1) (en plt de l'eau) Tarir.

  ●(c.1718) CHal.ms iv. tarir, tr. «sehein dissehein, hespein ou hesquein a sarz[eau].» ●(1732) GReg 907a. Tarir, tr. «H[aute] Cor[nouaille] hespo. pr. hespet. Van[netois] hesqeiñ. hespeiñ. ppr. et.» ●(17--) TE 15. ha quênt peèl en deur e gommanças hesquein. (...) é hoai hesquét en deur. ●207. a pe zas der riviér hèsquein guet er séhour.

  ●(1838) OVD 97. ha dré-zé e hesque er vamen. ●(1839) BSI 110. hezqet e voa, ne gavas qet ul lom dour ebars ! ●(1896) HIS 13. Noé e hanaúas dré-zé é oé hesket en deur ha diséhet en doar. ●(1896) HISger 2. Heskein, tr. «tarir.»

  (2) (en plt des bêtes laitières) Tarir.

  ●(1849) LLB 1426. Mez er havr a zoug mui, hé zeh ne heskou ket.

  II. V. tr. d.

  A.

  (1) Tarir.

  ●(1792) HS 140-141. A p'enn doai er séhour brass-hont hésquet er riviér.

  (2) Vider (un cours d'eau).

  ●(1982) PBLS 165. (Langoned) hespañ, tr. «vider une rivière pour pêcher à la main.»

  (3) Vider (un récipient).

  ●(1905) BOBL 11 mars 25/3a. ne oa ket aon da heska ar barrikou.

  B. sens fig. Épuiser.

  ●(1829) CNG 74. N'éelleint jamæs hesquein é garanté.

• heskinadeg
  heskinadeg

  f. –où Persécution.

  ●(1931) VALL 550b. Persécution, tr. «heskinadeg f.» ●(1943) FATI 59. brezeliou hag heskinadegou enep an Iliz.

• heskinañ / heskignat
  heskinañ / heskignat

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Moquer.

  ●(1499) Ca 110b. Hersquinaff uide in goapat.

  (2) Agacer, persécuter.

  ●(1659) SCger 5a. Agacer, tr. «isquinat.» ●147a. esquignat tr. «agacer.» ●155a. isquinat, tr. «agacer.» ●(1732) GReg 18a-b. Agacer, provoquer, irriter, tr. «hersqina. pr. et. esqignat. pr. esqignet. hesqinat. pr. et.»

  ●(1838) CGK 14. E c'hisquignat he c'hy, he c'haz, / Hé matés, petramant he goaz. ●(1847) FVR 320. heskina a eure ar re ne c'houlennjont ket anavout he wir nevez. ●(1872) GAM 72. hiskinat ann ilis. ●(1877) BSA 77. An drouc-speret ne ehane ket da dempti ha da iskinat santes Anna. ●(1878) EKG II 81. heskina Lochristiz hag ober aoun d'ezho. ●(1889) SFA 251. an diaoul (…) hen heskine, hag hen tage rusta ma c'helle.

  ●(1911) BUAZperrot 91. he heskinat muia ma c'hellas.

  ►absol.

  ●(1924) ZAMA 197. dalc'hmat oc'h iskignat, o skandalat pe o vouza.

  (3) sens fig. Remuer (des pensées).

  ●(1925) BILZ 137. chom hep heskina en hon empenn mennoziou ken pounner.

  II. V. tr. i. Heskinañ ouzh ub. : persécuter qqn.

  ●(1866) FHB 87/275a. Ec'h ellit cridi ez eus bet hiskinet outhan, hag en deux bet cals da c'houzaon.

• heskiner
  heskiner

  m. –ion Persécuteur.

  ●(1732) GReg 18b. celui qui agace, tr. «hisqinèr. p. yen.»

  ●(1847) FVR 260. heskinerien / Ebarz ann daou di nesan, oc'h enklask beleien. ●(1866) LZBt Genver 70. el lec'h ma zo bet kouet ken liez penn kristen dindan brec'h ho hiskiner.

  ►[empl. comme épith.]

  ●(1943) VKST Genver-C'hwevrer 222. chom hep kila dirak eur gouarnamant heskiner.

• heskinerez
  heskinerez

  f. –ed Persécutrice.

  ●(1738) GGreg 41. isqyneres p. isqyneresed, tr. «querelleuse.»

• heskinerezh
  heskinerezh

  m. Persécution.

  ●(1732) GReg 18a. Agacement, irritation, tr. «hesqinérez.»

  ●(1923) LZBt Gouere 11. Paouezet eo an heskinerez bras. ●(1943) FATI 59. an heskinerez enep an Iliz.

• heskinet
  heskinet

  adj. Martyrisé, persécuté.

  ●(1847) FVR 40. Ne oant heskinet ha redet nemed e leac’h ma oa Sitoianed vraz.

  ●(1900) MSJO 181. He gorf paour iskinet, sunet a oa bet peur drec'het gant ar boan.

• heskinus / heskignus
  heskinus / heskignus

  adj. Agaçant.

  ●(1659) SCger 5a. Agaceur, tr. «isquinus.» ●30a. contentieux, tr. «isquinus.» ●(1732) GReg 18b. Celui, ou celle qui est sujet à agacer les autres, tr. «hisqinus.»

  ●(1903) MBJJ 222. heskignuz ha c'hoant d'ê da grigi. ●(1958) BAHE 17/23. Ne vo mui ezhomm a lizheri heskinus da rediañ ar veleion d'ober gant ar Galleg hepken.