Recherche '"heugiñ"...' : 1 mots trouvés
Page 1 : de heugin-heugal (1) à heugin-heugal (1) :- heugiñ / heugalheugiñ / heugal
v. intr.
(1) Avoir de l'aversion (pour des mets).
●(1633) Nom 260a-b. Ructus : router, route : heuguy, heugal.
●(1732) GReg 65b. Avoir de l'aversion, tr. «heugui. pr. heuguet.» ●103a. Le cœur me bondit, me soulève, tr. «heugui ara va c'halon.» ●880b. L'aversion qu'on a pour quelque viande, cause le soulevement de cœur, tr. «An heres a ra heugui caloun an dèn.»
●(1872) ROU 71b. Abhorrer, tr. «eughi.» ●(1889) SFA 37. Pa falvezaz dez-han dibri euz ar boued-se (…) e teuaz he galoun da eugi.
●(1924) BILZbubr 46/1090. heugi na rez-te ket dirak ar c'hig-ber ?
(2) Heugiñ gant (an) doñjer =
●(1889) ISV 345. Eugi a ra va c'halon gant donjer o sonjal enho ep mui-ken.
●(1924) FHAB Genver 33. heugi gant an donjer.
(3) heugiñ o : répugner à.
●(1926) FHAB Meurzh 92. Heugi a reomp a-wechou o tostaat ouz hol laouer.