Recherche 'heurt...' : 8 mots trouvés
Page 1 : de heurt-1 (1) à heurtet (8) :- heurt .1heurt .1
adj.
(1) Têtu.
●(1941) ARVR 12/4d. Heurt èl un azen, e larér.
(2) Penn heurt : personne entêtée.
●(1939) RIBA 105. Penneu hurt en dè en hohed moézi-sé.
●(1981) LIMO 11 décembre. Penneu heurt e zo dré-sé. ●(1982) LIMO 13 novembre. penn heurt, mouherez, ataù prest d'ober un dra ar en tu gin.
(3) Ober e benn heurt =
●(1975) YABA 04.01. ar jao e hrè é dammig penn heurt.
- heurt .2
- heurt .3
- heurtadheurtad
m. –où Poussée, bourrade.
●(1859) SAVes 25. D'ar vezen e ro eun heurtad. ●(1877) BSA 560. ne fell ket d'inn lavaret ne deffe ket bet ive meur a heurtad, mes e creiz he stocadou, an devosion da santes Anna a zo chomet beo-buezec. ●(1878) EKG II 321. a roaz d'ezhan eun hortad hag hen stlapaz a-daol.
●(1907) KANngalon Mezheven 419. evel eun heurtad. ●(1909) FHAB Gwengolo 266. rei eun hortad d'ar vendel evit darc'hoï ar rod ebars ar roli ha lakât ar c'har var e zres. ●(1936) ONEN 34. Jakou hag a horjell gant an heurtadou a reseo.
- heurtadenn
- heurtat / heurtañ / heurtiñheurtat / heurtañ / heurtiñ
v.
I. V. tr.
A. V. tr. d.
(1) Heurter.
●(1499) Ca 111a. Heurtaff. g. heurter. cotir. l. alido / is / si.
(2) Pousser.
●(1877) EKG I 225-226. ar vagik vian a ruze var ar mor varzu ar Fourn, evel pa viche hortet gand sant Budoc, patrom Pospoder. ●(1878) EKG II 149. evel ma tle mousc'hoarzin an diaoul pa vez oc'h huala unan-bennag er pec'hed, hag ouc'h ouc'h hen horta var hent an ifern.
●(1919) TOBB 16. heurta ar c'holonel varzu ar merc'hed.
(3) Pousser sur (qqc.).
●(1878) EKG II 118. kaer em boa horta an or, ne zigore ket.
(4) Repousser.
●(1915) HBPR 147. Tri bourreo a dosteaz, kerkent, evit diviska ar Roue. Horta a reaz anezho hag ec'h en em ziviskas he unan.
B. V. tr. i.
(1) Heurtat ouzh ub. : heurter, bousculer qqn.
●(1792) BD 1865. na da heurtat ousin na da guemeret beu, tr. «et de me bousculer et de prendre ombrage ?»
(2) Heurtañ war : pousser sur.
●(1883) MIL 264. ec'h en em lakejont da heurta var ar rojou gant ho daouarn.
(3) Heurtañ ub. diouzh an-unan : repousser qqn.
●(1854) MMM 250-251. Qasi atao em-eus ê gontristet, ace vel en heurtet diousin.
II. V. intr.
(1) Chopper.
●(1621) Mc 100. pere á guell bezaff occasion deomp da heurtiff.
(2) Pousser sur qqc. de toutes ses forces.
●(1878) EKG II 117-118. Trei a riz va c'hein ouc'h an or, harpa a riz va daou zourn var bennou va glin, hag, er c'hiz-se, daoubleget, ec'h en em lakiz da horta ken na oan skuiz.
III. V. pron. En em heurtañ.
(1) V. pron. réci. Se pousser, se bousculer.
●(1878) EKG II 110. An oll a dosteaz ouc'h an Aoutrou de Kerbanalek oc'h en em horta an eil egile.
(2) V. pron. réfl. En em heurtañ ouzh udb. : pousser qqc. de toutes ses forces.
●(1878) EKG II 119. N'em boa ket gellet terri dor an iliz, kaer am boa bet en em dorta (lire : horta) out-hi.
- heurtelliñheurtelliñ
v. tr. d. Balotter.
●(1818) HJC 102. Noàh, èl ma hoai bet en hum saüet unn auèl vras, er mor ou heurtellai à bep tü.
- heurtetheurtet
adj. & m. cf. aheurtet
(1) Adj. Têtu.
(2) M. Homme têtu.
●(1871) EVA 4. Me a reas an heurtet.