Recherche '"horellañ"...' : 1 mots trouvés
Page 1 : de horellan-horellat-horellin-herellan-herellat (1) à horellan-horellat-horellin-herellan-herellat (1) :- horellañ / horellat / horelliñ / herellañ / herellathorellañ / horellat / horelliñ / herellañ / herellat
v.
I. V. intr.
(1) Chanceler.
●(1499) Ca 112b. Horellat. g. croller.
●(1659) SCger 22a. chanceler, tr. «horellat.» ●122b. vaciller, tr. «horellat.» ●(c.1718) CHal.ms i. chanceller, tr. «horellat, lusquennein, bout ar goribel.» ●(1732) GReg 114b. Branler, chanceler, tr. «horellat. pr. horellet.»
●(1872) ROU 77b. Chanceler, tr. «Erella.» ●(18--) SAQ I 183. erellat a ra war e dreid.
●(1912) MMPM 24. An daou goz a zao en eur herellat var ho zreid. ●(1921) PGAZ 59. Fanch Ti-Don a erelle var he dreid, ker buan oa eat gant he hent.
(2) Se balancer suspendu à qqc.
●(1732) GReg 114b. Brandiller, se brandiller, s'agiter en l'air sur une branche noüée, sur une corde, &c., tr. «horellat. pr. horellet.»
(3) Balancer, hésiter, vaciller.
●(1912) MMPM 39. He c'hreg neuze ne herellaz ken ; skriva a reaz da c'houlenn eun navet er Salette. ●106. chom da herellat etre an droug hag ar mad.
(4) (prlt d’un navire) Gîter d’un bord et de l’autre.
●(1957) AMAH 52. hag adal neuze ne reas ar pikol lestr-se nemet horelliñ diwar un tu war egile.
II. V. tr. d.
(1) Secouer.
●(1659) SCger 66a. hocher, tr. «orellat.» ●154b. horellat, tr. «secouer.» ●(1732) GReg 496b. Hocher un arbre fruitier, tr. «Horellat ur vezen. Van[netois] horelleiñ ur uënn. horollat-freh.»
(2) Hocher (la tête).
●(1732) GReg 496b. Hocher, secouer, branler de la tête, tr. «Orgellat e benn.»
(3) Brandir (une arme).
Tapet omp ganto ! e vlejas ar jeneral Arequipa en ur horellañ ur bistolenn.
III. V. pron. réfl. En em horellañ : se mettre en route.
●(17--) FGab 120. en hem orellat / redet, rodall, ed an deïs.