Recherche 'horjell...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de horjell (1) à horjellus (4) :- horjellhorjell
f. –où
(1) Hochement (de tête).
●(1732) GReg 496a-b. hochement de tête, mouvement dedaigneux de la tête, tr. «orgell.» ●Il a fait un hochement de tête, tr. «Great èn deus bet un orgell d'e benn.»
(2) Brandilloire, balançoire rudimentaire.
●(1732) GReg 194b. Brandilloire, ce qui sert à se brandiller, tr. «orgell. p. orgellou.»
- horjellañ / horjellathorjellañ / horjellat
v.
I. V. intr.
(1) Se balancer.
●(1732) GReg 114b. Brandiller, se brandiller, s'agiter en l'air sur une branche noüée, sur une corde, &c., tr. «orgellat. pr. orgellet.»
(2) Vaciller, chanceler.
●(1732) GReg 114b. Branler, chanceler, tr. «Orgellat. pr. orgellet.»
●(1862) JKS 182. horjella a reomp. ●(1868) FHB 172/125a. he izili a deu da grena ; he zivesker a zeu da horjellat dindannan, hag e voue ret hen scouacha a bep-tu evid her c'has d'ar c'hlanourdi. ●(1877) EKG I 99. Ar bagou a horjelle hag a vranskelle. ●(1878) EKG II 28. a veac'h e veleur ar raoz oc'h horzella. ●47. va daoulagad a drelle, va divesker a horjelle. ●145. ec'h horjelle [ar zoudard] a gleiz hag a zeou.
●(1907) KORN [15]. goude beza great diou pe deir gwech an dro d’ar mean-hir en eur horjellat. ●(1911) SKRS ii 18. Ar voger edont varnhi a horjelle dija dre nerz an tan. ●(1936) ONEN 34. Jakou hag a horjell gant an heurtadou a reseo.
(3) sens fig. Chanceler, douter.
●(1867) MGK 3. Ez euz eur gwall-arne war-n-he c'hoc'h horjellat. ●(1884) FHB 15/119b. A-benn neuze, Jerom, gouarnamant ar Republik oc'h horjellat kaer evel a ra, a c'hell beza tumpet pell a vezo, karoulle ! ●(1889) SFA 72. iliz St Iann Latran (…) oc'h orzella var he zreid.
●(1905) KANngalon Here 508. Hor feiz ne orjello ket. ●(1911) BUAZperrot 261. pedomp evit ar veleien a horjell. ●(1915) HBPR 101. great d'ar roue orjella var he dron.
II. V. tr. d.
(1) Hocher, agiter, bouger.
●(1732) GReg 114b. Branler la tête, tr. «Orgellat e benn.» ●496b. Hocher, secouer, branler de la tête, tr. «Orgellat e benn.» ●(1774) AC 83. oc'h o orzellat, tr. «en les agitant.» ●87. ec'h orzel anesan, tr. «elle l'agite.» ●(1878) EKG II 145. oc'h horjellat e benn. ●(1868) FHB 191/276b. unan ac'hanomp a glevas orjellat an or.
●(1905) HFBI 246. caër ho dévoa an dud man orgellat an nor, ar prenneur coat a voa diabars er voguer ne goézé ket.
(2) Ébranler.
●(1869) SAG 139. Samson eta a lakeaz he ziou vreac'h e kroaz evit orjellat stard an daou biler, a ziframaz gant han.
►sens fig.
●(1866) FHB 74/173b. e creiz ar safar a zeu hirio da orjellad an Iliz. ●(18--) SAQ I 253. ho deuz klasket orjellad ha diskar guirioneziou an Aviel.
- horjellathorjellat
voir horjellañ
- horjellushorjellus
adj. Vacillant, branlant, instable.
●(1633) Nom 179a. Pilentum : chariot branslant : car orgellus, á deu da flaig da branliff.
●(1891) AGB 21. flammou orjelluz hag anter-sklear.
●(1906) KANngalon Meurzh 54. Ma vez orjelluz ar mean diazez-ze. ●(1906) KANngalon Du 257. ar piller a zalc'h en he bloum ar bed orjelluz gant sam he bec'hejou.