Devri

Recherche '"kac'h-moudenn"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de kac_h-moudenn (1) à kac_h-moudenn (1) :
  • kac'h-moudenn
    kac'h-moudenn

    m.

    (1) Prodique.

    (1752) PEll 105. Cac'h-mouden, prodigue, qui dissipe, ou laisse perdre son bien.

    (2) Vaurien.

    (1752) PEll 105. Cac'h-mouden, tr. «Imbécile, fainéan, vaurien.»

    (1876) TDE.BF 312b. Kac'h-moudenn, s. m. Vaurien, fainéant, prodigue. Ce mot est composé de kac'h, qui chie, et de moudenn, motte. Il ne s'emploie qu'au vocatif, en interpellation : Ke diouz-in, kac'h moudenn, va-t-en, bon à rien, fainéant.

    (1924) NFLO. vaurien, tr. «kac'h-mouden.» ●(1931) VALL 660b. bon à rien, tr. «kac'h-mouden (injure) triv[ial].»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...