Recherche 'kailhenn...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de kailhenn-1 (1) à kailhenn-2 (2) :

• kailhenn .1
  kailhenn .1

  f. –ed

  I.

  (1) Vaurien.

  ●(1876) TDE.BF 314a. Kaillen, s. m. C[ornouaille], tr. «Vaurien, canaille.» ●(1877) FHB (3^e série) 9/67a. epad ma vezo ar c'haillened-se oc'h ober procession varzu ti-kear. ●(1890) MOA 155a. Canaille, tr. «Kaillenn, m. (C[ornouaille]).» ●(18--) MILg 239. C'hui stlapp ann aour oc'h ar gaillen.

  ●(1912) FHAB Genver 22. mezo 'vel eur gailhen. ●(1913) FHAB Genver 21. ar gaillenned mezo dall. ●(1960) PETO 86. Kailhenn : Ano roet d'eun tamm kalet ha didalvoud a vez kavet en to. Implijet e vez evit ober fê war dud 'zo : «eur gailhenn a zen».

  (2) Ober e gailhenn =

  ●(1868) FHB 203/372b. da ober ho c'haillen. ●(1872) FHB 384/149b. oc'h ober he benn fall, he lampon, he gaillen evel ar mab prodik.

  II. Bezañ mezv evel ur gailhenn : être très ivre.

  ●(1941) ARVR 29/4e. Pa zeuas Yann er-maez e oa mezo-dal, mezo evel eur gailhenn, siouaz d'ezañ.

• kailhenn .2
  kailhenn .2

  f. –où, kailh

  (1) Ce qui sépare les veines d'un même filon.

  ●(1938) IABB 99. La matière dure et non fissile qui sépare les veines d'un même filon, tr. « kailh (collectif), kailhenn (singulier), kailhennou (pluriel).» ●(1960) PETO 86. Kailhenn : Ano roet d'eun tamm kalet ha didalvoud a vez kavet en to.

  (2) Pierre, caillou.

  ●(1931) VALL 90b. Caillou, tr. «kailh col. sg. kailhenn.»

  ►(argot de Pont-l'-Abbé)

  ●(1960) LLMM 82/310. Langaj-chon ar vilajenn gran. Kailh, ur gailhenn = Maen. ●(1972) SKVT I 161. merket gant div gailhenn.