Recherche 'kamarad...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de kamarad-kamalad (1) à kamaradin-kamaradian (8) :

• kamarad / kamalad
  kamarad / kamalad

  m. -ed, -où

  (1) Camarade.

  ●(1659) SCger 19a. camarade, tr. «camarad.» ●(1689) ANton.ms 124. deus enta quammarrat demp on daou prontamant. ●(1732) GReg 131b. Camarade, tr. «Camarad. p. camaraded.» ●(1741) RO 1548. Demp on dau camarat.

  ●(1838) CGK 20. Camarad va c’hoario. ●(1859) MMN 68. Eguile a scrivas da c’hoar e gamalad.

  ●(1904) SKRS i 201. he gamaladed a zalc’he bepred var ho zeod. ●(1906) BOBL 13 octobre 108/1c. eur bochadik mad a gamaladed a memp ive. ●(1915) HBPR 101. flata ho c’hamaraded. ●(1925) FHAB Genver 9. va c’hamaladed a vrezel. ●(1943) HERV 158. Trei a reas he fenn hag e welas kamaladed ha kamaladezed Anton o sellout outi, evel en eur c’hoarzin goap. ●(1970) BHAF 29. Kamaradou am-oa, ze ’zo sklaer. ●45. va hamaradou gwechall.

  (2) Kamarad kleiz : amant.

  ●(18--) KTB.ms 14 p 68. Merc’h ar Roue na blije ket d’ezhi hi fried, hag a defoa ur c’hamarad-kleiz.

• kamaradaj
  kamaradaj

  s. (péjoratif) Fréquentation. Cf. kamaradiaj.

  ●(1838) OVD 211. me gleu conze dirac tud youanq a gamaradage didalvé. ●(1857) LVH 41. Mar dé accuset unan-benag ag ur gamaradage a béhani é hès léh d’hum zéfiein.

• kamaradegezh
  kamaradegezh

  f. Camaraderie.

  ●(1838) OVD 211. camaradigueah étré tud youanq.

• kamaradez
  kamaradez

  f. –ed Camarade.

  ●(1732) GReg 131b. Camarade, fem. tr. «camaradès. p. camaradesed.»

  ●(1859) MMN 154. eur gamaladez charitabl. ●(1860) BAL 224. Ur plac’h iaouanc eus e oad, bet camaradez dezi.

  ●(1904) SKRS i 167. etouez he c’hamaladezed. ●(1921) PGAZ 23. kaout eur gamaradez vad. ●(1921) PGAZ 52. o tarempred kamaradezed skanv-benn. ●(1943) HERV 158. Trei a reas he fenn hag e welas kamaladed ha kamaladezed Anton o sellout outi, evel en eur c’hoarzin goap.

• kamaradiaj
  kamaradiaj

  s. (péjoratif) Fréquentation. Cf. kamaradaj.

  ●(18--) SAQ i 190. Dilezit ho gwall gamaradiach.

• kamaradiañ
  kamaradiañ

  voir kamaradiñ

• kamaradiezh
  kamaradiezh

  f. Ober kamaradiezh gant ub. : se lier d’amitié avec qqn.

  ●(1868) KMM 97-98. Divar neuze, an oll o doe joa outa, ac a glaske ober camaradiez ganta.

• kamaradiñ / kamaradiañ
  kamaradiñ / kamaradiañ

  v.

  I. V. intr.

  (1) Être camarades.

  ●(17--) EN 219. ne gredan qued peloch e camaratemb hoais, tr. «je ne crois pas que désormais nous soyons camarades encore.»

  (2) Kamaradiñ gant ub. : se lier d’amitié avec qqn, avoir des relations de camaraderie.

  ●(c.1718) CHal.ms ii. Il ne faut se licentier a se familiariser aueque les grans, tr. «erré uihan, ne delequet camaradein re guet erre vras, ne fautquet hardihat, him ancoat, d’ober er gamarad’ de gamaradein, guet erre vras.» ●(1741) RO 3518. Ret veso cammaradin ar voes man gant ar chas. ●(17--) SP ii 490. Hac y o camaradin an eil gant egile.

  II. V. pron.

  (1) V. pron. réfl. En em gamaradiñ gant ub : s’accoquiner avec qqn.

  ●(1857) LVH 41. hi e zeliou spiein a dost ha parrat ne zehé d’he hoérezèd, hag é spécial d’er ré youanq a nehai, hum gamaradein é mod erbet guet goas pé dén erbet.

  (2) V. pron. réci. En em gamaradiañ : se réconcilier.

  ●(1978) PBPP 2.2/397. (Plougouskant) nônn gâmaradi:â, tr. «se réconcilier.»