Recherche 'kanon...' : 8 mots trouvés

Page 1 : de kanon-1 (1) à kanonizin (8) :

• kanon .1
  kanon .1

  m. –ioù (religion) Canon.

  ●(1575) M 1982. heman eu an canon, tr. «c'est là la règle.» ●(1612) Cnf.epist 7. trettet amplamant en canonyou sacrr ves à buhez (...) an bellegyen.

• kanon- .2
  kanon- .2

  voir kanol-

• kanonek
  kanonek

  adj. Canonique.

  ●(1961) BAHE 29/4. ar gwir kanonek. ●(1963) BAHE 36/2. enklaskoù kanonek. ●(1964) BAHE 38/10. he frosez kanonek e Roma.

• kanonik
  kanonik

  adj. Canonique.

  ●(1499) Ca 31b. Canonic. g. reiglement.

• kanonikad
  kanonikad

  m. -où Canonicat.

  ●(1689) DOctrinal 197. hac é pourveas é daouzec Bælec eux an Dignitéou, hac ar Canonicquadou principala eux an Ilis Cathedral da pen ur spaç amser goude ó redouti ar paoues eux ar carg Pastoral.

• kanonizañ / kanoniziñ
  kanonizañ / kanoniziñ

  v. tr. d. Canoniser.

  ●(1659) SCger 19a. canoniser, tr. «canonisa.» ●(1787) BI 16. canonisein ur Sant.

  ●(1866) FHB 65/97. evit canoniza sænt.

  ●(1911) BUAZperrot 329. Pi V eo an diveza pab a zo bet kanonizet.

• kanonizasion
  kanonizasion

  f. –où Canonisation.

  ●(1911) BUAZperrot 384. Da brosez e ganonizasion.

• kanoniziñ
  kanoniziñ

  voir kanonizañ