Devri

Recherche 'kaot...' : 19 mots trouvés

Page 1 : de kaot (1) à kaotouer (19) :
  • kaot
    kaot

    m.

    (1) Bouillie.

    (1499) Ca 34a. Caut. g. bouillie. ●(1633) Nom 55a. Puls, pulmentum, pulmentarium, & pulmentarius cibus : boulie, potage espais : yot, caut, potaig, pe souben teu.

    (1659) SCger 16a. bouïllie fort claire, tr. «caut

    (1909) KTLR 165. Skei a reaz var an diaoul bihan ken a oa bruzunet he eskern hag eat he gik e kaot. ●(1924) SBED 57. kaot d'en hani bihan.

    (2) (cuisine) Pâte liquide (à crêpes, etc.).

    (1744) L'Arm 272a. Faire la pâte, pour les crêpes, tr. «Gobérr caud eitt crampoaih.»

    (1931) FHAB Du 417. Ne veze ket pell evit leda he c'haot war ar billig.

    (3) Kaot brignen : bouillie de gruau.

    (1857) CBF 10. Kaot brignen, m., tr. «Bouillie de gruau.»

    (4) Boue.

    (1867) FHB 143/308a. dindan ar glao pil, e kreiz ar pri, e kreiz ar c'haot.

    (5) Encollage, apprêt, cati.

    (1790) MG 210. er haud-ce e bouïs ehue un dra-benac.

    (1869) FHB 224/119a. Lammit ar c'hod euz eun tok, hag ho tok a zibastel, a ya da yod.

    (6) Colle.

    (1659) SCger 27a. colle, tr. «caut.» ●(1732) GReg 179b. Colle, ce qui sert à joindre du papier, du cuir, &c., tr. «Codt

    (1876) TDE.BF 321a. Kaot, s. m., tr. «Colle de farine ou autre.»

    (7) Potage.

    (1931) VALL 579a. Potage, tr. «kaot m.»

    (8) Dre e gaot : (vêtement) neuf, non encore lavé.

    (1962) EGRH I 26. dre e g[aot], tr. « (vêtement) neuf, non encore lavé. »

  • kaot-askorn
    kaot-askorn

    m. (cuisine) Gélatine.

    (1931) VALL 332b. Gélatine, tr. «kaot-askourn m.»

  • kaotadenn
    kaotadenn

    f. –où (Un) encollage.

    (1905) FHAB Gwengolo/Here 151. Evit ma vo flouroc'h an neud, e vez kaotet gant brosou ho hano kaotouerou. hag eur gotaden eo ar pez a vez kaotet en eur vech.

  • kaotañ
    kaotañ

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Kaotañ al leur : appliquer de la bouse sur l'aire à battre.

    (1866) FHB 58/46a. cota al leur ; appliquer de la bouse sur l'aire.

    (2) Kaotañ ar stal : faire échouer une entreprise par maladresse.

    (1935) CDFi 23 novembre. n'eo ket pa vezer erruet tost d'ar pal eo mont da gota ar stal. ●(1935) CDFi 30 novembre. da gaota ar stal.

    (3) Encoller, coller, apprêter, catir (une étoffe).

    (1790) MG 210. Eit gobér ur uiad, réd-è caudein en ned.

    (1870) FHB 299/301b. Al lian (...) a dle beza kotet, koted mad, ewid ne yalo ket an er, an avel dre enn-ha.

    (1905) FHAB Gwengolo/Here 151. Evit ma vo flouroc'h an neud, e vez kaotet gant brosou ho hano kaotouerou.

    (4) fam. Kaotañ a, gant : enduire de.

    (1878) EKG II 71. guelet eur zoudard kaotet he varo d'ezhan a iod gand eur vaouez. (...) ar zoudard kaotet he varo gand iod.

    (5) Coller.

    (1659) SCger 27a. coller, tr. «cauta.» ●(1732) GReg 180a. Coller, joindre avec de la colle, tr. «Codta. pr. codtet

    (1876) TDE.BF 321a. Kaota, v. a., tr. «Coller avec de la colle.»

    II. V. pron. réfl. En em gaotañ : se salir.

    (1866) FHB 58/46a. da zerc'hal an allar ha d'he nem gota e craou ar zaoud.

  • kaotel
    kaotel

    s. Cautèle.

    (1499) Ca 34a. Cautell. g. cautelle. ●(1557) B I 442. Dre un cautel bras, tr. «par une grande perfidie.»

  • kaotelus
    kaotelus

    adj. Cauteleux.

    (1499) Ca 34a. Cautellus. g. cautellus.

  • kaotenn
    kaotenn

    f. (cuisine) Potage.

    (1927) GERI.Ern 260. kaotenn f., tr. «potage aux légumes, etc.» ●(1931) VALL 579a. Potage, tr. «kaotenn f.»

  • kaotenniñ
    kaotenniñ

    v. intr. Se former en bouillie.

    (1927) GERI.Ern 260. kaotennein, tr. «former bouillie.» ●(1931) VALL 75b. tourner en bouillie, en pâte, tr. «kaotenni

  • kaoter .1
    kaoter .1

    f. –ioù

    I. (cuisine)

    (1) Chaudière, marmite.

    (1499) Ca 34a. Cauter. g. chaudiere. l. hic cacabus / bi. ●(1633) Nom 162a. Ahenum, aënum, caldarium : chaudron : chaodouroun, cauter.

    (1659) SCger 23b. chaudiere, tr. «cauter p. ien.» ●136a. cauter, tr. «chaudiere.» ●(c.1680) NG 129-130. Er gauter so bras ha ledan, / Ha hir ha don. ●(1732) GReg 158a. Chaudiere, tr. «Cauter. p. cauteryou.» ●La chaudiere, tr. «Ar gauter.» ●(17--) TE 307. rostein én ur gautèr.

    (1876) TDE.BF 321a. Kaoter, s. f., tr. «Chaudière, marmite.»

    (2) Ober kaoter : préparer à manger.

    (1732) GReg 158a. Mettre la chaudiere au feu, ou, la marmite, pour faire de la soupe, pour cuire de la chair &c., tr. «Ober cauter.» ●239b. Faire cuisine, être en état de mettre de la viande au pot, &c., tr. «Ober cauter.» ●Faites-vous cuisine aussi, mettez-vous le pot au feu chez vous ? tr. «Añ, ha c'huy a ra cauter yvez couscoude ?»

    (1876) TDE.BF 321a. Kaoter, s. f., tr. «manière de vivre en fait de nourriture, en style familier.»

    (3) Ober kaoter : faire cuire le poisson, en termes de pêcheurs.

    (1732) GReg 158a. Faire chaudiere, termes de marine, tr. «Ober cauter

    II. (marine)

    (1) Chaudière d'un navire à vapeur.

    (1889) ISV 354. al lestr tan ; rag hema pa voa tomet mad he gaoteriou.

    (1903) MBJJ 40. eur gauter-vraz a zo pemp forn o tomman anei.

    (2) Kambr ar c'haoterioù : salle des machines.

    (1954) VAZA 129. en ur ziskenn gant an diri bete kambr ar c'haoterioù.

    III.

    (1) Bezañ tomm ar gaoter gant ub. : (?)

    (1766) MM 675-681 (Li) C.-M. Le Laé. Mes a brepos, auditoret / Deomp var orc'hiz en eur pen ret : / Petra sonch deoc'h eus a viqueal / Goual nec'het oue, seu, elléal !... / Goal-dom oue'r gaoter gata, tr. G. Esnault «...elle lui fuma rudement, la bouillotte !»

    (2) Ar gaoter o sarmon d'ar pod-houarn : se faire mutuellement le même reproche.

    (1885) ARN 43 (T) N. Kelien. Ar goker o sarmon d'ar poud-fer (ou poud-houarn), la (simple) marmite qui sermonne le pot de fer (chaudron).

    (1962) TDBP ii 233 (T). Kleo ar gaoter o sarmon d'ar pout-houarn, tr. «écoute le chaudron qui sermonne la marmite (il voit la paille dans l'oeil du voisin et ne voit pas la poutre dans le sien).»

  • kaoter .2
    kaoter .2

    s. Cautère, fer à cautériser.

    (1633) Nom 136b. Cauterium : cautere : cauter, pe ouarn tom. ●177a. Cauterium : cautere : cauter.

    (1659) SCger 20a. cautere, tr. «cauter

  • kaoter-gloz
    kaoter-gloz

    f. kaoterioù-kloz Autoclave.

    (1931) VALL 48b. Autoclave, tr. «kaoter-glos f. pl. kaoteriou-klos.»

  • kaoteriad
    kaoteriad

    f. –

    (1) Contenu d'une chaudière, d'une marmite.

    (17--) TE 327. ur gauteriad yvl berhuant.

    (1909) NOAR 55. ar gaoteriad eol berv. ●(1955) VBRU 74. ur gaoteriad yod.

    (2) (cuisine) Cotriade.

    (1850) HHO 68. …et nous pouvons citer en particulier le grand régal qui couronne ces expéditions et qu’on appelle la cotériade et cotriade, où le poisson en bouilleture fait tous les honneurs. ●(1869) FHB 229/154a. Kaoteryad vad a vezo.

    (1910-1915) CTPV I 32. Aveit kerhad i gotriad, tr. «Pour aller quérir sa chaudronnée.» ●(1944) GWAL 165/312-313. (Ar Gelveneg) Kaoteriad : ur meuz aozet gant pesked a bep seurt ; dre astenn ster, ar pesked a vez degaset d'ar gêr evit pred an tiegezh. ●(1970) GSBG 54. kotrijat, tr. « chaudronnée de poissons ; toute quantité de poissons ; plat de poissons ».

    (3) par ext. Ce qui revient de poissons au pêcheur.

    (1970) GSBG 54. kotrijat, tr. « plus spécialement : quantité de poissons que l’on donnait au matelot après une tournée en mer » ●(1977) PBDZ 718. (Douarnenez) kaoteriad, tr. «par de la pêche personnelle du pêcheur.»

  • kaoteriadenn
    kaoteriadenn

    f. –où (cuisine) Cotriade.

    (1939) DIHU 332/222. Na huek e vezè er gaotériaden é tavarneu en arvor.

  • kaotet
    kaotet

    adj. Encollé.

    (1870) FHB 299/301b. greet gan paper pe gan seiz kotet.

  • kaotier
    kaotier

    m. Désordre (?) Cf. kaotigell (?).

    (1983) PABE 27. (Berrien) kaotier, tr. «pagaille, désordre (à la cuisine).»

  • kaotigell
    kaotigell

    f. –où

    (1) Boue.

    (1907) FHAB Here 228. couezet e creiz eur gaotigel dano. ●(1938) DIHU 330/194. Tiùoh é er gaotegel. Ne hel ket obér ur paz. ●(1941) DIHU 356/214. hor stléjal ér gaotegel.

    (2) Fondrière.

    (1931) VALL 311b. Fondrière, tr. «kaotigell T[régor] f.»

    (3) (alimentation) Confiture.

    (1931) VALL 143a. Confiture, tr. «kaotigell f.»

    (4) sens fig. Sale affaire.

    (1997) HYZH 209/34a. ur gaotigell, un afer divalav.

    (5) [au plur.] Kaotigelloù = (?) bafouillages, propos incohérents (?).

    (1647) Am 681. Rac nemet trabell a caotiguellou, tr. «Car rien que (?) du babil et des bafouillages (?).»

  • kaotigellañ
    kaotigellañ

    v. tr.

    (1) Enduire de bouillie.

    (1962) EGRH I 26. kaotigellañ v., tr. « enduire de bouillie. »

    (2) Enduire de boue

    (1962) EGRH I 26. kaotigellañ v., tr. « enduire de boue. »

  • kaotorenn
    kaotorenn

    f. Bouillie de.

    (1942) VALLsup 23a. Matière réduite en bouillie, boue, etc., tr. «kaotorenn f.»

  • kaotouer
    kaotouer

    m. –Brosse de tisserand pour encoller.

    (1905) FHAB Gwengolo/Here 151. Evit ma vo flouroc'h an neud, e vez kaotet gant brosou ho hano kaotouerou.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...