Recherche 'kask...' : 5 mots trouvés
Page 1 : de kask (1) à kasketenn (5) :- kask
- kaskalatkaskalat
v.
I. V. intr.
(1) =
●(1920) KZVr 362 - 08/02/20. on dit, en Tréger, kaskalat, se frotter les épaules. ●(1931) GWAL 136-137/424. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Kaskalat : ober e-giz an hini en deus debron en e gein, pe, heja e ziouskoaz pa vez debron er c'hein. ●(1947) TNOG I et TNOG II).">TNOG I et TNOG I et TNOG II).">TNOG II).">TNOG 5/21. (Tregor ha Goelo) Kaskalat, verb. : frotañ e zivskoaz gant e zilhad en ur dreiñ anezho dindano. Torloskat.
(2) =
●(1924) FHAB Ebrel 126. an dud fall int a oar kaskalat. ●(1947) TNOG I et TNOG II).">TNOG I et TNOG I et TNOG II).">TNOG II).">TNOG 5/21. (Tregor ha Goelo) Kaskalat, verb. : frotañ e zivskoaz gant e zilhad en ur dreiñ anezho dindano. Torloskat. Ivez chom d'ober digarezioù.
II. V. pron. réfl. En em gaskalat.
(1) Se frotter le dos comme les mendiants.
●(1876) TDE.BF 325b. Kaskalat, kaskarat, v. n., tr. «Se frotter le dos comme les mendiants, pour attirer la pitié.»
●(1901) EPLQ 21. J'ai entendu en petit Tréguier ce verbe employé non pas neutralement, mais sous forme réfléchie : 'n im gaskëlat. ●(1947) TNOG I et TNOG II).">TNOG I et TNOG I et TNOG II).">TNOG II).">TNOG 5/21. (Tregor ha Goelo) en em gaskalat, verb. : frotañ e zivskoaz gant e zilhad en ur dreiñ anezho dindano. Torloskat.
(2) sens fig. Se démener.
●(c.1825/30) AJC 3733. hac a re don enemied nem gasqualad, tr. «Et à faire nos ennemis se démener terriblement !»
- kaskedkasked
m. –où (domaine militaire) Casque, heaume.
●(1633) Nom 183a. Galea, cassis : heaume, salade, bassinet, armet, cabasset : haum, casquet, bonet ouarn. ●183b. Pelta, cetra, scutum Amazonicum : pauois en façon de lune croissante : casq, casquet.
●(1659) SCger 65b. heaume, tr. «casquet.» ●(1732) GReg 139a. Casque, armure de la tête, & du cou du Cavalier, tr. «Van[netois] casqed. p. casqedeu.» ●490a. Heaume, pot qui couvroit la tête, le visage, & le cou de l'homme armé, tr. «Van[netois] casqed. p. casqedëu.»
- kaskennkaskenn
f. –où (domaine militaire) Casque.
●(1732) GReg 139a. Casque, armure de la tête, & du cou du Cavalier, tr. «casqenn. p. casqennou, casqed.»
- kasketenn