Devri

Recherche 'kav...' : 69 mots trouvés

Page 1 : de kav-1 (1) à kavell-badeziant (50) :
  • kav .1
    kav .1

    m. –ioù

    (1) Cave.

    (1464) Cms (d’après GMB 91). Caff, cave. ●(1499) Ca 29b. Caf. g. caue. ●(1633) Nom 129a. Apothecq, cella vinaria : caue ou cellier à vin : caò, caff, pe celyer dan guin. ●135a. Labrum : cuue : caff, cau.

    (1659) SCger 20a. Caue, tr. «cavv, cao.» ●(1732) GReg 140a. Cave, tr. «Caff. p. caffyou. cao. p. cavyou. ar c'haff. ar c'hao. Van[netois] Caü. p. caüeü. er haü

    (1857) CBF 81. Diskennit er c'hao da gerc'hat eunn horden geuneud, tr. «Descendez à la cave pour chercher une charge de bois.» ●(1878) EKG II 71. mont a reaz gand ar re-all d'ar c'hao. ●(1894) BUZmornik 313. pa veze kaset d'ar c'hav da gerc'hat guin.

    (1907) PERS 95. Er c'hao ne oa ket a vin kennebeut. ●(1926) ARVG (niv 7 gouere) 146. Daou gao ’n oa Per ; unan war e leur, eun all ’n e borz. ●(1934) BRUS 238. La cave, tr. «er haù, m.» ●(1942) DRAN 94. gant ar barrikennadou sistr chomet er c’haviou, gant ar patatez nevez el liorzou, eo bet sederaet c’hoaz ar baotred. ●(1963) LLMM 99/264. Edo un toullad micherourien kluchet e freskter ur c’hav.

    (2) local. Usine.

    (1970) GSBG 117. (Groe) me 'ya arc'hoazh da labourat d'ar c'hav, tr. «Demain je vais travailler à l'usine.»

  • kav .2
    kav .2

    m. Action de trouver.

    (1902) LZBg Meurzh 67. ne oé ket bet a gav dehé.

  • kava
    kava

    s. (botanique) = (?).

    (1844) LZBg 2l blezad-1 lodenn 103. ur gaër a hourien cava.

  • kavad
    kavad

    m. –où

    (1) Trouvaille.

    (1866) LZBt Gouere 151. Ann Tad a deuaz a rein kelo d'in euz ar c'havad evurus-ze. ●(1866) LZBt Du 203. Nebeut amzer goude ar c'havad-ze.

    (2) Ober ur c'havad : faire une trouvaille.

    (c.1825/30) AJC 192. rac eur haved cair on eus groed voar a glevan, tr. «Car nous avons fait une belle découverte, semble-t-il !» ●(1849) GBI I 238. 'Nn itron a Lezhildri (…) a deveuz gret ur c'havad, tr. «La dame de Leshildri (…) fit une trouvaille.»

  • kavadenn
    kavadenn

    f. –où

    (1) Trouvaille, action de trouver qqc.

    (1732) GReg 943a. Trouvaille, tr. «Cafadenn. cavadenn. p. cavadennou

    (1911) BUAZperrot 573. Tri bloaz goude ar gavaden-ze. ●(1931) VALL 189b. Découverte, tr. «kavadenn f.»

    (2) Trouvaille, chose trouvée.

    (1859) MMN 82. den n'en doa anaoudeguez eus e gavaden.

    (1908) PIGO II 6. mantret gant e gavaden. ●(1925) FHAB Meurzh 84. e tiskouezas d'ezan ar gavadenn edo o paouez ober. ●(1935) BREI 390/4b. Kas a reas e gavadenn da Aotrou Rener ar Skol. ●(1974) TDBP III 206. Me, ’vat, paotr, am-eus graet ur gavadenn, unan ouesk, tr. « eh bien ! moi, mon vieux, j’en ai fait une trouvaille, une fameuse ! »

    (3) Invention, découverte.

    (1732) GReg 252a. Decouverte, trouvaille de quelque chose de nouveau, tr. «Cafadenn. p. cafadennou. cavadenn. p. ou

    (1834) SIM 193. Ar c'henta cavaden a ris ennon (...) a voe hini eur c'hreunnennic ambition. ●(1866) LZBt Ebrel 130. o pinvikaat ar skiancho gant he gavadenno. ●(1876) TDE.BF 327a. Kavadenn, s. f., tr. «Trouvaille, invention.» ●(18--) SAQ II 211. mar ho c'heuz great e guirionez ar gavaden-ze.

    (1910) MAKE 22. mes koulskoude eur gavaden am eus great : penôs lakât ar jistr trenk da zousaat. ●(1920) FHAB Genver 201. Er bloaz 1819 e lakeas moulla al levr hanvet «Traité de l'auscultation médiate» a oa displeget ennan e gavaden dispar. ●(1931) VALL 400a. (une) invention, tr. «kavadenn f.»

    (4) Enfant abandonné.

    (1903) MBJJ 285. Darn anê 'zo kavadenno, bet dilezet gant o zud.

    (5) Rencontre.

    (1903) MBJJ 25. E-tal d'in c'hoaz e zo eur belek breton euz a Vro-Leon, an Au. Kerjean, person Lampaul-Gwimilio, eur gavaden evidon hag a dalv aour ! ●(1910) MBJL 104. eur gavadenn : an otro chaloni Buleon.

    (6) Kavadenn ebet : rien.

    (1903) MBJJ 276. 'Vit Sodom, na chom ket diouti an disteran tra. Klasket 'zo bet war ribl al lagen, klasket en he goeled. Poan golled : kavaden e-bed.

  • kavadennañ
    kavadennañ

    v. tr. d. Découvrir, faire une découverte.

    (1931) VALL 189b. Découvrir, faire une découverte, tr. «kavadenna

  • kavadenner
    kavadenner

    m. –ion Découvreur, inventeur.

    (1927) GERI.Ern 11. kavadenner, tr. «découvreur.» ●(1931) VALL 189b. Découvreur, tr. «kavadenner, kavadennour pl. ien.» ●400a. Inventeur, tr. «kavadenner

  • kavadennus
    kavadennus

    adj. Inventif.

    (1931) VALL 400a. Inventif, tr. «kavadennus

  • kavadur
    kavadur

    m. Creusement, action de creuser.

    (1732) GReg 234a. L'action de creuser, tr. «cavadur

  • kavagell
    kavagell

    f. –où (agriculture) Claire-voie avant ou arrière de charrette.

    (1942) VALLsup 31a. Les pièces à claire-voie à l'avant et à l'arrière, tr. «kavagell.» ●(1982) MABL I 139. (Lesneven) Ur wich edo karget ur pezhiad karrad aze ga't a' gavagell ha tout.

  • kavailh .1
    kavailh .1

    m. –ed (ichtyonymie) Petit maquereau.

    (1924) DIHU 158/128. (Groe) Kevaill tr. «(pl.) petits maquereaux.» (Dastumet de Vleimor 1913). ●(1943) DIHU 380/203. (Groe) Kavaill ed, tr. «(gourel) petit maquereau.» ●(1970) GSBG 105. kavailh, tr. «petit maquereau.»

  • kavailh .2
    kavailh .2

    m. –où

    (1) Cabale.

    (1732) GReg 127a. Cabale, science secrette, vaine é supersticieuse des Rabbins, tr. «Cavailh an Hebreed. cavailh an Doctored Hebre. cavailh an Rabynèd.» ●197b. Conjuration, conspiration, ligue, cabale secrette, tr. «Cavailh. p. cavailhou

    (1914) DFBP 40a. cabale, tr. «Kavaill

    (2) Faction.

    (1732) GReg 392a. Faction, parti de seditieux, tr. «Cavailh. p. cavailhou

    (3) Noise, querelle.

    (1732) GReg 659a. Noise, demêlé, querelle, tr. «cavailh. p. cavailhou

    (4) Klask kavailh ouzh ub. : chercher des noises à qqn.

    (1732) GReg 659a. Chercher noise, tr. «Clasq cavailh

    (1924) NFLO. noise. chercher noise [à], tr. «klask kavailh ouz

  • kavailhad
    kavailhad

    m. –où Conjuration.

    (1876) TDE.BF 327a. Kavaillad, s. m., tr. «Complot, conspiration, sédition.»

    (1931) VALL 159a. Coterie, tr. «kavailhad m.» ●(1980) VLTH 19. N'eo ket e vab-kaer, ar senechal, en doa bountet warnañ da vont e kavailhad Sellamar.

  • kavailhañ / kavailhat
    kavailhañ / kavailhat

    v.

    I. V. tr. d. Rudoyer.

    (1847) FVR 11. kavailla a rer ann dud keaz-man ho-unan. ●11-12. Evel ma oa kavaillet ha kunuc'het ebarz enn he gear.

    II. V. intr.

    (1) Conspirer, conjurer, cabaler.

    (1732) GReg 127a. Cabaler, faire une cabale, une conspiration secrette, tr. «Cavailha. pr. cavailhet. cavailha ê cuz.» ●197b. Conjurer, conspirer contre la vie du Prince, ou, contre l'Etat, le bien public, tr. «Cavailha a enep ar Rouë, ou, a enep ar stadou.» ●392a. Faire des factions, tr. «cavailha

    (1876) TDE.BF 327a. Kavaillat, v. n., tr. «Comploter, conspirer.»

    (1914) DFBP 40a. cabaler, tr. «Kavailla.» ●(1980) VLTH 12. Ne ouien ket, avat, ma mab-kaer, e oan o tont amañ evit kavailhañ.

    (2) Briguer.

    (1732) GReg 119a. Briguer, tâcher d'obtenir quelque chose par brigue, tr. «cavailha evit cahout ur garg.»

  • kavailhat
    kavailhat

    voir kavailhañ

  • kavailhenn
    kavailhenn

    f. Mauvaise cuisine.

    (1876) TDE.BF 327a. Kavaillen, s. f., tr. «Tout met mal apprêté.» ●(1890) MOA 120a. Tout mets mal apprêté, tr. «Kavaillenn f.»

  • kavailher
    kavailher

    m. –ion

    (1) Conspirateur, conjurateur.

    (1732) GReg 127a. Cabaleur, celui qui cabale, tr. «Cavailher. p. cavailhéryen.» ●197b. Conjurateur, qui conspire, qui entreprend quelque chose contre le Prince, contre l'Etat, tr. «Cavailher. p. cavailhéryen

    (1914) DFBP 40b. cabaleur, tr. «Kavailler.» ●(1980) VLTH 26. en em gaver mesket gant kavailherien !

    (2) Celui qui cherche querelle.

    (1732) GReg 659a. Celui qui cherche noise, tr. «Cavailher. p. cavailhéryen

  • kavailherezh
    kavailherezh

    m. Conspiration, conjuration.

    (1931) VALL 159a. Coterie, tr. «kavailherez m.» ●(1980) VLTH 12. Gwelet ez eus bet ouzhpenn ur wech kavailherezh en ur gambr-ar-merc'hed.

  • kavailhiri
    kavailhiri

    f. Cavalerie.

    (17--) ST 364. Ma 'z aimp holl da Roazon, hag en kavailliri, tr. «car il nous faut aller tous à Rennes, en voiture ou à cheval.»

  • kavailhour
    kavailhour

    m. –ion Chevalier.

    (1882) BAR 170. hag e oant galvet cavaillourien Rhod ; divezatoc'h ez int bet galvet cavaillourien Malt.

  • kavailhus
    kavailhus

    adj.

    (1) Agaçant, taquin.

    (1732) GReg 18b. Celui, ou celle qui est sujet à agacer les autres, tr. «cavailhus

    (2) Factieux.

    (1732) GReg 391b. Factieux, euse, qui aime à faire des factions, à remuer, tr. «cavailhus

  • kaval
    kaval

    m. –ed

    (1) Roussin (cheval).

    (1499) Ca 33b. Caual. g. roucin.

    (2) (icthyonymie) local. Cavale (?).

    (1850) HHO 71. Cavales, tr. « Cavalet. »

  • kavalenn
    kavalenn

    f. Colline.

    (c.1718) CHal.ms i. colline, tr. «v/mouten, un deual, ur gaualen

  • kavalez
    kavalez

    f. Femme en qui on a peu confiance.

    (1967) BAHE 33. Pichon = kanfard, c’hwil, paotr fin, paotr da zisfiziout dioutañ h.a. Hennezh a zo ur pichon : kentoc’h gant ur ster gwashaat. Ne vez implijet nemet evit paotred. Evit ar merc’hed e leverer : honnezh a zo ur baborez, ur ganfardez, ur gavalez h.a.

  • kavalier .1
    kavalier .1

    m. –ion Cavalier.

    (1732) GReg 139b. Cavalier, Gentil-homme qui porte l'Epée & qui est habillé en homme de guerre, tr. «Cavailher. p. cavailhéryen.» ●(1744) L'Arm 47a. Cavalier, tr. «Cavalière.. lerion. m.» ●(17--) TE 225. deu gavaliér.

    (1834) SIM 229. Ar c'havalier a so difennet e benn gant ur c'hasq mad.

  • kavalier .2
    kavalier .2

    m. –où (fortification) Cavalier.

    (1732) GReg 140a. Cavalier, en terme de fortification, tr. «Cavailher. p. cavailherou. ur c'havailher

  • kavalierez
    kavalierez

    f. –ed Cavalière.

    (1744) L'Arm 47a. Cavalière, tr. «Cavaliérés.. ézétt. f.»

  • kavaliri
    kavaliri

    f. –où

    (1) Cavalerie.

    (1633) Nom 189a-b. Alæ : les ailes de la caualerie : asquel, pe sornou (lire : cornou) an caualery.

    (1732) GReg 139b. Cavalerie, tr. «Cavaliry.» ●(1744) L’Arm 47a. Cavalerie, tr. «Cavalerie.. eu. f.»

    (2) C’hoari kavaliri : jeu du coupe-tête.

    (1744) L'Arm 80b. Coupe-tête, jeu d'écoliers, tr. « Hoari Cavaleri. m. »

  • kavan
    kavan

    f. –ed (ornithologie)

    (1) Corneille.

    (1732) GReg 213a. Corneille, oiseau que quelqu'uns ont crû être la femelle du corbeau, mais qui en est une espece differrente, tr. «Cavan. p. cavaned.» ●(1744) L'Arm 76b. Corneille (qui n'est point la femelle du corbeau ; mais d'une autre et plus petite espece, tr. «Cavan.. nnétt. f.»

    (1934) BRUS 252. Une corneille, tr. «ur gavan –ñned

    (2) par erreur Chouette. cf. kaouenn

    (1659) SCger 26a. chouette, tr. «cavan, p. et.» ●(1716) PEll.ms 202. Cavan, choüette, oiseau nocturne. Le p. Maunoir l'a mis ainsi et il est encore en usage, du moins en Cornwaille. Comme la choüette est une espece de chahuant, il faut croire que Cavan est le même nom que Caoüen ou caoüenn expliqué cidevant en son rang. C'est justement de ce Cavan que l'on a fait dans la Basse latin Cavannus. ●(1732) GReg 167b. Chouette, oiseau de nuit, espece de hibou, tr. «Cavan. p. cavaned. voyez chat-huant. voyez corneille.»

  • kavañ / kaviñ
    kavañ / kaviñ

    v. tr. d. Creuser, caver.

    (1499) Ca 33b. Cauaff. g. cauer. (...) vide in caffaff.

    (1659) SCger 20a. cauer, tr. «caua.» ●34b. creuser, tr. «caui.» ●80a. miner, tr. «caui.» ●(1732) GReg 140a. Les gouttes d'eau cavent insensiblement la pierre la plus dure, tr. «Ar beradou dour a zeu a-benn da gava ar mean ar c'haletâ.» ●234b. Creuser, percer, foüir, faire profond, tr. «cava. p. cavet

    (1876) TDE.BF 327a. Kava, v. a., tr. «Creuser, caver.»

  • kavandad
    kavandad

    m. kavandidi Compagnon.

    (1962) GERV 18. e c'houlennas, a vouez uhel, ouz e gavandad. ●50. dianket buan diouz e gavandidi. ●(1976) LLMM 176/199. buan e teuas da vezañ ur c'havandad mat din.

  • kavandadez
    kavandadez

    f. –ed Compagne.

    (1962) GERV 131. Klasket en devoa Gralon da gavandadezed da Ahez merc'hedigou en oad dei.

  • kavandenn
    kavandenn

    f.

    (1) Compagnie, fréquentation.

    (1944) FHAB Meurzg/Ebrel golo 4. Na bourrus eo da gavandenn. ●(1962) GERV 101. e kavandenn ar venec'h. 119. Ne vije ket eur gavandenn blijus. ●125. talvoudus e vo din ho kavandenn. ●223. Kavandenn : hentadurez, kompagnunez.

    (2) Ober kavandenn da, ouzh, gant ub. : fréquenter qqn.

    (1938) WDAP 2/121. (Gwezeg, Pleiben) Kavandenn (ober), Kaout darempred gant an dud, darempredi. Skouer : N'oun ket troet d'ober kavandenn gant an holl. Ober a ran kavandenn gant an den-se. ●(1955) STBJ 118. Pa welis na oa ket goubet d'ober kavandenn ganin. ●203. ne reent ket muioc'h a gavandenn ouz ar bobl.

    (3) Ober kavandenn da ub. : tenir compagnie à qqn.

    (1955) STBJ 92. daoust ha ma teue ma maeronez d'ober kavandenn din. ●(1964) ABRO 51. em boe va c'hi ha va c'hazh d'ober kavandenn din. (1976) LLMM 175/116. oc'h ober kavandenn da gar pe gar eus ar vourc'h.

  • kavanus
    kavanus

    adj. Agréable, plaisant.

    (1912) MMKE xiv. pegen kevanus eo beva war douar Breiz-Izel. ●143. Kevannus eo gwelet anê, / Yaouank, seder, leun a vuhe. ●(1935) ANTO 50. Kevanusoc'h e kever an amzer. ●(1941) FHAB Meurzh/Ebrel 35. (Skrignag) Kavanus = plijadurus : «Kavanusoc'h e vezo d'eoc'h, ma vezit ho tiou d'ober an hent ! Ober eun hent keit-se, an unan, a zo start.» ●(1962) TDBP II 254. Neuze ez aim on daou : muioh kevannuz e vo deom, tr. «alors nous y irons tous les deux : nous nous ennuierons moins à faire le chemin.» ●Muioh kevannuz eo din beza amañ ganit evid beza ma-unan, ne gavan ket keit an amzer, tr. «il est plus agréable pour moi d'être ici avec toi que d'être seul, je ne trouve pas le temps aussi long.» ●(1969) BAHE 62/50. kavanusoc'h eo beza daou, evel ma ouzoc'h.

  • kavanusaat
    kavanusaat

    v. tr.d. Rendre agréable.

    (1935) ANTO 62. kevannezaat (rendre agréable) d'ezi he c'hozni.

  • kavaod
    kavaod

    s. (anatomie du cheval) =

    (1895) FOV 239. en tan-noz e grog én ou havaud.

    (1904) DBFV 124b. kavaud, s., tr. «partie du pied des chevaux ; digavaudet, qui a une entorse.»

  • kavarad
    kavarad

    s. Nouvelles d'une chose perdue.

    (1931) VALL 500b-501a. Nouvelle d'une chose perdue, tr. «kavarad V[annetais].»

  • kavaraded
    kavaraded

    f. Nouvelle d'une chose perdue.

    (1744) L'Arm 438b. A fausses enseignes, tr. «É fauss cavaretaitt

    (1931) VALL 500b-501a. Nouvelle d'une chose perdue, tr. «kavaraded V[annetais].»

  • kavard
    kavard

    m. –ed Gavache.

    (1732) GReg 451b. Gavache, homme sans cœur, & mal vêtu, tr. «Van[netois] caüard. p. caüarded

  • kavarn
    kavarn

    m./f. –ioù Caverne.

    (1464) Cms (d’après GMB 102). Cauern, caverne. ●(1499) Ca 33b. Cauern. g. cauerne. ●(1633) Nom 229b. Specus, spelunca, spelæum, antrum, cauerna, latibulu: cauerne, creux : caffarn, vn dra cleux. ●Lustrum, spelæum, ferarum, cubile feræ : cauerne des bestes sauuages : caffarn an loeznet gouez.

    (1659) SCger 7b. antre, tr. «cauarn.» ●20a. cauerne, tr. «cauarn.» ●136a. cauuarn, tr. «cauerne.» ●(c.1687) VEach 17. Ar Roué memes à impligeas é daou dourn Royal euit remui ar mein diuar ar cauarnse, pe en hini, euel mauoé digoret é guelsont vr scleryen bras, dré moyen vr lamp ardant allumet dirac ar Relegou sacrsé, antrasé à crescas meürbet an eston ames an oll assistantet. ●(1689) DOctrinal 193. é marchsont à henep d’ar serpant, pe da hiny é gourc’hemennas ar Sant sortia eux é cauarn, hac eff sortia, ò trei é daou lagat en é penn ò froesa an doüar gant é scant. ●(1710) IN I 403. en ur c'havarn. ●(1732) GReg 140a. Caverne, tr. «Cavargn. p. cavargnou. cavarn. p. cavarnou. caffargn. p. ou.» ●Se retirer en une caverne, tr. «En em denna èn ur c'havargn, ou, èn ur gavarn

    (1894) BUZmornik 40. digouezet er c'havarn. ●182. ez eas da gavarn ar zarpant.

    (1911) BUAZperrot 838. en em denna e unan, en eur c'havarn.

  • kavarnek
    kavarnek

    adj. Caverneux.

    (c.1500) Cb 36b. g. cauerneux ou fosseux. bri. cauernec.

  • kavarnenn
    kavarnenn

    f. Caverne.

    (c.1500) Cb 36b. gal. cauerne en terre. bri. cauernenn douar alias fos.

  • kavarus
    kavarus

    adj. = (?).

    (1787) PT 44. cazi ne oén bèet, / Pé gùérhen ar er mor, rac cavarus oèn bet.

  • kavastenn
    kavastenn

    s. Dre gavastenn an deiz : tout le long du jour.

    (1931) VALL 408a. tout le long du jour, tr. «dre gavastenn an deiz T[régor].»

  • kavaz
    kavaz

    m. –où (botanique) Fourche d'un arbre.

    (1732) GReg 430b. Fourchon d'un arbre, l'endroit où les branches se divisent, autrement, le fourc d'un arbre, tr. «cavaz ur vezen. p. –où

  • kavazek
    kavazek

    adj. Fourchu.

    (1929) MKRN 87. Paolik a daol e zaou droad kaosek war al leur-zi, tr. «il met ses deux pieds fourchus sur le sol.» ●(1942) VALLsup 64a. Qui a une grande enfourchure, tr. «kavazek

  • kavazez
    kavazez

    voir koazez

  • kavelenn
    kavelenn

    voir kefalenn

  • kavell
    kavell

    m. –où, kevell

    I.

    (1) Berceau.

    (1499) Ca 17a. g. lien large pour lier enfans. b. liam an cauell. ●33b. Cauell. g. berseau a gesir enfantz. ●(1554) Moeam 3. Da guichén é cauell, tr. «Près de son berceau.» ●(1633) Nom 169a. Cunæ, cunabula, alucus : berceau, maillot : cauèl.

    (1659) SCger 14a. berceau, tr. «cauel, pl. queuel.» ●(1732) GReg 90a. Berceau, tr. «Qavell. p. qevell, qevellou, qavellou.» ●(1744) L'Arm 29b. Berceau, tr. «Caveell.. leu. m.» ● 343a. Berceau à roulettes, tr. «Cavæl-rodællêc. m.» ●(1792) CAg 18. Pe-vènn marhuet ér hahùele ! ●(17--) TE 65. Hi e ras enta ur havelliq-brènn. ●ur hroaidur quen amiabl é crial én é gavèll.

    (1803) MQG 8. pa voa c'hoas er c'havel. ●(1854) PSA I 25. Ur hroaidur ér gavel. ●(1896) HIS 85. na gulé na kavel erbet.

    (1906) KPSA 26. e doare ar bugel a zo en e gavel. ●(1924) BILZbubr 38/841. kousket Katellig en he c'havell. ●(1927) KANNkerzevod 3/12. Eul laouer evit kaël, eun dornad plouz.

    ►sens fig. Berceau.

    (1911) BUAZperrot 539. iliz Intron-Varia-an-Elez (…) a oue kavel e Urz nevez a venec'h.

    (2) Eus ar c'havell d'ar bez : du berceau à la tombe.

    (1943) VKST Du 382. Evelse, eus ar c'havell d'ar bez e wel ar c'hristen o stoui wardu ennan karantez tener ar C'hrist, e vestr hag e Salver.

    (3) Bank-kavell =

    (1909) KTLR 136. E kichen ar bank-kavel, eur vaouez iaouank c'hoaz a vouskane en eur luskellat he c'hrouadur.

    II. (pêche) Nasse, casier.

    (1499) Ca 33b. Cauell da quempret pesquet. ga. nasse a prendre poisson.

    (1659) SCger 136a. cavel pesquet, tr. «bateau pour pescher.»

    (1931) VALL 154b. Corbeille, tr. «kavell m. pl. ou et paniri.» ●(1934) BRUS 282. Un casier, tr. «ur havel –ieu.» ●(1942) DADO 7. War e vrec’h ez eus eur c’havell hanter-leun a vezin.

    III. (ichtyonymie)

    (1) Œuf de raie, de seiche.

    (1977) PBDZ 372. (Douarnenez) hennezh n'eo ket bezhin, hennezh zo ur c'hael, tr. «ça n'est pas du goémon, c'est un œuf de raie (ou de seiche).» ●1022. kavell an dravant, tr. «l'œuf du pocheteau.»

    (2) Kavell krank : carapace de crabe.

    (1909) BROU 219. (Eusa) Kavel-krank, tr. «carcasse de crabe.»

    IV. Bezañ re dost e vez d'e gavell : voir bez.

  • kavell-badeziant
    kavell-badeziant

    m. Berceau.

    (1907) FHAB Kerzu 315. 590 krouadur kaset d'ar c'havel badisiant. ●(1911) BUAZperrot 164. Miret a eure e werc'hded adalek e gavel badiziant betek e gavel bez. ●871. edoug hor buez penn da benn, eus ar c'havell-badeziant d'ar c'havel-bez.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...