Devri

Recherche '"kelc'h"...' : 27 mots trouvés

Page 1 : de kelc_h (1) à kelc_hwidenn (27) :
  • kelc'h
    kelc'h

    m. & adv. –ioù

    I. M.

    A. (géométrie) Cercle.

    (1499) Ca 35a. Cercl vide in quelch. ●169a. Quelch. g. cercle. ●(1633) Nom 195b. Circulus : cercle, rondeau : cercl, quelch, roundachen.

    (1659) SCger 21a. cercle, tr. «quelc'h, p, iou.» ●166b. quelc'h, tr. «cercle.» ●(1732) GReg 145a. Cercle, ligne tirée en rond, tr. «Qelc'h. p. qelc'hyou

    B. (par analogie)

    (1) Cercle de fer sur le bout des moyeux.

    (1732) GReg 154b. Cercles de fer sur les deux bouts du moyeu [d'une charrette], tr. «qelc'h. p. qelc'hyou

    (2) Cercle de sabot, cerceau de barrique, feuillard.

    (1931) GWAL 136-137/424. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Keilh : fret, fretenn (e galleg, cercle de sabot) hag ivez kelc'h barrikenn hag all.

    ►[au plur. après un art. ind.] Ur c'helc'hoù : un cercle de sabot.

    (1913) FHAB Meurzh 90. Kilhou da gilha skudellou, / A vijet (sic) eur c'hilhou mad. ●(1937) ALMA 67. Kilhou da gilha va boutou, / A vije bet ur c'hilhou mat.

    (3) (habillement) Cercle à crinoline.

    (1867) FHB 103/402a. Saeou seiz bete'n douar ha killou dindanho.

    C. sens fig. Kelc’h ar marv : cercle de la mort.

    (1962) TDBP II 248. Pa vez eun den prest da vervel e vez gwelet kelh-ar-maro war e vizaj, tr. «quand un homme est sur le point de mourir on voit le cercle de la mort (pincement de la bouche et du nez) sur son visage.»

    D. (astronomie)

    (1) Disque.

    (1903) MBJJ 68. Goude koan e choman pell war ar pont, 'vel kalz a re all, da zellet al loar o sevel a-uz da Gret : ru-tan eo, nemet eo sautret gant tammo melg, hag he c'helc'h a zo reiz, nemet eo troc'het eun nebeudig war an tu deo tost d'ar kroec'h, 'vel eun dorz vara voulc'het. 'Benn arc'hoaz 'ne vo ken ennan troc'h e-bed, rag arc'hoaz en em gav an daouzekved.

    (2) Halo.

    (1931) VALL 352b. Halo, tr. «kelc'h (war an heol solaire ; war al loar lunaire), m. pl. iou.» ●(1942) VALLsup 109a-b. Dicton tiré de l'apparence de la lune, Kelc'h a-bell barrad a-dost – Kelc'h a-dost barrad a-bell.

    (3) Kelc'h botez = (?).

    (1972) HYZH 75/36. an Nevez bihan, an Nevez bras, ar c'hentañ Kartier, an diskar, ar C'hartier diwezhañ, ar c'hresk, al linenn, ar c'helc'h botez.

    II. Loc. adv. War gelc'h : en forme de cercle, circulairement.

    (1911) BUAZperrot 86. Ar C'holise a oa eun teatr var gelc'h. ●797. abalamour m'eo savet var gelc'h evel eur forn.

  • kelc'h-botez
    kelc'h-botez

    m. (astronomie) =

    (1972) HYZH 75/35. 36. an Nevez bihan, an Nevez bras, ar c'hentañ Kartier, an diskar, ar C'hartier diwezhañ, ar c'hresk, al linenn, ar c'helc'h botez.

  • kelc'h-c'hoari
    kelc'h-c'hoari

    m. (jeu) Cerceau.

    (1931) VALL 105b. Cerceau, tr. «kelc'h (-c'hoari).»

  • kelc'h-gwern
    kelc'h-gwern

    m. kilc'hi-gwern (marine) Rocambeau.

    (1979) VSDZ 31-32. (Douarnenez) Er skloupoù oa kilc'hi-gwern evit derc'hel ar ouel stag deus ar wern : pevar pe bemp kelc'h-gwernkilc'hi-gwern a vez lavaret pet (lire : pe) lod a lavar rakennoù-gwern, tr. (p. 200) «Sur les sloups tu avais des cercles de mât pour tenir la voile au mât. : il y en avait quatre ou cinq. On les appelle ‘cercles de mât' ou ‘rocambeaux'.»

  • kelc'h-kart
    kelc'h-kart

    m. (marine) Quadrant.

    (1857) HTB 38. Darn a gemere ar c'hlerc'h-kart en pehini n'anaveent netra ; darn-all a selle dre an teleskop hep guelet natra (lire : netra).

  • kelc'h-red
    kelc'h-red

    m. (astronomie) Orbite.

    (1905) BOBL 04 mars 24/2c. Kelc'h-red an Douar eo an hent ema o redeg dre ennan, evid trei en dro d'an Heol.

  • kelc'h-studi
    kelc'h-studi

    m. kelc'hioù-studi Cercle d'étude.

    (1906) BOBL 14 avril 82/1a. paotred ar c'helc'h-studi. ●(1907) FHAB Meurzh/Ebrel 34. prezegerien ar c'helc'hou-studi. ●(1925) FHAB Du 407. Setu savet, e skolaj Lesneven, eur c'helc'h studi brezonek, e hano Kelc'h Sant-Weltas.

  • kelc'hañ
    kelc'hañ

    voir kelc'hiañ

  • kelc'hdro
    kelc'hdro

    f. –ioù (astronomie) Orbite.

    (1931) VALL 515a. Orbite, tr. «kelc'hdro f.»

  • kelc'hdroad
    kelc'hdroad

    f. –où (astronomie) Orbite.

    (1931) VALL 515a. Orbite, tr. «kelc'hdrôad f.»

  • kelc'henn
    kelc'henn

    f. –où (botanique) Cerne d'un arbre.

    (1931) VALL 106a. Cerne dans un tronc d'arbre coupé en travers, tr. «kelc'henn f.»

  • kelc'henn-c'houzoug
    kelc'henn-c'houzoug

    f. (bijouterie) Collier.

    (1931) VALL 132a. Collier, tr. «kelc'henn(-c'houzoug) f. pl. kelc'hennou (-gouzoug).»

  • kelc'henn-vrec'h
    kelc'henn-vrec'h

    f. (bijouterie) Bracelet.

    (1931) VALL 79b. Bracelet, tr. «kelc'henn-vrec'h f.»

  • kelc'hennva
    kelc'hennva

    m. –où Amphithéâtre.

    (1931) VALL 23b. Amphithéâtre, tr. «kelc'hennva m.»

  • kelc'het
    kelc'het

    voir kelc'hiet

  • kelc'hgelaouenn
    kelc'hgelaouenn

    f. –où (presse) Revue.

    (1931) VALL 659b. Revue ; publication périodique, tr. «kelc'hgelaouenn f.» ●(1957) AMAH 154. Karget e oan ivez d’ober war-dro « Correspondance » ; ne gomzan ket eus al lizhiri, met eus ul levrig, kelc’hgelaouenn an Atelier.

  • kelc'hiad
    kelc'hiad

    m. –où Circonférence.

    (1872) ROU 57. Ar re a zo en ur c'helc'had en dro d'ar vourc'h, tr. «ceux situés sur la circonférence du bourg.»

  • kelc'hiadur
    kelc'hiadur

    m. Cerclage.

    (1931) VALL 105b. Cerclage, tr. «kelc'hiadur m.»

  • kelc'hiañ / kelc'hañ
    kelc'hiañ / kelc'hañ

    v.

    I. V. tr. d.

    A. Cercler (une barrique, etc.).

    (1732) GReg 145a. Mettre des cerceaux à une barrique, &c., tr. «qelc'hya ur varricqen, ur c'helorn.»

    (1876) TDE.BF 331b. Kelc'hia, v. a., tr. «Entourer d'un cercle, cercler.»

    (1907) PERS 164. o kelc'ha barikennou. ●(1931) GWAL 136-137/424. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Keilha : lakaat eur c'heilh (da...).

    B.

    (1) Encercler (des gens, une maison, etc.), assiéger, boucler.

    (1876) TDE.BF 331b. Kelc'hia, v. a., tr. «par extension, bloquer, cerner.» ●(1878) EKG II 1. ober an dro d'eomp, kelc'ha ac'hanomp. 165. kelc'ha an ti.

    (1906) BOBL 03 mars 76/2b. kelc'hia an iliz. ●(1907) PERS 284. kear a oa kelc'het gant ar Brusianed. ●(1907) FHAB Genver/C'hwevrer 25. Guened a zo Saozoun o kelc'hia anezhi ivez. ●(1911) BUAZperrot 262. kelc'het en devoa Pavi. ●(1915) MMED 61. ar zoudardet o doa kelc'het Sebastopol. ●187. ar Zaozon a gelc'has Roazon er bloaz 1356.

    (2) Attraper (à la pêche).

    (1910) MAKE 114. eun toullad meilhed, pesked a dalvoudegez, en doa bet an eurvad da gelc'ha en eun taol-roued.

    (3) Ensorceler.

    (1876) TDE.BF 331b. Kelc'hia, v. a., tr. «par extension, ensorceler. Ce dernier sens vient de ce que les sorciers tracent des cercles sur le sol.»

    II. V. pron. réfl. En em gelc'hañ : se ranger en cercle autour de qqn, de qqc.

    (1877) EKG I 38. ho galvaz d'en em gelc'ha enn dro d'ezhan. ●(1878) EKG II 319. An dud, epad keit-se, a ioa en em gelc'het a dost.

    (1903) MBJJ 105. ar runio (...) o c'hlasaat hag en em gelc'han en-dro d'imp.

  • kelc'hiek
    kelc'hiek

    adj. Circulaire.

    (1931) VALL 124b. Circulaire, tr. «kelc'hiek

  • kelc'hier .1
    kelc'hier .1

    m. –ion Sorcier, magicien.

    (1876) TDE.BF 331b. Kelc'hier, s. m., tr. « Sorcier, magicien ; pl. ien

  • kelc'hier .2
    kelc'hier .2

    m. –où Compas.

    (1931) VALL 137b. Compas, tr. «kelc'hier m. pl. ou

  • kelc'hiet / kelc'het
    kelc'hiet / kelc'het

    adj. Rangés en cercle autour de qqn, de qqc.

    (1872) ROU 77a. Ils étaient rangés en cercle autour de..., tr. «Killed oant en dro da... (kelc'hed). ●Ils sont cernés, tr. «kelc'hed int ; kelc'hed eo en dro dezo.» ●(1878) EKG II 174. Per hag he amezeien, kelc'het enn dro d'an daol.

  • kelc'hlizher
    kelc'hlizher

    m. –où

    (1) Lettre circulaire.

    (1954) BAHE 2/9. ur c'helc'hlizher ofisiel.

    (2) Encyclique.

    (1931) VALL 255a. Encyclique, tr. «kelc'hlizer m. pl. iou et liziri (ar Pab).»

  • kelc'hva
    kelc'hva

    m. –où Amphithéâtre.

    (1931) VALL 23b. Amphithéâtre, tr. «kelc'hva m.»

  • kelc'hwid
    kelc'hwid

    m. (météorologie) cf. kilwed

    (1) Cyclone.

    (1962) EGRH I 30. kelc’houid m., tr. « cyclone. »

    (2) Avel-gelc’hwid : cyclone.

    (1919) DBFVsup 4b. aùél-gelhouid (Pont[ivy]), tr. «cyclone.» ●(1921) GRSA 182. Groñnet é get ur barrad aùél gelhouid ha laret vehè é ma er mor é klask monet tré ag é boul. ●(1925) DIHU 168/287. ur barrad aùél gelhouid (cyclone). ●(1931) VALL 177b. Cyclone, tr. «avel-gelc’houid f.»

  • kelc'hwidenn
    kelc'hwidenn

    f. –où (météorologie) Cyclone.

    (1919) DBFVsup 4b. aùél-gelhouid (Pont[ivy], tr. «cyclone (Arv[or] kelhouiden).» ●(1931) VALL 177b. Cyclone, tr. «kelc'houidenn f.» ●(1934) BRUS 185. Un cyclone, tr. «ur gelhouiden –neu

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...