Devri

Recherche 'kellid...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de kellid-1 (1) à kellidennin (6) :
  • kellid .1
    kellid .1

    adj. Germé.

    (1957) ADBr lxiv 4/460. cependant du «froment germé» se dira : gwiniz kellid.

  • kellid .2
    kellid .2

    coll. –où

    I. Coll.

    A. (agriculture)

    (1) Germes.

    (c.1718) CHal.ms ii. germe, tr. «queliden pl. quelit.» ●(1732) GReg 457b. Germe, la partie du grain qui pousse la premiere pour produire la plante, tr. «Qellid.» ●Le germe du blé, tr. «Qellid an ed.»

    (1876) TDE.BF 332b. Kellid, s. m., tr. «Germe de graine.»

    (1907) FHAB Mezheven 121. ar greun hadet ganid / A zidenvo buan, hag a reio kelvid. ●(1915) RNDL 128. Ret é d'er gran mérùel eit ma tei er helid, tr. «Il faut que le grain meure pour que vienne le germe.»

    (2) Kellidoù moan : germes de pommes de terre improductifs.

    (1936) IVGA 67. Ha gouzout a rez petra eo kellidou moan ? Hir e tiwanont, nemet ne roont ket avalou douar. N'int ket priziet.

    B. (physiologie) Sperme.

    (1744) L'Arm 366b. Sperme, tr. «Clitt ur hroaidur é um feurmein.»

    C. sens fig. Germe.

    (1861) BSJ 41. Ag er momand ma oé bet conceuet, donæzoneu er Speréd-Santel e oé diazéet én-hou ; ean-oé er hlid sacret hont, er boquet-hont ag en nean, er vroncen-hont en dès cresquet doh gùen Jessé.

    (1867) FHB 113/69a. C'houi a had e kaloun ho merc'hed kellid ann holl dechou.

    II. M. Germe.

    (1744) L'Arm 172b. Germe, tr. «Clidd.. deu

    (1907) VBFV.fb 48a. germe, tr. «klid, m. (pl. eu).»

  • kellidadur
    kellidadur

    m. Germination.

    (1931) VALL 335a. Germination, tr. «kellidadur m.»

  • kellidañ / kellidiñ
    kellidañ / kellidiñ

    v. intr.

    I. (agriculture) Germer.

    (1499) Ca 27b. Brouczaff vide in quellidaff. ●169b. Qnellidaff (lire : Quellidaff). brouczaff pe bouriounaff. g. germer. ●(c.1500) Cb 31a. Brouczaff vide in quelidaff. ●(c.1500) Cb. Quellidaff / brouzaff pe bourgounaff. g. germer. ●(1521) Cc. Quellidaff alias bourgonaff. g. germer.

    (1659) SCger 62b. germer, tr. «quellida.» ●166b. quellida a ra an it, tr. «le blé germe.» ●(c.1718) CHal.ms ii. germer, tr. «quellidein, quelidennein.» ●(1732) GReg 457b. Germer, pousser un germe, tr. «qellida. pr. qellidet.» ●(1744) L'Arm 172b. Germer, tr. «Clidein.. détt

    (1849) LLB 7-9. O Doué (...) / Hui hemb kin e laka en had de gelidein. ●(1857) LVH 131. èl un had (...) e hlidou hag e zougou fréh. ●(1866) FHB 89/296a. An ed du a deu da vraguezi, da guillida.

    (1907) VBFV.fb 48a. germer, tr. «klidein, kelidein.» ●(1909) FHAB Mezheven 162. kellida evel ar vinizen en douar. ●(1913) AVIE 109. en had e gelid ataù hag e gresk. ●(1937) DIHU 315/323. peguir é huélér e kelidein breman en had mât en des hadet.

    II. sens fig.

    (1) (en plt d'argent) Rapporter.

    (1914) MABR 39. Me zad ha mé bremen e lak de gelidein / Argand en Eutru Kont, chomet pèl de verglein.

    (2) (en plt d'un enfant) Commencer à grandir.

    (1924) BILZbubr 42/963. C'houi ne oac'h c'hoaz nemet hanter pe kart-vousig, me o kellida, ha c'houi, ar re yaouank, o c'hortoz didenvi...

  • kellidenn
    kellidenn

    f. –où

    (1) Germe (d'œuf).

    (1744) L'Arm 172b. Germe (…) De l'œuf, tr. «Cliddenn ùi.»

    (2) Germe.

    (c.1718) CHal.ms ii. germe, tr. «queliden pl. quelit.» ●(1732) GReg 457b. Germe, la partie du grain qui pousse la premiere pour produire la plante, tr. «Qellid.» ●Le germe du blé, tr. «Qellid an ed.»

    (1896) HIS 104. mès er geliren e séh mañk a zoustér. ●(1896) HISger 3. Kliden ou kliren, tr. «germe.»

    (1907) VBFV.fb 48a. germe, tr. «keliden, f.»

    (3) Testicule.

    (1744) L'Arm 380b. Testicule, tr. «Clidênn

  • kellidenniñ
    kellidenniñ

    v. intr. Germer.

    (c.1718) CHal.ms ii. germer, tr. «quellidein, quelidennein

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...