Recherche 'kellid...' : 6 mots trouvés
Page 1 : de kellid-1 (1) à kellidennin (6) :- kellid .1
- kellid .2kellid .2
coll. –où
I. Coll.
A. (agriculture)
(1) Germes.
●(c.1718) CHal.ms ii. germe, tr. «queliden pl. quelit.» ●(1732) GReg 457b. Germe, la partie du grain qui pousse la premiere pour produire la plante, tr. «Qellid.» ●Le germe du blé, tr. «Qellid an ed.»
●(1876) TDE.BF 332b. Kellid, s. m., tr. «Germe de graine.»
●(1907) FHAB Mezheven 121. ar greun hadet ganid / A zidenvo buan, hag a reio kelvid. ●(1915) RNDL 128. Ret é d'er gran mérùel eit ma tei er helid, tr. «Il faut que le grain meure pour que vienne le germe.»
(2) Kellidoù moan : germes de pommes de terre improductifs.
●(1936) IVGA 67. Ha gouzout a rez petra eo kellidou moan ? Hir e tiwanont, nemet ne roont ket avalou douar. N'int ket priziet.
B. (physiologie) Sperme.
●(1744) L'Arm 366b. Sperme, tr. «Clitt ur hroaidur é um feurmein.»
C. sens fig. Germe.
●(1861) BSJ 41. Ag er momand ma oé bet conceuet, donæzoneu er Speréd-Santel e oé diazéet én-hou ; ean-oé er hlid sacret hont, er boquet-hont ag en nean, er vroncen-hont en dès cresquet doh gùen Jessé.
●(1867) FHB 113/69a. C'houi a had e kaloun ho merc'hed kellid ann holl dechou.
II. M. Germe.
●(1744) L'Arm 172b. Germe, tr. «Clidd.. deu.»
●(1907) VBFV.fb 48a. germe, tr. «klid, m. (pl. eu).»
- kellidadur
- kellidañ / kellidiñkellidañ / kellidiñ
v. intr.
I. (agriculture) Germer.
●(1499) Ca 27b. Brouczaff vide in quellidaff. ●169b. Qnellidaff (lire : Quellidaff). brouczaff pe bouriounaff. g. germer. ●(c.1500) Cb 31a. Brouczaff vide in quelidaff. ●(c.1500) Cb. Quellidaff / brouzaff pe bourgounaff. g. germer. ●(1521) Cc. Quellidaff alias bourgonaff. g. germer.
●(1659) SCger 62b. germer, tr. «quellida.» ●166b. quellida a ra an it, tr. «le blé germe.» ●(c.1718) CHal.ms ii. germer, tr. «quellidein, quelidennein.» ●(1732) GReg 457b. Germer, pousser un germe, tr. «qellida. pr. qellidet.» ●(1744) L'Arm 172b. Germer, tr. «Clidein.. détt.»
●(1849) LLB 7-9. O Doué (...) / Hui hemb kin e laka en had de gelidein. ●(1857) LVH 131. èl un had (...) e hlidou hag e zougou fréh. ●(1866) FHB 89/296a. An ed du a deu da vraguezi, da guillida.
●(1907) VBFV.fb 48a. germer, tr. «klidein, kelidein.» ●(1909) FHAB Mezheven 162. kellida evel ar vinizen en douar. ●(1913) AVIE 109. en had e gelid ataù hag e gresk. ●(1937) DIHU 315/323. peguir é huélér e kelidein breman en had mât en des hadet.
II. sens fig.
(1) (en plt d'argent) Rapporter.
●(1914) MABR 39. Me zad ha mé bremen e lak de gelidein / Argand en Eutru Kont, chomet pèl de verglein.
(2) (en plt d'un enfant) Commencer à grandir.
●(1924) BILZbubr 42/963. C'houi ne oac'h c'hoaz nemet hanter pe kart-vousig, me o kellida, ha c'houi, ar re yaouank, o c'hortoz didenvi...
- kellidennkellidenn
f. –où
(1) Germe (d'œuf).
●(1744) L'Arm 172b. Germe (…) De l'œuf, tr. «Cliddenn ùi.»
(2) Germe.
●(c.1718) CHal.ms ii. germe, tr. «queliden pl. quelit.» ●(1732) GReg 457b. Germe, la partie du grain qui pousse la premiere pour produire la plante, tr. «Qellid.» ●Le germe du blé, tr. «Qellid an ed.»
●(1896) HIS 104. mès er geliren e séh mañk a zoustér. ●(1896) HISger 3. Kliden ou kliren, tr. «germe.»
●(1907) VBFV.fb 48a. germe, tr. «keliden, f.»
(3) Testicule.
●(1744) L'Arm 380b. Testicule, tr. «Clidênn.»
- kellidenniñ