Recherche 'kelt...' : 19 mots trouvés

Page 1 : de kelt-1 (1) à keltiekadur (19) :

• Kelt
  Kelt

  m. –ed Celte.

  ●(1870) FHB 304/339b. etouez ar C'helted all.

  ●(1911) BUAZperrot 174. etouez ar C'helted e oa drouized hag a oa desket. ●(1920) MVRO 37/1a. Ar re vrudeta emesk ar Gelted eo bet ar C'halianed (Gaulois). ●(1931) VALL 1014a. Celte, tr. «Kelt pl. Kelted.» ●(1933) ALBR 77. ar Gelted all stlabezet dre ar bed.

• kelt
  kelt

  adj. Celte.

  ●(1906) BOBL 03 novembre 110/1a. Setu ar pez a zonje an drouided kelt.

• kelt-ha-roman
  kelt-ha-roman

  adj. Celto-romain.

  ●(1923) SKET I 8. er marevez ha kelt-ha-roman.

• keltañ
  keltañ

  v. tr. d. Ressemeller (des chaussures).

  ●(1982) HYZH 147/20. (Treboull) Pa vient aet kozh, dirañvet un tamm, vie cheñchet an traoñ ha dalc'het al ler. Hag a vie lavaret «keltañ» deus an dra-se… Ya, keltañ, vie keltet c'haloch. (…) vie ket keltet ouzhpenn teir gwech.

• kelteg
  kelteg

  voir keltieg

• keltek
  keltek

  voir keltiek

• keltelezh
  keltelezh

  f.

  (1) Caractère celtique, celtisme.

  ●(1920) MVRO 41/1a. Darn anezo a yeas betek ar Spagn, elec’h ma oaint buhan beuzet emesk tud ar vro-ze, hag e kollchont o c’heltelez.

  ●(1931) VALL 1014a. Celtisme, tr. «keltelez f.»

  (2) Nature celtique, celticité.

  ●(1923) SKET I 136. keltelez an ano-stêr-ze.

• kelteri
  kelteri

  voir kerteri

• Keltia
  Keltia

  f. Celtie.

  ●(1910) MAPH 23. Lez gwenvedus Keltia. ●(1931) VALL 1014a. Celtie, tr. «Keltia.»

• Keltiad
  Keltiad

  m. –ed Celte.

  ●(1931) VALL 1014a. Celte, tr. «Keltiad pl. Keltiaded, –tidi.»

• keltiat
  keltiat

  adj. Celte.

  ●(1923) SKET I 150. poblou keltiad. ●(1931) VALL 104a. Celtique, tr. «keltiat.»

• keltieg / kelteg
  keltieg / kelteg

  m. Langue celtique.

  ●(1870) FHB 281/157a. ar c'helteg, yez ho zud koz.

  ●(1923) SKET I 10. e oa manet ar c'heltieg e Galia yez ar renkadou uhela hag e kerze c'hoaz keit-ha-keit gand al latin. ●141. ar c'heltieg hag ar germaneg. ●(1931) VALL 104a. langue celtique, tr. «keltieg m.»

• keltieger
  keltieger

  m. –ion Celtisant.

  ●(1931) VALL 104a. celui qui parle le celtique, tr. «keltieger.»

• keltiegezh
  keltiegezh

  f. Celticité, caractère celtique.

  ●(1931) VALL 104a. Celticité, tr. «keltiegez f.»

• keltiegour
  keltiegour

  m. –ion Celtologue.

  ●(1931) VALL 104a. Celtologue, tr. «keltiegour.» ●(1944) EURW I 62. keltieger penna Bro C'hall. ●(1966) BRUD 22/5. ar geltiegourien vrudet.

• keltiegouriezh
  keltiegouriezh

  f. Études celtiques, celtologie.

  ●(1931) VALL 104a. Celtologie, tr. «keltiegouriez f.» ●(1941) ARVR 33/3c. ar geltiegouriezh, da lavarout eo studi keltiek, studi istor, lennegezh, hengounioù ha sevenadurioù ar Gelted.

• keltiek / keltek
  keltiek / keltek

  adj.

  (1) (Pays, peuple, langue) celtique.

  ●(1867) FHB 126/175b. er yezou kelteg all.

  ●(1920) MVRO 37/1b. ar poblou keltiek all. ●(1933) ALBR 77. An holl broiou keltiek. ●(1935) ANTO 50. an holl yezou keltiek. ●(1941) FHAB Gwengolo/Here 86a. an holl boblou keltiek annezet e Breiz-Veur.

  (2) (en plt de qqc.) Celtique.

  ●(1906) BOBL 28 juillet 97/2c. eur gouel keltiek dispar. ●(1933) ALBR 78. eur groaz keltiek. ●(1941) ARVR 20/4a-b. da virout en e sav ha beo ar spered broadel keltiek. ●(1941) ARVR 41/2b. ragaozañ ar Framm Keltiek.

• keltiekaat
  keltiekaat

  v. tr. d. Celtiser.

  ●(1931) VALL 104a. Celtiser, tr. «keltiekaat.»

• keltiekadur
  keltiekadur

  m. Action de celtiser.

  ●(1931) VALL 104a. action de celtiser, tr. «keltiekadur m.»