Recherche 'kenev...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de kenev (1) à kenevet (4) :- kenevkenev
m. local. Toison. cf. kreoñ
●(1499) Ca 119a. Kneau. g. toise de brebis.
●(1732) GReg 927a. Toison, la laine qu'on tond aux moutons & aux brebis, tr. «knéau. Van[netois] kanéau. ur hanéau.» ●(17--) TE 124. ur haneàu-davad.
●(1849) LLB 1484. kaneuier guen kann, pé kaneuier du pod. ●(1861) BSJ 106. caneàu un deveden.
- keneve / kenavekeneve / kenave
prép., conj. & m. cf. panave
I. Prép.
(1) N'était, sans.
●(c.1680) NG 1950-1951. Quanaué voué clouar Map Mari / E vezem collet hem quet si. ●(1790) PEdenneu 90. Mar e hoès desirét gobér er péhet, quenevè en eun hac er méh. ●(1790) MG 117. quenevè quemènt-ce. ●(17--) TE 115. ha bet oènt é riscl a goll ou buhé, quenevè ur voès.
●(1804) RPF 206. é vezai marhuet, quenevè un taul heurus. ●(1856) GRD 73. Quenavé Poénieu Jesus-Chrouist, jamæs n'hur behé bet hanaouèt santeleah en Eutru Doué.
●(1913) HIVR 21. Kenevé Noménoé, er Vretoned n'ou devehé ket gellet hum zihuen doh er Galleued. ●(1921) DIHU 116/206. kenevé-sen. ●(1921) DIHU 123/316. Kenevé Garit e oé degoéhet amen, hag e oui tammigeu galleg, é véhen bet fouèh geti.
(2) Keneve da : à cause de.
●(1932) BRTG 38. Kenevé de betra ? Kenevé d' ur baré kelion.
II. Loc. conj. Keneve ma : à moins que.
●(c.1680) NG 115. Quenaué ma tes a guir calon / Jesus de paygnë hon ranson. ●(1787) BI 111. quenevè m'an dè pliget guet Doué. ●(1790) Ismar 46. quenevai ma ta Doué. ●51. quenevè m'en dès Mab-Doué (...) hum hroeit Dén. ●(17--) VO 24. quenevè ma tas courserïon d'hur chachein eid assai hur pillal. ●(17--) TE 479. quenevè m'ou doai péhét.
●(1838) OVD 24. quenevé m'en dès en Eutru Doué ha croeit er péh ma ous. ●190. Quenavé m'hé dès distroeit a me hènt. ●(1856) GRD 238. quenevé ma huélet ar en autér bamdé hou Mab.
III. M. [au plur.] Excuses.
●(1932) BRTG 21. Abalamor d'er «henevéieu».
- kenevenn
- kenevetkenevet
prép.
I. Prép.
(1) Si ce n'était, sans.
●(1924) SBED 9. Kenaveit hani [pont] Roskadé. ●(1931) GUBI 199. keneveit hou fal ben ! ●(1937) TBBN 57. Pel en dehé merhat padet er béh geté kenevet en Normanded.
(2) Kenevet da : si ce n'était, sans.
●(1910-15) CTPV I 213. Keneuet t'er séhet hag en nan, tr. «Si ce n'était la faim et la soif.»
II. Loc. adv. Kenevet-se : Sans cela.
●(1910) DIHU 62/126. Kenevet-sé, marsé unan benak anehé (…).●(1925) SFKH 11. Keneveit-sé e pehé guélet.
III. Loc. conj. Kenevet e : si ce n'était que.
●(1975) YABA 25.10. keneit e zo deit spered dein neuzé.
►[form. conju.]
S1 kenevedon
●(1934) BRUS 167. Sinon (moi, toi…), tr. «keneveidonn.»
S2 kenevedout
●(1934) BRUS 167. Sinon (moi, toi…), tr. «keneveidous.»
S3m kenevetañ
●(1909) DIHU 52/337. Keneveton a dra sur n'em behé ket gouiet. ●(1913) HIVR 21. kenevet-hou, er Vretoned (...).
S3f keneveti
●(1934) BRUS 167. Sinon (moi, toi…), tr. «keneveiti.»
P1 kenevedomp
●(1934) BRUS 167. Sinon (moi, toi…), tr. «keneveidomp.»
P2 kenevedoc'h
●(1934) BRUS 167. Sinon (moi, toi…), tr. «keneveidoh.»
P3 keneveto
●(1934) BRUS 167. Sinon (moi, toi…), tr. «keneveitè.»