Devri

Recherche 'kengan...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de kengan (1) à kenganvaouin (6) :
  • kengan
    kengan

    m. –où (littérature) Rime.

    (1929) FHAB Meurzh (pajenn Breuriez-Veur ar Brezoneg) 4. kengan eur sillabenn zidon hag eur sillabenn doniet. ●(1962) EGRH I 31. kengan m., tr. « rythme du vers, rime. »

  • kenganañ
    kenganañ

    v.

    (1) V. intr. Rimer.

    (1929) FHAB Meurzh (pajenn Breuriez-Veur ar Brezoneg) 4. ne c'hell ket seurt sillabennou kengana er c'han, pegwir e ranker neuze distumma an distagadur anezo. ●5. Ar geriou-se a gengan etrezo hag ar glotenn a zeraou gant an taol-mouez. (…) kengana gant eur ger all.

    (2) V. tr. d. Faire rimer.

    (1929) FHAB Meurzh (pajenn Breuriez-Veur ar Brezoneg) 5. setu ma n'emañ ket ken an abeg a vir da gengana eur ger lost-toniet gant unan belost-toniet.

  • kenganerezh
    kenganerezh

    m. (littérature) Rythme, rime.

    (1962) EGRH I 31. kenganerezh m., tr. « rime. » ●(1965) DASG 17. Kenglot pe genganerezh ar sonioù.

  • kenganez
    kenganez

    f. (littérature) Allitération.

    (1914) DFBP 13a. allitération, tr. «Kenganez.» ●(1962) EGRH I 31. kenganez f., tr. « rime (spécialement rime interne). » ●(1965) DASG 17. Dre zegouezh reizh hevelep sonioù, hevelep lizherennoù e sav er werz ur seurt kan-diskan, setu perak e reer eus ar c'hlotennerezh ivez kengan, kenganerezh (pe c'hoaz kenganez hervez ar ger kembraek).

  • kengañv
    kengañv

    m. –où Condoléance.

    (1732) GReg 193a. Condoléance, tr. «Qen-gañv. p. qengañvou

    (1876) TDE.BF 336a. Ken-gañv, s. m., tr. «Condoléance.»

    (1915) KZVr 118 - 06/06/15. Hon gourc'hemennou a genganv a gasomp da dud an aotrou Pennhoat. ●(1929) DIHU 211/207. dégemér hur guellan gourhemenneu a genganv. ●(1935) BREI 402/4b. hon gourc'hemennou kalonek a genganv kristen. ●(1942) ARVR 54/4c. hor c'halonekañ kengañvoù. ●(1943) DIHU 384/276. Dehon ha dé hoér é kasamb hor gourhemenneu a genganveu.

  • kengañvaouiñ
    kengañvaouiñ

    v. intr.

    (1) Présenter des condoléances, se condouloir.

    (1732) GReg 193a. Se condouloir, tr. «qen-gañvaouï. pr. qengañvaouët

    (1876) TDE.BF 336a. Ken-gañvaoui, v. n., tr. «Prendre part au chagrin de quelqu'un et le lui témoigner.»

    (2) Kengañvaouiñ ouzh ub. : prendre part au deuil de qqn.

    (1890) MOA 375a. Prendre part au deuil de quelqu'un, tr. «kenganvaoui oc'h u. b.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...