Recherche '"kenti-kentañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de kenti-kentan (1) à kenti-kentan (1) :

• kenti-kentañ
  kenti-kentañ

  adv. À qui mieux mieux, à l'envi.

  ●(1723) CHal 142. Quéti, quétan, tr. «à qui sera le premier.» ●(1732) GReg 749b. A qui sera le premier, ou la premiere ? A qui sera le premier rendu, ou qui aura le premier fait ? tr. «Qenty-qentâ. Van[netois] qety-qetañ.» ●(1787) BI 159. int ë zass quetiquetan. ●(1790) MG 231. en dud en devou dobér a hou marhadoureah, e ridou queti-quetan devad-oh. ●(17--) VO 6. É vér queti-quetan pihüe e vou tostan deoh.

  ●(1829) CNG 89. Ridec e rant queti-quetan. ●(1838) OVD 218-219. E vér queti-quentan pihue e zougou mui a vanité d'er horolleu. ●(1849) LLB 166. e hèr keti ketan. ●363. Peb unan e zeli hastein keti ketan.

  ●(1907) BSPD I 91. Kentéh er fidéled de ridek keti-ketan. ●(1919) BSUF 27. hum stleijé keti ketan. ●(1931) DIHU 241/301. Ol keti-ketan hemb arsaù é labourant. ●(1931) DIHU 245/263. Dibouk e hrant, keti-ketan, en dishost ber arnehé.