Devri

Recherche 'kere...' : 28 mots trouvés

Page 1 : de kere (1) à kerezenn-2 (28) :
  • kere
    kere

    m. –on, kerizion

    (1) Cordonnier.

    (1499) Ca 170b. Quere. g. cordonnier. l. hic coriarius / rii. ou cest tanneur de cuyr. ●(1633) Nom 128b. Sutrina : l'ouuroir, ou la boutique d'vn cordonnier : stal vn querè. ●173a. Modulus, forma, mustricula : la forme du soulier : furm, furm an querè.

    (1659) SCger 32a. cordonnier, tr. «quere, p. quereourien.» ●(1732) GReg 212a. Cordonnier, qui fait des souliers, tr. «Qere. p. qerëon

    (1834) SIM 34. Va zad a voa qere e Benac'h. ●(1878) EKG II 148. ar c'here ne rea van. ●(1884) BUZmorvan 290. sant Mark a ioa toull he votez, hag a roaz anezhi da zresa d'eur c'here.

    (1925) SFKH 40. d'émen é vé kaset er gérizion.

    (2) Kere-kon : corroyeur.

    (1905) IVLD 215. Alfred a oe kourrezer, pe, evel ma lavarer e leac'hiou a zo, kere-koun.

  • kereañ
    kereañ

    v. intr. Faire le métier de cordonnier.

    (1732) GReg 212a. Prendre, ou faire le métier de cordonnier, tr. «Qerea. pr. qerëet. monet da guerea

    (1876) TDE.BF 339a. Kerea, v. n., tr. «Peu usité. Faire le métier de cordonnier.»

  • kereerezh .1
    kereerezh .1

    f. –ioù Cordonnerie (local).

    (1925) SFKH 40. Grande cordonnerie ; kéréereh. ●(1931) VALL 155a. Cordonnerie, tr. «kereerez (boutique f.).»

  • kereerezh .2
    kereerezh .2

    m. Cordonnerie (métier).

    (1931) VALL 155a. Cordonnerie, tr. «kereerez (profession m.).»

  • kerell
    kerell

    f. –où Querelle.

    (1521) Cc. Quarell querelle, l. querela. (d'après GMB 522). ●(1621) Mc 23. querel entre personaigou. ●26. Bet em eux querellou ; cannet, roet tolyou baz, ruet mein.

    (1710) IN I 163. beza en em baourisseat evit souten ur guerell. ●(1732) GReg 771a. Querelle, tr. «Van[netois] qarell. p. qarelléü»

    (1844) GBI II 110. Na pa sav nep affer, nep kerel dre ar vro, tr. «Quand ils s'élève quelque affaire quelque querelle dans le pays.» ●E-kichenn ar gerel ez int bet em rentet, tr. «Se sont rendus sur le lieu de la querelle.»

  • kerelliñ
    kerelliñ

    v. tr.

    (1) V. tr. d. Kerelliñ ub. : chercher querelle à qqn.

    (1732) GReg 771a-b. Quereller, tr. «Van[netois] qarelleiñ.» ●(1792) BD 753. nam querellet quet re, tr. «Ne me cherche pas trop querelle.»

    (2) V. tr. i. Kerelliñ ouzh ub. : chercher querelle à qqn.

    (1792) BD 820. querellin ous ar maro, tr. «Chercher querelle à la mort.»

  • kerellour
    kerellour

    m. –ion Querelleur.

    (1732) GReg 771b. Querelleur, celui qui querelle, tr. «Van[netois] qarellour p. eryon, ouryan

  • kerellus
    kerellus

    adj. Querelleur.

    (1732) GReg 771b. Querelleux, euse, qui aime à qureller, tr. «Van[netois] qarellus

    (1824) BAM 51. nac an dut querellus.

  • kerent
    kerent

    plur. kar

  • kerent-kuñv
    kerent-kuñv

    pl. Arrières-grands-parents.

    (1931) VALL 88a. Arrières-grands-parents, tr. «kerent-kuñv pl.»

  • kerentaj
    kerentaj

    f.

    (1) Parentèle, parenté.

    (1792) HS 30. quittat é vro hac é guérenntage.

    (1821) SST 120. Ag er guærentage noplan a ranteleah Jerusalem.

    (1912) BUEV 53. En dud iouank, lod ag ou herentaj. ●(1921) GRSA 67. Nezé é tolp eùé Jojeb é gerentaj.

    (2) Bout a gerentaj : être parents.

    (1924) NOLU 39. E chonjal, hemb doutans, é oent a gerentaj.

    (3) Bout savet a gerentaj : descendre de.

    (1821) SST 120. A beh quærentage e houai sauët er Urhiès Varie ? ●(1861) BSJ 34. mar ne oent quet sàuet a guerentage pé a dribu Lévi.

  • kerentez
    kerentez

    s. Société, compagnie.

    (1872) ROU 103a. Société. Union de personnes, pour un intérêt quelconque, tr. «kerentez.» ●107a. Union, tr. «Kerentez

  • kerentiad
    kerentiad

    m. –où Famille.

    (1931) VALL 294a. Famille (au sens large), tr. «kerentiad m. pl. ou

  • kerentiadel
    kerentiadel

    adj. Familial.

    (1931) VALL 294a. Familial, tr. «kerentiadel

  • kerentiaj
    kerentiaj

    f. Parenté.

    (1877) BSA 166. ar gerentiach a zo etrezhi ha mab Doue.

  • kerentiañ
    kerentiañ

    v. intr.

    (1) Visiter des parents.

    (1763) SE 20. unan a c'houlenné en en ty en dervez / e pini e vezé o querentcha bemdez.

    (2) Affilier, apparenter.

    (1914) DFBP 9b. affilier, tr. «Kerenta.» ●18b. apparenter, tr. «Kerenta

  • kerentiezh
    kerentiezh

    f.

    (1) Lien de parenté.

    (1499) Ca 32a. [carantez] Jtem hec parentela / le. g. parentele. bri. quirintiez. ●172a. Quirintiez. g. amisance / ou amitie. ●(c.1500) Cb [necessicite]. [necessite] Jtem hec necessitudo / is. vel dilectio. g. ou lieu de prochanite. querintiez. ●(1521) Cc [ameseuc]. [ameseuc] Et hec confinitas tis g. confinite / voisinite. b. amezeguez / quirintyez. ●(1576) H 51. An degrezyou pe en re ne deu licit dimizifu. Quentafu a querentiez hac affinite spirituel, tr. « The degrees within which it is not lawful to marry. First, of spiritual relationship and affinity. »

    (1659) SCger 30a. consanguinité, tr. «quirintiez.» ●88b. parenté, tr. «quirintiez.» ●168a. quirintiez, tr. «parenté.» ●(1732) GReg 199a. parenté du côté du pere, tr. «qirintyez aberz tad.» ●693b. Parenté, tr. «qirintyez

    (1891) MAA 72. Eur gerentiez all a zo, kerentiez ar galoun.

    (1924) ZAMA 88. peseurt kerentiez a zo etrezomp.

    (2) Famille.

    (1907) AVKA 9. na oa den deus ho c’herentiez o tougen an hano-ze. ●(1910) PLEUBIAN (d’après DEBM 349). kollet en eus an albers dious e gerentiez «il a perdu la trace de sa famille» à Pleubian en 1910. ●(1929) MANO 148. An aotrou kont a Garne, eus kerentiez ar misioner.

    (3) Ober kerentiezh : parenter.

    (c.1500) Cb 35a. g. parenter. b. ober quirintiez.

    (4) Gwezenn ar gerentiezh : arbre généalogique.

    (1732) GReg 48b. L'arbre de connsanguinité, tr. «Güezenn an guiryntyez

  • kereour
    kereour

    m. –ion Cordonnier.

    (1659) SCger 167b. quere p. ourien, tr. «cordonnier.» ●(1732) GReg 212a. Cordonnier, qui fait des souliers, tr. «qereour. p. qereouryen

    (1847) MDM 87. ha dre-ze e roont da c'hounit d'ann ampezerezed d'ar goalc'herezed, d'ar gemenerezed, d'ar gereourien. ●(1868) KMM 23. da ziski beza kereour.

    (1911) BUAZperrot 645. ez eas da gereour.

  • kereour-lêr
    kereour-lêr

    m. Cordonnier.

    (1878) EKG II 148. Kereour-ler oa dre vicher, pa laboure.

  • kereouri
    kereouri

    f. Atelier de cordonnier.

    (1890) MOA 126a. Atelier de cordonnier, tr. «kereouri f.»

  • keresa
    keresa

    v. intr. Cueillir des cerises.

    (1931) VALL 106a. cueillir des cerises, tr. «keresa

  • kerez
    kerez

    coll.

    I. (botanique)

    (1) Cerises.

    (1633) Nom 68b. Armeniacum, armenium, præcox : auant-pesche, abricot, pesche de Troie, carmaignole : arbricos, queres pe babu bras.

    (1659) SCger 167b. queresen p querès, tr. «cerise.» ●(1710) IN I 140. ar c'heres, an abricot hac ar framboues. ●330. evel c'hoantou a graguez vrases, pere a c'hoanta queres fresc dan divez-amser, ha resin fresc dan nevez-amser. ●(1732) GReg 145b. Cerise, petit fruit, tr. « Qeresenn. p. qerès. qirisen. p. qiris. » ●(1744) L’Arm 49b. Cerise, tr. « Quiriseenn.. quiriss. f. »

    (1838) OVD 100. er hiris, er frès, en abricot. ●(1849) LLB 25. Er figez, er hiriz, er pir, en avaleu. ●932. Iskern kiriz ha prun. ●(1870) FHB 284/184b. kerez, amandez hag olivez a zo aleis.

    (1921) PGAZ 35. edo ar c'herez o chench liou. ●(1922) EOVD 104. er hiriz, er prun, er sévi.

    (2) Cerisiers.

    (1849) LLB 655-656. Lod, avel er hiriz, er prun hag el loré, / A ziar ou grouiad e blanten a nehué.

    II. (alimentation) Dour-kerez : liqueur à base de cerises sauvages aigres-douces.

    (2000) PCRMM 144. (Plougastell-Daoulaz) cerisiers devenus sauvages, donnant des cerises aigres-douces, toujours utilisées pour fabriquer une liqueur, à base d'alcool, servie en fin des repas importants ou des soirées, le dour kiris (= eau de cerise, parfois appelée «vin de Plougastell»).

    III.

    (1) Stank evel kerez war ur bod balan : rare.

    (1957) AMAH 246 (T) *Jarl Priel. E oa deut hon gwenneien da vezañ ken stank ha kerez war ur bod balan.

    (2) Ruz evel ar c'herez : très rouge.

    (1962) GERV 133 (K) Y. ar Gow. Ho tiweuz ruz-kerez o vousc'hoarzin din ken tener ?

    (3) Ruz evel ur gerezenn (da vezheven) : très rouge.

    (1857) HTB 218 (T). Ar c'hera ma hallin, itron, em Vari, o tont ru evel eur gerezen. ●(1868) FHB 157/2b. Ar zouav a ieas ruz evel eur guerezen. ●(1889) ISV 274 (L) G. Morvan. E guirionez, Jil a ioa o tont, d'ar red, eat ber he halan, ha ruz evel eur gerezen.

    (1909) KTLR 202 (L) K. Jezegou. He diou chod oa rus evel diou gerezen hag he daoulagad glas evel ar mor. ●(1923) KNOL 101 (L) K. Jezegou. Perig a deuas da veza ruz evel eur gerezen da vezeven. ●116. Hag he diou jod oa ruz evel diou gerezenn. ●133. He diou jod a zo ru flam, evel diou gerezenn. ●(1932) ALMA 67 (L) *Ab Sulio. He muzellou 'zo rusoc'h eged eur gerezenn. ●(1935) FHAB Gwengolo 275 *Merc'h Sant Sane. He diou chod, rus evel diou gerezenn. ●(1948) KROB 7/13 L. B.. Ruz he divoc'h evel eur gerezenn, e tizroas da lavaret, goustadik, eur ger bennak e pleg skouarn he mamm.

  • kerez-baniol
    kerez-baniol

    coll. =

    (1984) HBPD 29. un nebed keriz baniol.

    kerezenn-vaniol f. =

    (1984) HBPD 44. de grapein ér gérizen baniol e oé ér porh.

  • kerez-dous
    kerez-dous

    coll. Bigarreaux.

    (1744) L'Arm 30b. Bigareau, tr. «Quiriseenn-douce... quiriss-douce. f.»

    kerezenn-dous f. Bigarreau.

    (1744) L'Arm 30b. Bigareau, tr. «Quiriseenn-douce... quiriss-douce. f.»

    kerezenn-dous f. Bigarreautier.

    (1744) L'Arm 30b. Bigarautier, tr. «Quiriseenn-douce

  • kerezeg
    kerezeg

    f. –i, –où Ceriseraie.

    (1732) GReg 145b. Cerisaye, lieu planté de cerisiers, tr. «Qereseg. p. qeresegou.» ●(1744) L'Arm 49b. Ceriseraye, tr. «Quirisêg... gui. f.»

    (1876) TDE.BF 339a. Kerezek, s. f., tr. «Cerisaie, lieu planté de cerisiers ; pl. kerezegou

    (1962) EGRH I 32. kerezeg f., tr. « cerisaie. »

  • kerezek
    kerezek

    adj. Abondant en cerisiers.

    (1931) VALL 106a. (lieu) abondant en cerises, tr. «kerezek

  • kerezenn .1
    kerezenn .1

    f. –ed, kerez (botanique) Cerisier.

    (1499) Ca 170b. g. ceresier / cest larbre. b. aussi queresenn.

    (1732) GReg 145b. Cerisier, arbre, tr. «Qereseñ. p. qeresennou, qeresenned.» ●(1744) L'Arm 49b. Cerisier, tr. «Quiriseenn.. neu. f.»

    (1878) BAY 12. ur girizen, tr. «un cerisier.» ●(18--) KTB.ms 14 p 262. Pa oa o vale dre ar c'hoad, a welaz ur gerezenn hag a oa en-hi keres ruz ha kaer.

    (1910) EGBT 87. Ni hon deus gwe freuz en hon liorz : diou gerezen, eur bechezenn, diou brunen, peder avalen, ha peder beren, eur figezen hag eur ween graou.

  • kerezenn .2
    kerezenn .2

    f. –où, kerez (botanique)

    (1) Cerise.

    (1499) Ca 170b. Queresenn. g. cerise. ●(1633) Nom 68b. Cerasum : cerise : queresen. ●69a. Cerasum apronianum : toute rouge : queresen ruz.

    (1659) SCger 167b. queresen p querès, tr. «cerise.» ●(1732) GReg 145b. Cerise, petit fruit, tr. «Qeresenn. p. qerès. qirisen. p. qiris.» ●(1738) GGreg 21. kerezen, ar gueresen, tr. «cerise.» ●(1744) L'Arm 49b. Cerise, tr. «Quiriseenn.. quiriss. f.»

    (1878) BAY 12. ur girizen, tr. «une cerise.»

    (1906) BOBL 03 novembre 110 (stagadenn)/2c. ru evel diou gelezen.

    (2) Kerezenn agroaz : baie d'églantier.

    (1744) L'Arm 176b. Gratecu, tr. «Quiriseenn enn Angroêss

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...