Recherche 'kint...' : 14 mots trouvés
Page 1 : de kint (1) à kintuzennat (14) :- kintkint
m.
(1) Hargne.
●(1931) VALL 131a. Colère concentrée, tr. «kint L[éon] m.» ●(1960) PETO 55. Diouz kint ha broud ar c’herse. ●86. Kint : Doare spered eun den kintus, dïês en em ober outañ. ●(1962) EGRH I 35. kint m., tr. « colère, irritation. »
(2) Kint ennañ : en colère.
●(1931) VALL 131b. en colère, tr. «kint ennañ.»
(3) Klask kint ouzh ub. : chercher chicane à qqn.
●(1942) VALLsup 32b. Chercher chicane, tr. «klask kint (à ouz) C[ornouaille].»
- kintañ
- kintekinte
m. -où
(1) (plur.) Plaintes, gémissements.
●(1962) EGRH I 35. kinteoù pl., tr. « plaintes, gémissements. »
(2) (plur.) Mauvais vouloir.
●(1962) EGRH I 35. kinteoù pl., tr. « mauvais vouloir. »
(3) Kinte en ub. : hargneusement.
●(1911) FHAB C'hwevrer/Meurzh 52. Petra ! eme sant Per, eun tamik kinté ennan. ●(1912) MMPM 131. Kleo ta, eme Anton, kinte ennan, m'ar deo evit va goapât out deuet d'am c'hlask, e ve koulz dit va lezel er Gœar.
- kinteal
- kintennkintenn
f. Kintenn en ub. =
●(1923) FHAB Gouere 261. Kintenn a vez emoun (lire : ennoun) pa rankan ober ar beach-ze.
- kinteüskinteüs
adj. Hargneux.
●(1732) GReg 487a. Hargneux, euse, querelleux, de mauvaise humeur, tr. «qintëus.»
- kintiñkintiñ
v. pron. réfl. En em gintiñ : bien s'habiller.
●(1767) ISpour 80. ur mode nehué benac eit hum usquein, hum alege, eit hum quinttein ha diffædein. ●178. de hum quinttein éit diffædein.
- KintinKintin
n. de l. Quintin.
I. Kintin.
●(1499) Ca 171a. Quintin. g. idem.
●(1732) GReg 773b. Quintin, petite Ville au Diocèse de Saint Brieu, tr. «Qintin.» ●Toile de Quintin, tr. «Lyen Qintin.» ●(1744) L’Arm 319a. Quintin (...) Liein quintin. m.
●(1825-1830) AJC 6830. entre qintin a quastel odren. ●(1847) FVR 315. a gemer kear Kintin. ●(18--) PENdast 272. me ielo gante da Gintin / ha brenou eur peç lien fin. ●(18--) GBI I 124. Me a roï d'ac'h ul lamp aour-finn, / Braoa hini vo 'n foar Kintinn. ●(c. 1868) GBI II 548. Ma merc'h n' dispenn ket lienn Kintinn, / Met lienn-stoup ha bougasinn. ●(1894) BUEr 55. hag a oe zavet eun iliz neve en Kintin. ●(1899) LZBt Meurs 7. Tréguidel, Uzel, ar Roc'h, Binic, Pontreo, Sant-Ke-Porstreo, Etables, Plancoët, Quintin, Tréméloir, Sant-Barnabé, ha parouz Gouanac'h.
●(1904) SKRS i 238. Euz parrez Kintin e oa ginidik. ●(1905) ALMA 67. Kintin. ●(1910) EGBT 130. Kintin. ●(1918) KRVT 285/2d. Disul all, o tremen dre gêr Gintin, em eus bet ar blijadur da zelaou oferen Boloniz. ●(1923) FHAB Du 11/402. Eujen-Mari-Gweltaz Koroller a deuas er bed, e Kintin, en eskopti Sant-Brieg. ●(1925) FHAB Mezheven 209. e kichen Kintin e Gorre-Kerne.
II.
(1) Dicton.
●(1732) GReg 773b. Toile de Quintin. Lyen Qintin. ●927b. Toile de Quintin, de Pontivy, de Leon, &c. Lyen Qintin, lyan Pondivy, lyen Leon.
(2) Chanson enfantine.
●(1986) MNJL 43-44. Ha homañ all a gane en ur lakaat e votoù-koad tachet da strakal evel ur gazeg houarnet a-nevez o trotal war an hent bras : / Fortun a ya 'trezek Kintin / Ur c'horn butun gantañ 'n e vin / Ur c'horn butun gantañ 'n e vin / Gantañ ur samm kanab ha lin / Pa ya Fortun war gein e varc'h / Tan ha moged a ra a-walc'h / Kouezh ur fulenn dan digantañ / War gein e varc'h hep goût de'añ / Pa gomañs an tan alumiñ / Komañs ar marc'h da remuiñ / Komañs ar marc'h da zaoulampat / Hag e tiskar Fortun a-blat. / Darn a lampe war ar c'hleuzioù / Darn all a garge o botoù / Darn all a'n em ouestle d'ar sent / Darn all a golle o skiant / Marc'h an diaoul, eme darn all / Toudiritititam, Toudirititen / Marc'h an diaoul, eme darn all / Pa hen klevent o c'hwirinial.
III. Nom de famille.
●(1970) NFBT 240 N° 1883. Quintin.
IV. [Toponymie locale]
●(1867) BUE 66. enn enor d’ann Itron Varia Kintin.
- Kintinad
- KintinizKintiniz
n. pr. pl. Habitants de Quintin.
(1) Kintiniz.
●(1732) GReg 773b. Quintinois, tr. «Qintinad. p. qintinis.»
(2) Dicton.
●(1732) GReg 773b. on dit d’eux dans ce proverbe. Pain d’aveine & beurre frais, / C’est la vie des Quintinois, tr. «Bara-qerc’h fresq amannennet, / A blich da Guintinis meurbet.»
●(1855) FUB 82. Bara kerc'h amanenned, / A blij da Ghintiniz meûrbed. ●(1878) SVE 960. Bara kerc'h fresk amanenet / A blij da Gintiniz meurbed.
●(1912) DDPB 473/3114. Bara kerc'h fresk amanenet / A blij da Gintiniz meurbed. ●(1994) BOUE 143. Bara kerc'h fresk amannet / A blij d'ar Gintinis meurbed.
- kintoùkintoù
plur.
(1) Bezañ kintoù en ub. : avoir ses nerfs.
●(1869) HTC 105. Jonas a ioa kintou ennhan abalamour m'oa plijet gant Doue espern Niniv. ●(1874) FHB 500/236b. Hogen kintou a ioa enhan. ●(1894) BUZmornik 217. Charlemagn a ioa eunn tamm kintou ennhan abalamour m'en doa renket gortoz.
●(1919) KZVr 350 - 15/11/19. kintou 'zo ennoun, tr. «je suis agacé, en colère ; synonyme : reust. Loeiz ar Floc'h.» ●(1923) FHAB Mae 177. ha setu perak e oa kintou ennan. ●(1928) FHAB Mezheven 218. eun tammig kintou ennan. ●(1931) VALL 494a. il a ses nerfs, tr. «kintou 'zo ennañ.» ●(1949) KROB 11/11. Pa deuio da dro dit da zimezi, e vezi abred awalc'h da respont evidout da unan, n'eo ket ? eme ar vamm, kintou enni.
(2) Mont, sevel kintoù en ub. : devenir hargneux.
●(1869) FHB 215/45a-b. O clevet ar respount-se, ar prefet a ieas kintou enn-han. ●(1870) FHB 286/194a. an dud difeiz ne blij ket an dra-ze dezho hag a zo savet kintou enho. ●(1883) CDFi 200-10 novembre p 2. ann dud divar ar meaz zo skuiz aoualc'h gant ar republik, hag a zao kintou ennho o klevet ar republikaned oc'h ober goap anezho.
- kintuskintus
adj. Hargneux, chicanier.
I.
●(1872) ROU 89a. Incommode. En parl[ant] des personnes, tr. «kintuz.» ●(1876) TDE.BF 346b. Kiñtuz, adj., tr. «Revêche, incommode, parlant des personnes. C'est le mot français quinteux.» ●(1889) ISV 278. hema a oa eur bugel kintuz ha ginet.
●(1942) VALLsup 32b. Chicanier, tr. «kintus.» ●(1960) PETO 86. Doare spered eun den kintus, dïês en em ober outañ.
II. Kintus evel ur bod drez : voir drez.
- kintuzennkintuzenn
f. -ed Femme geignarde.
●(1962) EGRH I 35. kintuzenn f. -ed, tr. « femme geignarde, mauvaise. »
- kintuzennatkintuzennat
v. intr. Geindre.
●(1962) EGRH I 35. kintuzennat v., tr. « pleurnicher, se plaindre, geindre. »