Recherche 'klañvaet...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de klanvaet (1) à klanvaet (1) :

• klañvaet
  klañvaet

  adj.

  (1) Enragé.

  ●(17--) BSbi 1238. é chass e oai clanhueit.

  ●(1879) ERNsup 159. eur c'hi klañvât, un chien enragé, Lanr[odec].

  ●(1900) ANDP 30. harzaden eur c'hi klanvaet. ●(1935) BREI 431/4a. o yudal 'vel eun den klanvaet.

  (2) Tombé malade.

  ●(1852) MML 187. Bean ec'h oun evel eun den clanveet.