Recherche '"klakañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de klakan (1) à klakan (1) :

• klakañ
  klakañ

  v. tr. d.

  (1) Applaudir.

  ●(1935) BREI 400/1d. Ar c'haner a ve klaket, goulennet ha meulet.

  (2) (argot de La Roche-Derrien) Boire, manger.

  ●(1942) SAV 25/17. Ma 'c'h afen c'hoaz da glaka ur bannac'h all ? ●(1954) VAZA 75. aliez am beze kig mat da glakañ. ●(1974) SKOL 55/44. Ar baotred, evel just, da gargañ o «jagilh». Debret al «letez» ha «klaket ar «soursilh hir».

  ►absol.

  ●(1942) SAV 25/10. da glaka e-barz eun ostaleri. ●(1957) AMAH 224. un tamm bitailh da glakañ. ●(1975) BAHE 87/14. Klakañ : evañ.

  (3) (argot de La Roche-Derrien) Klakañ ur vlevenn : boire un coup.

  ●(1975) BAHE 87/9. Loutig, deus da glakañ ur vlevenn gant ma jez.

  (4) (argot de Pont-l'Abbé) Klakañ ur vaouez : baiser, tirer une femme.

  ●(1960) LLMM 82/310. Langaj-chon ar vilajenn gran. Klaka = Strizhañ, c'hoari (ur vaouez).