Devri

Recherche 'klaou...' : 17 mots trouvés

Page 1 : de klaou-1 (1) à klaoustrein (17) :
  • klaou .1
    klaou .1

    m. –ioù

    (1) Outil, instrument (en fer).

    (1659) SCger 70a. instrument a frapper en coupant, tr. «clao

    (1872) ROU 107b. Ustensiles, tr. «claoiou.» ●(1890) MOA 138b. réunion de choses ou d'instruments nécessaires à un travail, une opération ou un usage quelconque. On dit aussi klaiou, ou kleiou, pl. m. Le mot klao, ou kleo, s'applique à tout instrument en fer et signifie attirail.

    (1900) FHAB Genver 5. hano ar benveg, ar chlao a vez gantho.

    (2) Clou.

    (1732) GReg 175b. Clou de ruë, toute sorte de clous qu'un cheval se fiche dans le pied, allant par la ruë, où par la campagne, tr. «Clao. p. claoüyou

    (3) Arme.

    (14--) Jer.ms 145. Hep clou dir en tyryen ez grear Marheyen preux, / Ha bout trech an mechy hep sy oar ho dyu geux, tr. «Sans arme d'acier dans le pays on fait de preux chevaliers, quoique la morve soit victorieuse sans doute sur leurs lèvres.» ●(1575) M 282. Gant é claou dan douar, hep mar em disquaras, tr. «De son arme, à terre, elle m'abattit.» ●(1633) Nom 184b. Mucro, cuspis, acies, spiculum : la pointe d'vn cousteau ou glaiue : becq vn coutel, pe vn claou all.

    (1860) BAL 12. ar re all, a ia dre drefu, eb gouzout pe seurt clao tizout. ●198. Ar grusifi a oa e glaonv, ac e arm evit en em zifen eneb an droug-eal. ●(1872) ROU 74b. Armes, tr. «Clao.» ●Eat tout ganto, claoiou ha tud, tr. «ils ont tout emporté, hommes et armes. (h[aut] Léon et b[as] Léon.» ●(1889) ISV 249. Ar zoudart a dennaz he glao goadeg euz a galon ar map hag her sanclas dioc'htu e calon ar vam.

    (4) Ferrement.

    (c. 900) MSvbr VIII f° 28b. clou gl. « acitamenta » tr. « aiguillon, ferrement »

    (1499) Ca 38b. Clou. g. ferrement.

    (1659) SCger 56b. vn ferrement, tr. «vr clao.» ●137a. pen clao, tr. «ferrement.» ●(1732) GReg 406a. Ferrement, bout de fer, piece de fer, de clou &c., tr. «Clao. p. clavyer, claouyou, ur c'hlao

  • klaou .2
    klaou .2

    m. (pêche) Secousse du poisson quand il s'enferre.

    (1909) BROU 214. (Eusa) kleo, tr. «Secousse que donne un poisson quand il s'enferre.»

  • klaou-
    klaou-

    voir krao-

  • klaouenn
    klaouenn

    f.

    (1) Ferret.

    (1732) GReg 327a. Fer d'éguillette, tr. «claoën acuïlhetenn. p. clao acuïlhetou.»

    (2) (marine) Fer de calfat.

    (1979) VSDZ 6. (Douarnenez) Ar gremm, aze vez lakaet ar stoup hag al luzenn ha bre war-c'horre gant ur glaouenn, tr. (p. 175) «Dans la couture tu tasses de l'étoupe, du lusin et du brai avec un fer de calfat.»

  • klaouetenn
    klaouetenn

    f. –

    (1) Chas d'aiguille

    (1744) L'Arm 87b. Cul d'une aiguille, tr. «Gléuiteenn enn nadoué. f.» ●(1790) MG 66. Racce e lar Jesus-Chrouist é vehai æssoh d'hur hanval tremén dré hleuitèn un adoué.

    (1856) GRD 112. dré gleuiten un ahué.

    (1903) EGBV 173. tremén dré gleùitenn un adoé. ●(1934) BRUS 273. Le chas (d'une aiguille), tr. «er gleuiten –neu, f.»

    (2) Ferret.

    (1499) Ca 38b. Clouetenn. g. ferr de laz.

    (1907) VBFV.fb 42b. ferret de lacet, tr. «kleuiten

    (3) Clef de robinet.

    (1934) BRUS 239. La clef d'un robinet, tr. «er gleuiten –neu

  • klaouiañ / klaouiñ / klaouañ
    klaouiañ / klaouiñ / klaouañ

    v. tr. d.

    (1) (pêche) Ferrer.

    (1931) VALL 300b. Ferrer le poisson, tr. «klaoui.» ●(1977) PBDZ 413. (Douarnenez) klaouiñ ar pesk a renkez ober, tr. «il te faut ferrer le poisson.»

    (2) Mettre des ferrets.

    (1876) TDE.BF 348b. Klaoa, v. a., tr. «Mettre des ferrets ou ferrements.»

    (1931) VALL 300b. Ferrer, tr. «klaoua, klaoui

    (3) sens fig. Klaouañ ub. : attraper qqn.

    (1974) GAME 25. Kavet am'eus an tu da glaoua nean.

  • klaouiek
    klaouiek

    adj. =

    (1904) BMSB 64. Gant korennou klaoiek 'rogiz d'ar verc'h iaouank / He c'hroc'hen 'hed hé c'horf.

  • klaouier
    klaouier

    m. –où

    (1) Clavier (instrument de musique).

    (1647) Am 815. D’a stoc claffier ho ogrou., tr. « Pour toucher le clavier de vos orgues ».

    (1732) GReg 172b. Clavier d'orgue, de clavessin &c., tr. «Claouyer an touchennou.»

    (1972) SKVT I 130. e poueze war ar c'hlaouier gant holl vizied e zaou dorn. ●(1990) STBL 54. touchennoù e glaouier.

    (2) Boîte à outils, (etc.).

    (1774) AC vii. claouyer Lancetezou, tr. «Lancetier.»

    (1924) NFLO. boîte à outils, tr. «klaoier

    (3) Écrin.

    (1932) BSTR 120. eur mean a briz en eur c'hlaouier.

    (4) Étui à épingles.

    (1499) Ca 38b. Clouyer. g. espinglier.

    (1732) GReg 360b. Etui à mettre des épingles, tr. «claouyer. p. claouyerou

    (1847) MDM 118. Neuze pep hini a gemer he neud, he glan, he c'hlaouïer, he nadosiou hag he vesken. ●(1876) TDE.BF 348b. Klaouier, s. m., tr. «Etui à aiguilles, à épingles ; pl. ou

    (5) Klaouier alc'hwezioù : porte-clefs.

    (1732) GReg 172b. Clavier, ce qui sert à joindre plusieurs clefs ensemble, tr. «claouyer alc'houezyou

  • klaouieret
    klaouieret

    adj. (Cheveux) frisés au fer.

    (1912) MMKE 168. E vleo a ve klaouieret. ●(1935) BREI 410/3c-d. e bennad bleo-du klaouiret (sic). ●(1935) BREI 436/1c. daoust ma oa klaouieret ha gwagennet he bleo gant tredan.

  • klaouiet / klaouet
    klaouiet / klaouet

    adj.

    (1) (pêche) Ferré.

    (1977) PBDZ 815. (Douarnenez) klaouet, tr. «pris (à l'hameçon), ferré (en parlant d'un poisson).»

    (2) (Joues) creuses.

    (1931) VALL 169b. (joues) creuses, tr. «klaouet (V[annetais].»

    (3) sens fig. Recalé (à un examen).

    (1973) LBFR 54. Daou hant oa bet klaouet er skrid.

  • klaouieter / klaoueter
    klaouieter / klaoueter

    m.

    (1) Boîte à amadou.

    (1915) KZVr 132 - 12/09/15. Klaouieter, tr. «boîte à briquet, boîte pour recevoir le bois pourri ou le chiffon brûlé servant à allumer la pipe. Loeiz ar Floc'h.» ●(1917) KZVr 204 - 28/01/17. Klaouieter (gourel), tr. «petite boîte, en buis généralement, et servant à mettre de la toile brûlée à l'usage des fumeurs.» ●(1924) NFLO. boîte à cendre p[our] briquet silex, tr. «eur glaouieter

    (2) Écrin.

    (1913) FHAB C'hwevrer 59. eul levr nevez hag a zo evel eur c'hlaoueter el elac'h m'en deus Theodor Botrel destumet e gaëra ha kristena gwerziou.

  • klaouitenn
    klaouitenn

    voir klaouetenn

  • klaoustre / koustele
    klaoustre / koustele

    f. & adv. –où

    I. F.

    (1) Pari.

    (1659) SCger 61a. gage, tr. «claustre.» ●80a. misaille, tr. «claustre.» ●(1732) GReg 445a. Gageure, gajûre, pari, tr. «Claustle. p. claustëou. Claustre. p. claustrëou. Van[netois] coustele. p. cousteleëu. coustle. p. coustlëeu.» ●Une gageure, tr. «Ur glaustle. ur glaustre. Van[netois] ur goustle. ur oustele.» ●694a. Pari, gageure, tr. «Claustre. p. claustreou. Van[netois] claustre. cloustre. p. ëu

    (1866) FHB 93/323b. hag evel ma zeo ar Saozon claoustreerien eus ar re guenta, e savas claoustreou dioc'h tu.

    (1907) VBFV.bf 43b. koustelé, f. pl. ieu, tr. «gageure, pari.» ●(1909) KTLR 243. greomp adarre eur c'hlaoustre. (...) Ni (...) a zo eur c'hlaoustre etrezomp.

    (2) Lakaat klaoustre : parier.

    (c.1718) CHal.ms iii. Ie parie qu'il fera beau, tr. «me laca coustelé euou caër en amser.» ●parieur, tr. «en hani a Laca coustele.» ●(1732) GReg 445a. Gager, parier, tr. «Lacqât claustle, ou, claustre. Van[netois] lacqeiñ coustele.» ●Je gage que oui, tr. «Me a lacqa claustle ez eo.» ●694b. Parier, tr. «Lacqât claustre. Van[netois] lacqeiñ coustele

    (1857) CBF 124. Lakaat klaoustre war eunn taol, tr. « Parier sur un coup. »

    (1907) VBFV.bf 43b. lakaat koustelé, tr. «parier.» ●(1909) BROU 214. (Eusa) Lakaat klaoustré, tr. «parier.»

    (3) Lakaat udb. e klaoustre : miser qqc.

    (1732) GReg 445a. Je gage dix écus que non, tr. «Me a lacqa decq scoëd ê claustle, ne deo qet.» ●(1790) MG 169. Me laquehai mem buhé é coustelé n'en dès quet a nehou en diƒtérran chonge a ziméein deoh.

    (1856) VNA 173. je parierai cent contre un, tr. «me laquehé é coustelé cand doh unan.» ●(1866) FHB 66/111b. – Peguement a lakit e claoustre, eme an tad ? 50 florin, mar kirit.

    (1909) KTLR 242. Petra lakomp e klaoustre ? ●Petra ho peus lakeat e klaoustre ? 244. Lakaat a reez e klaoustre da skoued diveza ?

    (4) Àr ma c'hlaoustre =

    (1921) GRSA 372. Ar me houstelé, ne ouian ket (...) met aben arhoah (...) é vo groeit é dreu d'em handerù Pier. ●(1939) RIBA 163. Ar me houstelé, Eutru sant Pier beniget, ne gredan ket éh oh goal-aozet, na lahet, d'el labour aman !

    (5) Mont, dont klaoustre : parier.

    (1939) RIBA 37. Damb koustelé, er iondr ? ●66. Me ia mé koustelé é ma hani honneh é. ●(1982) LIMO 26 novembre. ha deit koustele mar karet.

    (6) Sevel klaoustre =

    (1984) LIMO 12 janvier. A pe vehè bet saùet koustelé, gounidet e vehè bet dein !

    (7) Lakaat klaoustre ouzh ub. : parier avec qqn.

    (1792) HS 90. ean e laquass coustelé doh trégont à dut.

    (8) E klaoustre =

    (1857) CBF 41. E klaoustre, da arc'hant eo a denvala da benn, tr. «Je gage que c'est ton argent qui te rend soucieux.»

    II. Adv.

    (1) =

    (1909) KTLR 243. Allo, mad, klaoustre. ●(1915) HBPR 190. Klaoustre, emaoc'h o klask preiz ?

    (2) N'est-ce-pas ?

    (1934) BRUS 147. N'est-ce-pas ? (je parie), tr. «koster ?»

    (3) Loc. adv. Dre glaoustre =

    (1924) SBED 16. Get en ned néan én un dé, / Pe vehé dibunet, / Mont e hrei es dré goustelé, / A Bondi d'er Faoued.

  • klaoustreañ / klaoustreiñ
    klaoustreañ / klaoustreiñ

    v. tr. d.

    (1) Parier que.

    (1790) MG 149. Me gousteléehai ne hoès biskoah hé harét. ●163. Me gousteléehai en en dès dihuènnét dohoh a sannein griq d'hou mam. ●324. Me uél pe-dost perac en e hoè-s c'hoand de vout Belêg : cousteléamb ne vourrét quet é labourad en doar.

    (1844) DMB 86. Mæs hi é dès kousteliet / En hi devehé gouniet. ●(1857) CBF 73. Me glaoustfe barver ar roue ne ve ket evit c'hoari out-han, tr. «Je gagerai que le barbier du roi ne pourrait lutter avec lui.» ●(1876) TDE.BF 437b. Me glaoustrfe ne dremen ket kalz a dud dre ann hent-man. ●(1893) IAI 22. a glaostras pignat enn ear dre he nerz he-unan.

    (1907) VBFV.bf 43b. kousteléein, v. a. et n., tr. «parier, gager.» ●(1914) KANNgwital 142/466. re iaouank a gustume klaoustri piou a evfe ar muia banneou.

    (2) Klaoustreiñ ouzh ub. : parier avec qqn.

    (1932) BRTG 99. Kousteléet dohein é vein deit d'er gér aben kreisté.

    ►absol.

    (1939) RIBA 37. Hag ind kousteléein.

  • klaoustreer
    klaoustreer

    m. –ien Parieur.

    (c.1718) CHal.ms iii. parieur, tr. «en hani a Laca coustele, coustelour

    (1866) FHB 93/323b. hag evel ma zeo ar Saozon claoustreerien eus ar re guenta, e savas claoustreou dioc'h tu. ●(1876) TDE.BF 349a. Klaoustreer, s. m., tr. «Gageur ; pl. ien

    (1939) RIBA 38. É saillereh e rekè bout tré de ruzereh é gousteléour. ●40. émen é ma é gousteléour.

  • klaoustreet
    klaoustreet

    adj. =

    (1975) YABA 14.06. er gopr koustéléet.

  • klaoustreiñ
    klaoustreiñ

    voir klaoustreañ

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...