Recherche 'klap...' : 12 mots trouvés
Page 1 : de klap (1) à klapezerezh (12) :- klap
- klap-yodklap-yod
m.
(1) Mangeur de bouillie.
●(1890) MOA 147a. Mangeur de bouillie, tr. «klap-iod.»
●(1931) VALL 75b. mangeur de bouillie, tr. «par plaisant. klap-yod.»
(2) péjor. Surnom des paysans.
●(1847) MDM 173. hag e velot penaos ar pounnera baz a vez atau lakeat var gein klap-iod. ●(c.1894) IJB.ms II 19. ha gouscoude ne doun nemet eur breton gros hag eur glab yod emezo. (…) ar gallaoued ne reont nemet glab-yod ouzom-ni.
- klapadklapad
m. –où
(1) Gorgée.
●(1931) VALL 339a. Gorgée, tr. «klapad m.»
(2) par ext. Mot.
●(1909) BOBL 02 octobre 249/1b. Pep hini a lavare he glapat. ●(1924) NFLO. penser. chacun dit sa façon de penser, tr. «pep hini a lavar e galpad.» ●(1935) OALD 51/5. Pephini a lavare e galpad. ●(1958) LLMM 69/261. Pep hini a zistage e glapad : hemañ a lavare evel-hen, hennezh a arguze evelhont.
- klapadenn
- klapañ
- klapennadklapennad
f. –où Tape, gifle.
●(1876) TDE.BF 349a. Klapennad, s. m., tr. «Tape ou petit coup donné.» ●(1890) MOA 190b. Petit coup donné (tape), tr. «klapennad.»
●(1931) VALL 702b. Soufflet, tr. «klapennad f.» ●727a. Tape, tr. «klapennad f.» ●(1935) ALMA 160. ne ven ket pell evit rei d'it ur glapennad. ●(1944) DGBD 124. reiñ ur glapennad da zaou pe dri. ●(1962) EGRH I 36. klapennad f. -où, tr. « taloche, gifle (coup sur la bouche). »
- klapesklapes
adj. Grand ouvert (bouche).
●(1962) EGRH I 36. klapes a., tr. « grand ouvert (en plt de la bouche), badaud. »
- klapezklapez
m. –eion
(1) Badaud.
●(1847) MDM 57. me, paour-keaz klapez.
●(1909) KTLR 106. Ha koulskoude he vreudeur na oant en he gichen, nemet klapezeien. ●(1920) MVRO 22/1e. klapezeyn diwar ar meaz. ●(1942) VALLsup 23a. klapez pl. –zeien, tr. «L[eon] badaud.»
(2) Imbécile.
●(1962) EGRH I 36. klapez m., tr. « badaud, imbécile. »
(3) Bezañ paket klapez : bien attrapé.
●(1981) ANTR 149. Ha setu paked glapez ar pôtr Jakez, greed kazeg gantañ war e drujenn.
(4) popul. Bouche.
●(1942) VALLsup 23a. Mots popul. pour bouche : klakenn d'où klakenn T[regor] bavarde, klapez(enn) d'où klapez pl. –zeien L[eon] badaud.
- klapezat
- klapezeg
- klapezennklapezenn
f. –où & -ed
I.
(1) Bavard.
●(1890) MOA 35b. Ceux qui ne sont bons à rien, sont ceux qui font le plus de bruit, sans savoir ce dont ils veulent parler, tr. «Ar brasa glapezennou, / A vez franka ho ginou.»
●(1908) FHAB Du 321. Darn anezho 'zo glapezennou. ●(1923) FHAB Gouere 263. serri he ginou d'ar c'hlapezenn-ze !
(2) Flâneur.
●(1876) TDE.BF 349a. Klapezen, s. m. C[ornouaille] Flâneur, coureur de rues.»
(3) Femme naïve.
●(1962) EGRH I 36. klapezenn f. -ed, tr. « femme naïve. »
II. popul.
(1) Bouche.
●(1942) VALLsup 23a. Mots popul. pour bouche : klakenn d’où klakenn T[regor] bavarde, klapezenn d’où klapez pl. –zeien L[eon] badaud.
(2) Grande bouche.
●(1962) EGRH I 36. klapezenn f. -où, tr. « grande bouche. »
- klapezerezh