Devri

Recherche 'klud...' : 10 mots trouvés

Page 1 : de klud (1) à kludet (10) :
  • klud
    klud

    m./f. –où

    I.

    (1) Perchoir.

    (1633) Nom 133b. Gallinarium, cors siue cohors, officina : poullailler, poulier, gelinier : clut an yer, an plaçc ma vezont ô clugat.

    (1659) SCger 71a. iuchoir, tr. «clut.» ●(1732) GReg 549b. Juchoir, ou juc, lieu où les poules juchent, tr. «Clud. p. clugeou, cludou

    (1851) PEN 92/135. pa ia ar iër d'ho klud. ●(1868) FHB 200/350a. eur c'hlud quen goudor. ●(1876) TDE.BF 353b. Klud, s. m., tr. «Juchoir des poules.» ●(1878) EKG II 223. e klud ar ier.

    (1913) LZBt Gwengolo 11. eur c'hlud ier. ●(1929) MKRN 52. Kog Skaer c'hell chanj glud hep lure, tr. «Le coq de Scaër peut changer de perchoir sans appréhension.»

    (2) Ober e glud : se percher.

    (1933) ALBR 36. Hi war eur brankig fô, d'ober he c'hlud.

    (3) fam. Mestr ar glud : le coq.

    (1981) ANTR 53-54. setu nijed mestr ar glud dreist ar ganol.

    (4) par ext. Branche.

    (1960) PETO 86. dastumet ha morzet gant ar yenijenn evel ma ra al lapoused war o glud diouz ar goañv.

    (5) par ext. Poulailler.

    (1876) TDE.BF 353b. Klud, s. m., tr. «par extension, poulailler.»

    II. sens fig.

    (1) Lit.

    (18--) SAQ II 62. Kiit brema d'ho klud.

    (1903) MBJJ 61. chom aoalc'h a rafen eur pennadik muioc'h 'n em c'hlud. ●(1924) FHAB C'hwevrer 64. ha peb-hini a yae d'ar gêr da glask e c'hlud. ●(1943) FHAB Genver/C'hwevrer 233. Araok pignat er glud. ●(1965) KATR 12. Erru e oa poent d'an oristal-ze mond d'e glud.

    (2) Haut rang dans la société.

    (1967) BAHE 54/27. Mont a reas da ober «menajoù», da di bourc'hizien, met dambrest goude he (lire : e) kavas adarre he c'hlud.

    III. Bezañ lakaet war e glud : être contraint à l’abstinence sexuelle.

    (1980) AKGW 66 (Ki). Et je sais parfaitement qu'une femme ayant sept ou huit enfants et jugeant qu'elle en avait assez, pour ne pas commettre de péché mortel en refusant d'autres grossesses, devait faire chambre à part... On disait de cela dans le pays : lakaet eo war glud (le coq est mis sur perchoir, et il le restera jusqu'à la mort). ●(1991) PONTEKROAZ (Ki) R. Gargadenneg. Lakaet war e glud : 'ya ket mui war e vaouez. ●(1992) MAC'HALON (Ki). Un nebeud bloavezhioù war-lerc'h, ma mamm-gozh a oa aet skuizh gant ar jeu bich, ne c'hortoze ket mui 'ne'i, dalit ! Setu lakaet ar paourkaezh tad-kozh war e glud...

  • klud-yer
    klud-yer

    f. Perchoir.

    (1732) GReg 549b. Juchoir, ou juc, lieu où les poules juchent, tr. «clud-yer. cludou-yer

  • kludad
    kludad

    f. –où Contenu du poulailler.

    (1920) MVRO 41/1a. ar gludad yer a bez.

  • kludañ / kludiñ / kludat
    kludañ / kludiñ / kludat

    v. intr.

    I. V. tr. d.

    (1) Ramasser (les poules) au poulailler, au juchoir.

    (1744) L'Arm 208b. Jucher, tr. «Cludein er yérr.»

    (2) Coquer, côcher.

    (1931) VALL 167a. Couvrir, saillir, tr. «kluda (coq).»

    II. V. intr.

    A. Se percher.

    (1633) Nom 133b. Gallinarium, cors siue cohors, officina : poullailler, poulier, gelinier : clut an yer, an plaçc ma vezont ô clugat.

    (1659) SCger 71a. se iucher, tr. «clugea.» ●90b. percher, tr. «clugea.» ●137b. clugea, tr. «percher.» ●(1732) GReg 549b. Jucher, se jucher, parlant de la volaille, tr. «Clugea. pr. cluget. cluda. pr. cludet. Van[netois] clugeiñ. cludeiñ.» ●(1744) L'Arm 208b. Se jucher, tr. «Cludein.. détt

    (1876) TDE.BF 353b. Kluda, kluja, v. n., tr. «Se percher, se hucher.»

    (1907) VBFV.bf 41a. kludein, v. n., tr. «percher, se percher.»

    B. sens fig.

    (1) Se mettre au lit.

    (1903) MBJJ 60. ec'h on æt da gludan 'barz ma c'hamprik. ●(1929) SVBV 74. dibri eur goan yen ha mont da gluda.

    (2) Se nicher.

    (1909) FHAB Eost 233. ne zaleas ket da glevet vardro pe seurt karter edo e vignon Lân o kluda. ●(1910) MBJL 13. strollado eus eur bobl jerman all hag a glude etre ster vras an Elb hag ar mor Baltik. Ya, kludan eo a rê eno an Angled (...) ne choment er c'horn douar-se nemet evit ober impli eus ar pez o dije skrapet er broio all. Dioustu m'o dije paket o freiz, e tigludent adarre. ●(1932) CDFi 24 décembre. nevez-deut da gluda d'ar gerig koant-se.

  • kludeg
    kludeg

    f. –où

    (1) Poulailler.

    (1931) VALL 580a. Poulailler, tr. «kludeg f.»

    (2) Lieu du perchoir.

    (1931) VALL 548a. le lieu du perchoir, tr. «kludeg f.»

  • kludell
    kludell

    f. –où

    (1) Corps de charrette.

    (1744) L'Arm 53b. Château de charrette, tr. «Cludell.. leu f.» ●339b. Ridelle, tr. «Cludæll.. leu. f.»

    (1876) TDE.BF 353b. Kludell, s. f., tr. «Corps de la charrette.» ●(1890) MOA 188a. Corps d'une charrette, tr. «kludell, f., kludellou

    (1931) VALL 156a. Corps de charrette, tr. «kludell f.»

    (2) Claie.

    (1744) L'Arm 61a. Claye attachée aux soliveaux pour y mettre du lard, tr. «Cludell.. leu. f.»

    (1876) TDE.BF 353b. Kludell, s. f. V[annetais], tr. «Claie attachée au plancer pour y mettre la viande ; pl. eu

    (1934) BRUS 239. Une claye, tr. «ur gludel

    (3) Perchoir, poulailler.

    (1970) LIMO 07 février. kludel er iér. ●(1971) LIMO 27 novembre. chaboutad er iér er gludel. ●(1985) ADEM 76. (An Arradon) Ar yer (…) é kousked er c'hraou àr ar gludell.

  • kludenn .1
    kludenn .1

    adj. Laezh-kludenn : sorte de lait coagulé.

    (1920) KZVr 359 - 25/01/20. laez-kluden, tr. «sorte de lait coagulé.»

  • kludenn .2
    kludenn .2

    f. Femme hypocrite.

    (1967) BAHE 54/27. Ale ! nondedie, pep las d'e blas, ne dout nemet ur gludenn. ●(1970) BHAF 384-385. Eur gludenn a zo eur plah re zous he doareou ha gwidreuz e gwirionez. Eur Werhez-Varia-Gonfitur, evel ma vez lavaret a-wechou.

  • kludenn .3
    kludenn .3

    f.

    (1) Gîte.

    (1499) Ca 38b. Cludenn. l. hoc cubile / lis. ●(c.1500) Cb 41b. Cludenn. g. gitte. l. hoc cubile / lis.

    (1876) TDE.BF 353b. Kludenn, s. f., tr. «Tanière. Je crois que ce mot doit être pris au sens de retraite, de lieu de repos de bêtes non farouches, comme serait un poulailler ou le gîte de lapins privés.»

    (2) Kludenn wele =

    (1521) Cc. Cludenn guele. gal. gitte. l hoc cubile lis.

  • kludet
    kludet

    adj.

    (1) Perché.

    (1949) KROB 13//7. ur yar vriket, kludet eno war ur peul koad, ha stag a bouez he gar.

    (2) par ext. Situé sur une hauteur.

    (1910) MBJL 107. ar re a zo kludet du-hont -us d'in ebarz ar gwaridello.

    (3) sens fig. Logé.

    (1933) ALBR 44. skarza dour eus an toullou udur elec'h ma oamp kludet.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...