Recherche '"koarañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de koaran-koarat-koarin (1) à koaran-koarat-koarin (1) :

• koarañ / koarat / koariñ
  koarañ / koarat / koariñ

  v.

  I. V. tr. d. Cirer.

  ●(1499) Ca 39a. g. cirer. b. coaraff.

  ●(1659) SCger 26a. cirer, tr. «couara.» ●(1732) GReg 170a. Cirer, enduire de cire, tr. «Coara. pr. coaret. Van[netois] coéreiñ. pr. coéret.»

  ●(1876) TDE.BF 355a. Koara, v. a., tr. «Cirer, frotter avec de la cire les meubles, etc.»

  ●(1922) FHAB Ebrel 113. koara annezou. ●(1934) BRUS 50. Cirer (les meubles), tr. «koérat.»

  ►absol.

  ●(1923) FHAB C'hwevrer 49. netaat, n'eo ket koara eo. ●(1967) BAHE 54/27. da ziboultrennañ, da goarañ ha da luc'hañ.

  II. V. intr.

  (1) Se transformer en cire.

  ●(1931) VALL 125a. tourner en cire, se tourner en cire, tr. «koarañ act. koari n. T[regor].»

  (2) Se figer (comme de la cire).

  ●(1942) FHAB Gwengolo/Here 210. (note de F. Vallée) Koarenni «se figer». Idem Treger, ha koarañ. Ernault p. 301.