Recherche '"koc'henn"...' : 4 mots trouvés

• koc'henn
  koc'henn

  f. –où

  I.

  (1) (météorologie) Nuage.

  ●(1894) BUZmornik 820. ne oa ket ann distera koc'henn var ann oabl.

  ●(1931) VALL 501b. Nuage, tr. «koc'henn f. (plus général : toute nébulosité).»

  (2) Pellicule, voile.

  ●(1912) KANNgwital 118/178. Ni zo tud dall, a zo koc'hen var hon daoulagad.

  (3) Koc'henn ar marv : voile(s) de la mort.

  ●(1868) FHB 177/165b. he zaoulagad dija dinerzet hag anter c'holoët gant coc'hen ar maro.

  (4) Koc'henn vi : coquille d'œuf.

  ●(1909) BROU 215. (Eusa) On dit aussi koc'h-viou.

  (5) Croûte qui se forme en surface.

  ●(1732) GReg 238a. Croute qui se forme sur le sel, sur la terre &c., tr. «Coc'henn. p. coc'hennou.»

  (6) Écorce.

  ●(1710) IN I 113. na rancontront guezen ebet na scrifont e hano var ar goc'hen anezi. ●172. Ar perles pere ne vezont savet nemet dre an avel hac an trous eus ar gurun, n'o deveus nemet ar goc'hen a berles, hac e zint goullo ha cleus. ●(1766) MM 663-664. etre ar bes ac ar vezen / ne dléar quet lacat ar goc'hen, tr. «au mitan de l'arbre et du doit mettre l'écorce l'on ne doit.»

  (7) (agriculture) Enveloppe du grain.

  ●(1924) ARVG Ebrel 76. Dal m'eo goloet an had, e c'hoarve ennan eul abour (lire : labour) burzudus : c'houean a ra ar c'hreunenn, diweskan a ra ar goc'hen.

  II. sens fig.

  (1) Apparence, surface des choses.

  ●(1732) GReg 318b. Écorce, apparence, exterieur, tr. «Coc'henn.» ●Vous vous arrêtez à l'écorce, aux apparences exterieures, tr. «Ne sellit ne med ar goc'henn.»

  (2) Souillure (du péché).

  ●(1911) BUAZperrot 439. lezet pikouz ha koc'hen ar pec'hed da grammenni kement o ene.

• koc'hennañ / koc'henniñ
  koc'hennañ / koc'henniñ

  v.

  I. V. intr.

  (1) (météorologie) Se couvrir de nuages, se voiler.

  ●(1869) HTC 100. an oabl a deuas da goc'henna.

  ●(1915) HBPR 33. An amzer a zeuaz da goc'henna. ●(1931) VALL 84a. le temps se brouille, tr. «koc'henna a ra an amzer.» ●(1962) EGRH I 39. koc’henniñ v., tr. « se couvrir (en plt du temps). »

  (2) (en plt du regard) Se voiler.

  ●(1869) FHB 220/84. setu he zaoulagad o tont da goc'henna.

  (3) Se former en croûte.

  ●(1732) GReg 238a. Devenir en croute, se former en croute, parlant du pain qui commence à cuire ; & de tout ce qui s'endurcit sur la surface, tr. «coc'henna.»

  (4) Se couvrir d'une pellicule.

  ●(1876) TDE.BF 356a. Koc'henna, v. n., tr. «Se couvrir d'une pellicule, comme le lait bouilli, le plomb fondu.»

  ●(1962) EGRH I 38. koc’hennañ v., tr. « se couvrir d’une pellicule. »

  II. V. tr. d. Encroûter.

  ●(1732) GReg 230a. Couvrir la surface de quelque chose, de la terre, de l'arbre, de l'œil &c., tr. «Coc'henna. pr. coc'hennet.»

• koc'hennet
  koc'hennet

  adj.

  (1) (Ciel) couvert, voilé.

  ●(1868) FHB 186/237. an oabl coc'hennet-oll.

  ●(1962) EGRH I 39. koc’hennet a., tr. « (temps) couvert. »

  (2) (Yeux, regard) voilé, embrumé.

  ●(1864) SMM 62. pa en devez beac'h o sevel he zaoulagad coc'hennet etrezeg an env. ●132. Eur c'huezen ien a red divar tal an den toc'hor, beradennou daelou a guez euz he zaoulagad coc'hennet. ●192. va daoulagad coc'hennet ha tenvalet gant ar maro o tostât. ●(1877) BSA 222. he daoulagat coc'hennet dija gant ar maro.

  ●(1911) BUAZperrot 439. dal ma vezont koc'hennet [an daoulagad], ne weler ket ken.

• koc'henniñ
  koc'henniñ

  voir koc'hennañ